Günaydın / Rojbaş..
Aşkın aldı benden beni
Bana seni gerek seni
Ben yanarım dünü günü
Bana seni gerek seni
Ne varlığa sevinürem
Ne yokluğa yerinürem
Aşkın ile avunuram
Bana seni gerek seni
Aşkın aşıklar öldürür
Aşk denizine daldurur
Tecelli ile doldurur
Bana seni gerek seni
Yunus Emre
Günaydın/ Rojbaş.!
Yaşama arzumun yeniden belirmesiyle, varlığımın gerekli olduğuna dair beklenmedik yeni bir duyguyla içim içime sığmıyordu.
Selamlaşma, Tanışma: Silavdayîn
Günaydın: Beyanîbaş.
Bu benim arkadaşım Bermal’dir: Ev hêvala min Bermal e.
O Kobane’lidir: Ew ji Kobanê ye.
Zanyar Mahabat’lıdır: Zanyar ji Mahabatê ye.
İyi akşamlar: Evarbaş.
İyi geceler: Şevbaş.
İyi günler: Rojbaş.
Selam: Silav.
Tünaydın: Navroj bi xêr.
Hoş geldiniz: Bi xêr hatin.
Nasılsınız?: Çawan in?
İyiyim, teşekkür ederim: Baş im, spas dikim.
Çok şükür, iyiyim: Şukur, baş im.
Memnun oldum: Şanaz bûm.
Tanıştırayım: Bidim nasîn.
Tanıştığımıza çok memnun oldum: Bi nasîna te gelek kefxweş bûm.
Memnuniyetle: Bi şanazî.
Adınız nedir?: Navê te çi ye?
Soyadınız nedir?: Paşnavê te çi ye?
Günaydın/ Rojbaş/ Hayırlı Cumalar Diliyorum!
"O gökyüzünün ve yeryüzünün gerçek yaratıcısıdır; gecenin gündüzü örtmesini ve günün yeniden gecenin yerini almasını sağlayandır; güneşe ve aya boyun eğdirendir; hepsi, her şey O’nun takdirine göre işler; O’nun her şeye gücü yeter; hiç kuşku yok ki O en kudretlidir, en Yüce Bağışlayıcıdır."
Günaydın/ Rojbaş.!
Seni özlüyorum. Sesini, kahkahanı özlüyorum. Sana kitap okumayı, seninle balık tutmayı özlüyorum.
Günlük ifadeler: Gotinên Rojane
Geçmiş olsun!: Derbazî be.
Giriniz: Kerem bike.
Görüşmek ümidiyle: Bi hêviya hevdîtinê
Gözünüz aydın!: Çavên te ronî.
Güle güle: Bi xer biçî.
Hayır, anlamadım: Na, min fêm nekir
Hayır, doğru değil; yanlış: Na, ne rast e; şaş e.
Hayırlı olsun: Ser xêrê be.
Hiç bilmiyorum: Qet nizanim.
Hoş geldiniz: Bi xêr hatin.
İyi günler, günaydın: Rojbaş.
İyidir: Baş e.
İzin verin: Destûr bidin.
İzin verir misiniz?: Hûn dikarin destûr bidin?
Lütfen: Ji kerema xwe re.
Günaydın & Rojbaş Diyen de olmayınca, Ben uyuyorum! Kuşlar size emanet!
“Bir gönül kırgınlığının acısını dindirecek bir yolculuk yapılmadı henüz.”
Rojbaş (Günaydın)
“Kusursuzdur ya Allah O’nu sevmek kolaydır. Zor olan hatasıyla sevabıyla fani insanları sevmektir. Unutma ki kişi bir şeyi ancak sevdiği ölçüde bilebilir. Demek ki hakikaten kucaklamadan ötekini, Yaradan’ dan ötürü yaratılanı sevmeden ne layıkıyla bilebilir, ne layıkıyla sevebilirsin.”
Günaydın/ Rojbaş!
Çay içtim iki bardak
Tam on zeytin iki dilim de ekmek
Ağrı sızı yok miğdemde
Üstüne bir sigara
ne güzel
ne güzel
Rojbaş/ Günaydın!
Bütün Antepliler gibi. Güneş doğduktan sonra uyunmazdı. “Göbeğine gün değdi, uyan” derlerdi adama.
Rojbaş/ Günaydın!
Aşk mıdır kış gelince başlayan Beyaz bir kılıçla yürüyen aşka...
Bırakmaz olur kuşlarını ülkeler, Yazın her yerde bittiği söylenir;
Yorgunluklar çoğalır silahlardan sonra;
Kardan mezarları görülür ıssızlığın Ölü öpüşlerin koyuluğuyla...
Aşk kalmıştır otlarda yılı götüren, Cesur savaşçıları taşıyan kışa.
Her yerde yazın bittiği söylenir, Çürür çiçeklere yapışan kanlar;
Belki uzaktan iki atlı yaklaşır,
Belki yakından iki yaprak kalkar;
Akşamın örtüsü derelerde yıkanır, Gökyüzünü görünce gecenin devi Çıkarıp şapkasından yıldızlar, saçar,
Cüceler bunu bilir, gürgenler bilir,
Aşkın uyumadığı her yerde söylenir.
Günaydın/ Rojbaş (09: Eylül/09)
Ve tavanında bir köşede
Sıkışmış bir kırlangıç yuvası.
Seni beklerken yüreğimin
Ufalanıp dökülmüş yarısı.
Sevgilim ne zaman, ne zaman
Bir dosyaya koyacağız bu yası?
Çık gel ağzında balçık ve samanla
Ve karnında yumurtanın akı sarısı.
