***
Dünyadaki insanların hepsi iyi yürekli değil, hayat bana bunu öğretti.
***
Sayfa 385 - Can yayınları, 2023, 16. BasımKitabı okuyor
***
Yalnız başına ve hiç kimsenin bir öğüdüne başvurmaksızın kendi yaşamı üzerine evet ya da hayır demek zorundayken bu özlü sözler insanı avutabilir mi?
***
Sayfa 368 - Can yayınları, 2023, 16. BasımKitabı okuyor
Dışlananlar ( roman-sayfa 8)
_ komiser izin verirseniz evimize girebilir miyiz artık?
_ henüz değil, bahçenizde ve evin içinde son bir arama yaptıracağım bekleyin...
Karı koca birbirlerine bakarlar...komiser gider...tam bu sırada önce bir helikopter sesi ve sonra gökyüzünden yere kırmızı boya akmaya başlar...bir anda ne olup bittiğini kavrayamayan Jason ve Mary baştan aşağıya kan kırmızı renk alırlar...tabi evleri de aynı renge bürünmüştür...o anda evin içerisinde arama yapan polisler bu kırmızılıktan nasibini almamışlar ve dışarıya çıkıp şaşkın şaşkın etraflarına bakmaktadırlar...
Komiser koşarak karı kocanın yanına gelir...
_ bu ne demek oluyor? Kim bunlar? Sizden ne istiyorlar?
_sanırım gözdağı vermek amaçları!
_ kim olabilir peki bir fikriniz var mı Jason?
_ hiç bilmiyorum komiser...
Mayıs 
Hanife Çıta
***
İnsanların çoğu düzenbaz… evet, ne yazık ki söylediklerim doğru.
***
Sayfa 309 - Can yayınları, 2023, 16. BasımKitabı okuyor
"Çünkü aşkın bakışı, yalnızlaştıran bir bakıştır."
"Bu dünyada, bir insan nasıl olur da herkesin gözü önünde kaybolur, hiç iz bırakmadan yok olur?"
"Giz, en çok paylaşılan, en sıradan olan, en çok yinelenen ve herkese özgü olan şeydir; beden ve onun gereksemeleri, hastalıklar, saplantılar."
"Tek özgürlüğümüz, acı ile zevk arasında seçim yapmaktı. Mademki her şeyin anlamsız oluşu yazgımızdı, bu anlamsızlığı bir safra gibi taşımamak, onun zevkini çıkarmayı bilmek gerekirdi."
Sen benim doğrusuna hiç eremeyeceğim yanlışımsın.
Sayfa 137
İçinde acaba olan bütün cümleler karanlık.
Sayfa 106Kitabı okudu
Osman
Her şey olmak isterken hiçbir şey olamayan, gün gün, adım adım hem servetini hem kendini tüketen bir adamın, Osman’ın hikâyesi bu roman.
Acıya alışanları acı bile acıtamaz. Borcuna sadık kaldığın gibi acılarına da sadık kal ve unutma ki seni inciten şey, seni terk etmeyecek tek gerçeğindir.
“ Ben kendi sırrımı, hayatımın sonuna kadar kalbimde taşıdım. “
Çocukluk suçlarımız arasında en hafifi yoksul olmaktı…
Günler ve geceler, "tümüyle bir mucize ve vahşi bir zevk" biçiminde ve ben de, korkunç işimden geriye pek az zamanım kalmasına karşın dünyanın sahip olduğunu hiçbir zaman düşlemediğim bu uçsuz bucaksız görüntüsüne bakmak için tek tük anlar çalıyorum. Yukarıda gökyüzü, lekesiz bir mavilikteydi; masmavi bir saten parlaklığı ve rengini ayaklar altına seren denizin mavisi. Ufuk çizgisini tümüyle, kusursuz turkuvaz gökyüzünde gümüş bir çerçeve gibi duran, hiç değişmeyen, hiç kımıldamayan açık renk, tüy gibi bulutlar çevreliyor.
Sayfa 70Kitabı okuyor
