Peyami Safa'nın ilk dönem eserlerinden. 23, 24 yaşlarında yazmış. Daha o zamandan harikulade ruh tahlilleri, bazı ufak kurgu oyunları yapacağı belliymiş. Ufak tefek de olsa fikri dünyasına da dalabiliyoruz bu romanla. Bazı yerleri çok sevdim.
"Bütün "loji"lerin bilmedikleri şey susmaktır. Halbuki sözün anası sükuttur, çocuğu da sükuttur. "Logos" ne anasını ne de çocuğunu tanır. Bunun için zalimdir; ve bunun için ekseriya zayıf."
Bence de Peyami bey, çoğunlukla susmak da bir çözümdür. Bazı psikolojiler ler ler çok biliyor! :)
Fakat bu nasıl bir arka kapak sayın @otukennesriyat kitabın ilk kısmının özeti neredeyse tamamen var. Yalnızca ruhi tahliller için okumuyoruz bence Peyami Safa'yı. Baskı muhteşem, arkadaki sözlük de çok güzel fakat arka kapak keşke olmasaydı.
*İlk defa doğu ve batı arasına değil kendi içinde varlık sancısı çeken bir Meliha var. Çok iyi resmedilmiş.
*Bu kitabın erkek karakterleri çok fazla çerçeveli ve yeşilçam erkeklerine benziyor. Derin değiller. Sevmedim.
*Baş karakterler bir anda ilişki kuruyor, Mahşer veya Fatih Harbiye'deki gibi iletişim gelişmeleri yok.
Yani, teknik açıdan kusurları olmasına rağmen, kaleminin gelişimini görmek ve ruh tahlillerinde kaybolmak güzeldi.
Yaşamak Sandığım kitabının yazarı Veysel Altuntaş'ın, yaşamın ve ölümün gizine sürdüğü kaleminden tanıdık fakat erişilmez sesler yükseliyor.
'Yalnızlığımı sokakla paylaşıyorum. Herkes benden bir parça yalnızlık taşıyor evlerine. Herkes
