Kuşlar,
Kanatları gereği;
Uçtuklarından;
Uçarken,
Daldan dala konduklarından;
Unuturlar kondukları dalları..
Unuturlar ama;
Ağaçlar, çiçekler,
Yaprakları gereği,
Kuşları unutmazlar;
Uçamadıklarından..
Kuşkonmaz, kuşkonmaz..
Seni seviyorum!
Sen de biliyorsun..
Kuşlar kondukları dalları unutmaz..
Sen kuşlara iyi bir ders veriyorsun..
“Alıp başını gitmek" diyorlar. Dünyada gidilecek bir yer var mı, kaldı mı? Her yer ve herkes birbirine benziyor. Hep aynı şey, hep aynı şey. Çözüm: Ya unutmak, ya kaybolmak.
Önce kendinize katlanabiliyorsanız, o zaman başkasını sevmeyi becerebilirsiniz; yoksa bu sadece bir mazeret, sadece yalandır. Ve bunu ne kadar sık tekrar etsem yetmez.