Birisi uzun bir süre ve inatla bir şey gibi g ö r ü n m e k isterse, sonunda bundan başka bir şey olmak zor gelecektir ona. Her insanın mesleği, hatta sanatçılarınki bile ikiyüzlülükle, dışarıdan bir taklitle, etkili olandan kopya çekilmesiyle başlar. Her zaman bir sevecenlik maskesi takınan biri, sonunda onlar olmadan sevecenlik ifadesinin elde edilerneyeceği güleryüzlü ruh halleri üzerinde bir güç kazanır - ve sonunda bu ruh halleri de onun üzerinde güç kazanır, kendisi güleryüzlü o l u r.
Sayfa 47
Gerçi acıma g ö s t e r i l m e l i d i r , ama o n a s a h i p o l m a k t a n kaçınılmalıdır: çünkü mutsuzlar öylesine a p t a l d ı r l a r ki, onların nezdinde acıma göstermek, dünyanın en büyük iyiliğidir. - Belki de mutsuzların bu gereksinimi aptallık ve zihinsel bir eksiklik olarak, felaketi beraberinde getiren bir tür akıl hastalığı olarak (Rochefoucauld da böyle kavramış görünüyor) değil de tümüyle başka ve daha düşündürücü bir şey olarak anlaşıl dığında, bu acıma duygusuna sahip olmak istemeye karşı daha güçlü bir uyarıda bulunulmalıdır. Daha çok kendileri ne acımisın d i y e ağlayıp bağıran ve bu yüzden durumları nın dikkati çekebileceği anı kollayan çocukları gözlemlemek yerinde olur; hastalada ve ruhsal rahatsızlığı olanlarla ilişki içinde yaşandığında bu yakınmaların ve inlemelerin, mutsuzluğun sergilenmesinin, aslında orada bulunanlara a c ı ç e k t i r m e k amacını güdüp gütmediğini sorar insan kendisine: sonra da berikilerin dile getirdiği acıma, zayıflar ve acı çekenler için bir tesellidir, görürler ki tüm zayıflıkianna karşın en azından hala b i r g ü ç l e r i v a r d ı r : a c ı ç e k t i r m e g ü c ü . Mutsuz kişi acıma gösterisinin onun bilincine çıkarttığı bu üstünlük duygusundan bir tür haz elde eder; kendini beğenmişliği kabarır, hala dünyaya acı çektirecek kadar önemli biridir. Dolayısıyla acınma özlemi kendinden haz alma özlemidir, üstelik yakınlarına zarar verme pahasına; kendi özgün benliğini, olanca saygısızlığıyla gösterir insanlara: hiç de Rochefoucauld'nun dediği gibi "aptallığıyla" değil.
Sayfa 45
Bir düşünürü umutsuzluğa düşürebilecek şeylerden biri de, mantıkdışı olanın insanlar için gerekli olduğu ve mantıkdışı olandan birçok iyinin doğduğu bilgisidir. Mantıkdışı olan, tutkularda, dilde, sanatta, dinde ve genel olarak yaşama değer kazandıran her şeyde öyle sağlam bir biçimde yerleşiktir ki, bu güzel şeylere iflah olmaz bir biçimde zarar vermeden onlardan çekip almak mümkün değildir onu. İnsan doğasının salt mantıksal bir doğaya dönüştürülebileceğine inanabilenler, pek naif insanlardır yalnızca; ama bu hedefe yaklaşınanın dereceleri olsaydı, bu yolda neler neler yitirilmeyecekti ki! En akıllı insan bile zaman zaman yeniden doğaya, yani t ü m ş e y I e r k a r ş ı s ı n d a k i m a n t ı k d ı ş ı t e m e l t u t u m u n a ihtiyaç duyar.
Sayfa 32
5 Haziran
[...] : İşte, ben hala v a r ı m ; bütün acıları ölçüp biçip tartarak--- sense, kayan bir yıldız gibi hızla uzaklaşıyor, son anda dönüp bir göz kırpıyorsun , yalnızca...
Sayfa 38
söz vermişti
parçalarımı
birleştireceğine
ama
eskiden olduğumdan
daha
p a r a m p a r ç a
haldeydim,
o gittiğinde.
- fakat şimdi çatlakların arasında altın var.
Sayfa 65Kitabı okudu
Türk Tarihi Üzerinde Toplamalar: Kitabın tam adı Türk Tarihi Üzerinde Toplamalar-Birinci Bölüm: En Eski Zamanlardan Başlayarak Apar Sülâlesinin Düşmesi Tarihi Olan Milâdî 552'ye Kadar şeklindedir. Kitabın hazırlanma ve yayımlanma macerasını önsözün sonunda Atsız şöyle anlatır: "Bu kitabı 1933'te yazmağa başlamıştım. Malatya Orta
"Kuşku değil, e m i n o l u ş t u r çıldırtan."
Sayfa 30 - İş Bankası Kültür Yayınları
R ü y a n ı n y a n l ı ş a n l a ş ı l m a s ı . - Uygarlığın en başlarında insan, rüyasında i k i n c i b i r g e r ç e k dünyayı tanıdığını sanıyordu; işte tüm metafiziğin kökeni budur. Rüyalar olmasaydı dünyanın bölünmesi için bir ne den bulunamazdı. Ruh ve bedenin ayrılması da rüyanın en eski kavranışıyla bağlantılıdır, ruh görünüşlü bir beden ka bulü, yani tüm ruhlar inancının ve olasılıkla tanrı inancının da kökeni bununla bağlantılıdır. "Ölü yaşamını sürdürüyor; ç ü n k ü yaşayanlara rüyada görünüyor" : böyle çıkarım yapıldı vaktiyle, binlerce yıl boyunca.
Sayfa 5
Okumak,
"İnsaniyete başlıca borcumuz:
Bıkmazsızın, üşenmeksizin
O K U M A K T I R. "
Sayfa 2Kitabı okuyor
bak s a r s ı l ı y o r u m, p a r ç a I ı y o r doğduğum şehir beni
çift kapılı evlerde; yüzümdeki çukurları büyütüyorum
bekler oysa bizi saatin sesi, odada koşan boşluk ve pencere
Sayfa 13Kitabı okudu
Türk Tarihi Üzerinde Toplamalar: Kitabın tam adı Türk Tarihi Üzerinde Toplamalar-Birinci Bölüm: En Eski Zamanlardan Başlayarak Apar Sülâlesinin Düşmesi Tarihi Olan Milâdî 552'ye Kadar şeklindedir. Kitabın hazırlanma ve yayımlanma macerasını önsözün sonunda Atsız şöyle anlatır: "Bu kitabı 1933'te yazmağa başlamıştım. Malatya Orta
Mus’ab bin Sa’d (r.a) babasından naklediyor, der ki: “Ey Allah’ın Rasûlü (a.s.m)! dedim. İnsanlardan kimler en büyük ve en çok belaya uğrar?” Rasûlullah (s.a.v) şu cevabı verdiler:
“Peygamberler, sonra büyüklükte onlara ve bunlara yakın olanlar. Kişi diyaneti nispetinde belaya maruz kalır. Kim dininde şiddetli ve sağlam olursa, onun belası da şiddetli olur. Şayet dininde zayıflık varsa, Allah onu da dine olan bağlılığı nispetinde imtihan eder. Bela kulun peşini bırakmaz. Ta ki kul, hatasız ve günahsız olarak yeryüzünde yürüyünceye kadar.”
Kendi erdemlerini a r a m a k t a n daha güzel bir şey var mıdır? Bu neredeyse şimdiden: kendi erdemine i n a n m a k demek değil midir?
Sayfa 143
bir gece sabaha karşı en kilitli
k a p ı l a r ı m a ç ı l a c a k
yalnızlığımdan çıkıp gideceğim ne sensiz kalırsam korkusu
n e k i t a p l a r d a o k u y u p altını çizdiklerim
ne alkol tutabilecek beni
ne ölüm t e l â ş ı
Sayfa 108Kitabı okudu
se v m e k k im i z a m a n r e z ilc e k o r k u lu d u r
İn sa n b i r a k ş a m ü s t ü a n s ız ın y o ru lu r
Sayfa 72Kitabı okudu