Aklıma ne geldi! Yıl 1917... Savaşta yenileceğimiz artık gözle görülüyor. "Tek başımıza barış arayalım" lafı çıkmış ortaya... Yakup Cemil azmış! Buna karşı, Başkomutan Vekili, rahmetli Enver bu lafı duyunca deliye dönüyor. Bir akşam, Cemiyet'ten çıkıyorum, rahmetli Ömer Seyfettin telaşla Hoca'yı sordu. Rahmetli Ziya Gökalp'e
Sayfa 32 - İthaki Yayınları, 5. Baskı (2011), Birinci Bölüm, Ortam, 1, ÇatıKitabı okudu
''Kâbe öyle muazzam bir şeydir ki insanı, insanın kıblesi yapıyor.'' dedi. Şaşırdım. ''Nerede namaz kılarsanız kılın Kâbe'ye dönüyorsunuz. Tam karşınızdaki adam da size dönüyor. Dolayısıyla birbirinize dönüyorsunuz. Herkes Kâbe'de birleşir.''
Çaresizim çaremsin.
Şaşırdım kaldım işte bilmem ki n'emsin?
Kırık Ayna
M.Minovi'ye
Bir çift lacivert mahmur gözü, bir tutamı hep yanaklarına sarkan kumral saçlarıyla Odette, bahar başında açan çiçeklere benzerdi. Saatlerce zarif ve soluk profiliyle pencerenin önünde oturur, bacak bacak üstüne atıp roman okur, çorabını yamar ya da dikiş dikerdi.
Hele hele kemanla Grizri'nin valsini çalarken kalbim
Şaşırdım kaldım işte, bilmem ki n'emsin?
Bazen kız kardeşimsin, bâzan öpöz annemsin Sultanımsın susunca, konuşunca kölemsin Eksilmeyen çilemsin
Orada ufuk çizgim, burda yanım, yöremsin
Beni ruh gibi saran sonsuzluk dairemsin
Çaresizim çaremsin.
Şaşırdım kaldım işte bilmem ki n'emsin?
Sayfa 147
Şaşırdım kaldım işte, bilmem ki n'emsin?
Bazen kız kardeşimsin, bâzan öpöz annemsin Sultanımsın susunca, konuşunca kölemsin Eksilmeyen çilemsin
Orada ufuk çizgim, burda yanım, yöremsin
Beni ruh gibi saran sonsuzluk dairemsin
Çaresizim çaremsin.
Şaşırdım kaldım işte bilmem ki n'emsin?
Sayfa 147
Eksilmeyen çilemsin,
Orda ufuk çizgim, burda yanım yöremsin,
Beni ruh gibi saran sonsuzluk dairemsin,
Çaresizim, çaremsin.
Şaşırdım kaldım işte, bilmem ki n'emsin?
Şaşırdım kaldım işte, bilmem ki nemsin?
Bâzan kız kardeşimsin, bâzan öpöz annemsin. Sultanımsın susunca, konuşunca kölemsin. Orada ufuk çizgim, burada yanım yölemsin. Eksilmeyen çilemsin. Orda ufuk çizgim, burada yanım, yöremsin. Beni ruh gibi saran sonsuzluk dairemsin. Çaresizim çaremsin.
Şaşırdım kaldım işte bilmem ki nemsin?
Eksilmeyen çilemsin,
Orda ufuk çizgim, burda yanım yöremsin,
Beni ruh gibi saran sonsuzluk dairemsin,
Çaresizim, çaremsin.
Şaşırdım kaldım işte, bilmem ki n'emsin?
Münasebetsizler
İhtiyatlı olmalı insan, kafasındaki meseleyi durmadan düşünmeli ki sonuçla birdenbire karşılaşmasın. Yalnızlığa dayanmanın önemli şartı, her şeye karşı hazırlıklı bulunmaktır. Gene de telefon birdenbire çaldı ve ben şaşırdım. Beklediğim bir haber yoktu. Yanlış numara çevirmiş olmalılar. Kimler? Münasebetsizler.
Sayfa 46 - İletişim - Korkuyu BeklerkenKitabı okudu
Gerçeklerden korkuyoruz !
Ayrıca ihtiyatlı olmalı; insan, kafasındaki meseleyi durmadan düşünmeli ki sonuçla birdenbire karşılaşmasın. Yalnızlığa dayanmanın en önemli şartı, her şeye karşı hazırlıklı bulunmaktır. Gene de telefon birdenbire çaldı ve ben şaşırdım. Beklediğim bir haber yoktu. Yanlış numara çevirmiş olmalılar. Kimler? Münasebetsizler.”
Sözde, senden kaçıyorum doludizgin atlarla
Bâzan sessiz sedasız ipekten kanatlarla
Ama sen hep bin yıllık bilenmiş inatlarla
Karşıma çıkıyorsun en serin imbatlarla
Adını yazıyorsun bulduğun fırsatlarda
Yüreğimin başına noktalarla, hatlarla
Baş başa kalıyorum sonunda heyhatlarla
Sözde, senden kaçıyorum doludizgin atlarla
Ne olur bir gün beni kapında olsun dinle
Öldür bendeki beni sonra dirilt kendinle
Çarpsan kara sevdayı en azından yüzbinle
Nasıl bağlandığımı anlarsın kemendinle
Kaç defa çıkıp gittim buralardan yeminle
Ama her defasında geri döndüm seninle
Hangi düğüm çözülür, nazla, sitemle, kinle?
Ne olur bir gün beni kapında olsun dinle
Şaşırdım kaldım işte, bilmem ki nemsin?
Bâzan kız kardeşimsin bazan öpöz annemsin
Sultanımsın susunca, konuşunca kölemsin
Eksilmeyen çilemsin
Orada ufuk çizgin, burda yanım, yöremsin
Beni ruh gibi saran sonsuzluk dairemsin
Çaresizim çaremsin.
Şaşırdım kaldım işte bilmem ki nemsin?
Sayfa 166Kitabı okudu
Ve bir gün her şey bitti...
Ve bir gün her şey bitti... O kadar basit, o kadar kati bir şekilde bitti ki, ilk anda işin azametini anlamak benim için mümkün olmadı... Yalnız biraz şaşırdım, bir hayli üzüldüm; fakat bu hadisenin hayatım üzerinde bu kadar büyük, bu kadar değişmez bir tesiri olacağını asla düşünmedim...
Sayfa 136
