Canımızı O’na teslim edene kadar, sabır…
Ey iman edenler! Sabredin, sebât gösterin, sabır yarışında düşmanlarınızı geçin, dâimâ savaşa hazırlıklı olun, uyanık bulunun ve Allah’a karşı gelmekten sakının ki kurtuluşa erebilesiniz. ( Al-i İmran 200 )
Bunca yıl neyi aramış, kimi özlemiştim? Medemki benim olmayacaktın neden seni karşıma çıkardılar? Kim yaptı bunu? Bu kötülükler kimin eseri? Tanrı'nın işi yok da bizi mi görsün? Öyleyse kime inanacağız?
O kitaplar ki sabırdan bahsediyor. Ama ne kadar? Nereye kadar?
O dinler ki duadan bahsediyor. Kime, niçin ve ne zaman?
O peygamberler hiç sevmediler mi?
Ben sana inanıyorum kitaplara değil.
Ben seni istiyorum. Dua değil. Sabır değil.
Sayfa 121
Uğraşılan gerçeklik hiçbir zaman bir durma noktasının ifadesi değildir. Yani ancak hareket halinde olunduğu takdirde yakalanabilen bir değerdir gerçeklik. Hareket kaybedilince gerçeklikte kaybolur. Bu yüzden insan gerçekliği yalnızca tadabilir. Unuttu sabır edip edinemez.
Fakat işte ruhaniyeti yüce bir şahsa “Sabır nedir?” diye sormuşlar, cevabı şu olmuş: “İsyan etmektir.” Şaşıranlara şu karşılığı vermiş: “Sabır, Allah dışındaki varlıkların seni ele geçirme arzularına isyan etmen ve asla buna müsaade etmemendir!” Bu cevapta edilgen değil de çok aktif bir sabır tanımı yok mu? Bu tanımda tahammül, kabullenme, boyun eğme değil, resmen savaş hali var.
Sayfa 64
Sabır (En çok sevdiğim şiir)
Sabrın sonu selâmet,
Sabır hayra alâmet.
Bela sana kahretsin;
Sen belâya selâm et!
Felâh mı,onda felah,
Silah mı,onda silâh.
Sayfa 73Kitabı okuyor
Sen Sen Sen
Bir dağbaşı yalnızlığı yaşıyorum yeniden,
Dağbaşı yalnızlığı ölümden beter.
Hiç kimse aramasa sormasa beni
Sen gelsen yeter.
Huzur ellerinin güzelliğidir,
Gözlerin karşımda mutluluk denizi. .
Her sabah soframızda ekmeğimizi
Sen bölsen yeter.
Yüreğim seninle yaylalar kadar serin
Ne bir çizgi hasret, ne bir nokta gam
Yayla dumanı gibi gözlerime her akşam
Sen dolsan yeter.
Bende çaresizlik sonsuz kördüğüm,
Bende sabır sende naz. .
Gündüzünden vazgeçtim düşümde biraz,
Bir yüz görümlüğü sen olsan yeter.
Duymasa da hiç kimse şâir gönlümün,
Sende karar kıldığını
Ve içimin şerha şerha yarıldığını,
Sen bilsen yeter.
Bir gün duysan bittiğimi, tükendiğimi
Çıkıp gelsen uzaklardan korkulu ürkek,
Bir incecik dal gibi üzerime titreyerek,
Eğilsen yeter.
Yavuz Bülent Bakiler
Alâmetler: Yıkılır ilim denilen bina;
Cehil ve şarap taşar, açıkça gezer zina.
İşin, nâehle vermek, bozunca sıhhatini,
Beklemek lazım artık, kıyamet saatini!
Bir zaman gelecek ki, sabır göstermek dinde;
Kor tutmaya dönecek, avucunun içinde...
Sayfa 184Kitabı okudu
Asla durulmazsa en ağır yürüyüşle bile yol alınır... Entelektüel çalışmada önemli olan düzenlilik değil, sürekliliktir... Deha uzun bir sabır işidir denmiştir... Bütün büyük işler sebatkâr bir sabırla başarılmıştır... "Bekleyecek ve acele etmeyecek sabra sahipseniz, zaman ile inanılmaz şeyler yapılır."
Vade-mühlet içindedir
Varı-yoğu bürür zaman.
Her doğum kabir sancısı
Bitmez hiç sabır sancısı
Topraktır öbür sancısı
Menzil menzil sürür zaman.
Kimi vakti zaman sanır
Kimi hayat diye tanır
Ne yırtılır, ne yıpranır
Ne eskir, ne çürür zaman.
Son nefesi versek bile
Ve mezara girsek bile
Beraber bizim ile
Ölmez yitmez duru zaman.
Diyorum ki, aşağıdaki sıfatları haiz bir ahlâkı benimseyen insanları kimse teslim alamaz.
Şudur:
El emeği-göz nuru-alın terine dayanan, tabiata dost, aza kanaat eden, komşusu aç iken kendisi tok yatmayan, 72 millete bir göz ile bakan, bu sebeple "öteki" kavramını barındırmayan, dünya hayatını "gölgelikte bir lahza dinlenme" kabul eden, ebedî olan öte dünya inancını esas alan, yaradandan ötürü yaradılmış her şeyi seven, dostun evi gönüllerdir gönüller yapmaya geldim diyebilen, insaf, merhamet, af, bereket, feraset, basiret, mürüvvet, hürmet, hizmet, sadakat, ehliyet, liyakat, fazilet, feragat, hürriyet, sabır, şükür, teşekkür, tefekkür, tevazu, cesaret, şecaat, hamaset, cömertlik, infak, ikram, izzet, iffet, letafet, nezaket, zerafet, ahde vefa, uhuvvet, sükunet, hamiyet, nihayet "adalet"e dayanan bir ahlâk.
Bu ahlâka sahip olan insanlar elbette akl-ı selim, zevk-i selim, zihn-i selim sahibidirler.
Parayı, bilimi, teknolojiyi, sanayii
(onların esiri olmadan) nasıl kullanacaklarını bilirler.
Dünyada benim ihtiyaç duyduğum kadar sabır var mı Milena?
Okul, esirler ve gardiyanlar yetiştirmek için kurulmuş bir kurum; din, halkı daha kolay sömürmek için zayıflatıcı araç; ahlâk ise ancak koyunlarda görülen ahmakça bir sabır prensibi.
Sayfa 29
