Bazı düşler ölüp özgür kalır,bu da dünyanın acı gerçeklerinden biridir.Ne kadar da çok acı gerçek var.
Sayfa 501Kitabı okudu
Bugün sanki bahar gerçekten geliyormuş gibi görünen o güvenilmez günlerden biri.
Stephen King okuyoruz var mı katılmak isteyen? :)
Selam arkadaşlar, geçtiğimiz haftalarda bir sohbet esnasinda bir kaç kişi, Stephen King'i özlediğimizi fark ettik ve madem özledik, okuyalim o halde, neden bekliyoruz dedik... Beklemek icin aslında iyi bir sebebimiz de vardı, site genelinde devam eden Tolstoy okuma etkinliği... O yüzden tarih olarak da 15 nisan belirledik... O sohbete iştirak edip
Stephen King okuyoruz var mı katılmak isteyen?
Yoksa siz hala hiç Stephen King okumadınız mı?
Stephen King'i boşvermeyin sakın! 
O, kabusunuz olur rüyalarınıza falan girer, kendinizi bir anda 
22/11/63 tarihinde 
Gece Yarısını Dört Geçe bir 
Bay Mercedes içinde 
Hayvan Mezarlığı önünde bulursunuz! 
Göz'leriniz 
Sis'ten önünüzde uzanan 
Yeşil Yol'u göremez. 
Çağrı'nızı hiç bir 
Medyum duyamaz. Bunu, 
Rüya Avcısı'nın bir 
Oyun'u sanırsınız ama değildir. Bu, 
Mahşer'in kendisidir :)
Buyrun bekleriz efendim: #15000194
Düşler o düşleri kuranlardan daha hızlı yaşlanır.
Sayfa 15Kitabı okudu
Bazı şeyleri en yakın dostlarınıza bile söyleyemezsiniz. Ve bazen en yakın dostlarınız zaten biliyorlardır.
Sayfa 41Kitabı okudu
Temkinliydi. Belki ölüm orada bir yerde olduğundan ve belki de zaman zaman insanın ismini çağırdığından.
Sayfa 43Kitabı okudu
Bir rüya
"...Bir kar fırtınasının ortasındaydım. Rüzgâr yüzümü kamçılıyor, tabakalar halinde, hızla savrulan kar taneleri gözlerime batıyor. Bembeyaz katmanların arasında tökezleyerek ilerlemeye çalışıyorum. İmdat diye bağırıyorum, ama rüzgâr çığlıklarımı boğuyor. Düşüyorum, karın içinde soluk soluğa yatıyorum; beyazlığa karışmışım; rüzgâr kulaklarımda inildiyor, karın taze ayak izlerimi sildiğini görüyorum. Artık bir hayaletim diye düşünüyorum; ayak izi olmayan bir hayalet. Yeniden haykırıyorum; umut da ayak izleri gibi hızla kayboluyor. Ama bu kez, boğuk bir yanıt geliyor. Ellerimi gözlerime siper ediyor, güçlükle doğruluyorum. Dalgalanan kar perdesinin arsında, gözüme bir hareketlilik, bir renk kıpırtısı çarpıyor. Sonra, tanıdık bir biçim beliriyor. Bana doğru bir el uzanıyor. Avuç içindeki deri, koşut yarıkları seçiyorum; karın üzerine kar damlıyor. Eli tutuyorum ve ansızın kar kayboluyor. Elma yeşili otlarla kaplı bir tarlada duruyoruz; gökyüzünde yumuşacık bulut demetleri salınıyor. Başımı kaldırıp bakıyorum ve gökyüzünün sarı, yeşil, kırmızı, turuncu uçurtmaların doldurduğunu görüyorum. Öğleden sonra ışığında donuk donuk titreşiyorlar..."
Sayfa 77Kitabı okudu
Bazı şeyleri en yakın dostlarınıza bile söyleyemezsiniz. Ve bazen en yakın dostlarınız zaten biliyorlardır.
undefined