***
Hasena, Çiti ve ben bu iki sözcüğü birbirimize karşı kim bilir kaç kez kullanmışızdır, diye düşündü Leyla. İki üç gün birbirimizi görmesek, kolayca, hiç duraksamadan söyleriz: Seni özledim, Hasena. Ah, ben de seni çok özledim. Tarık’ın suratındaki ekşimeye bakılırsa, oğlanlar bu açıdan kızlardan farklıydı. Onlar dostluklarını bir gösteriye dönüştürmüyordu. Bu tür sözler etme dürtüsü, ihtiyacı hissetmiyorlardı.