Hz. İbrahim aleyhisselâm'dan yapılan rivayete göre, kendisi ölüm meleğine: "Sen kötü kimselerin ruhunu alırken, onlara gösterdiğim yüzünü ve çehreni acaba bana gösterebilir misin?" dedi. Azrail aleyhisselam: "Hayır, sen böyle bir şeye dayanamazsın." cevabını verdi. Ancak Hz. İbrahim aleyhisselâm: "Bilakis, ben buna dayanabilirim!" dedi. Bunun üzerine melek kendisine "Öyleyse yüzünü çevir, dedi. O da yüzünü çevirdi. Daha sonra dönüp baktı. Bir de ne görsün: Karşısında saçları diken diken vaziyette simsiyah bir adam, etrafa çok iğrenç bir koku saçan, simsiyah giysiler içerisinde, ağzından ve burun deliklerinden alevler ve duman çıkan bir varlık! Bu manzara karşısında Hz. İbrahim aleyhisselâm baygın düşer ve olduğu yerde yığılıp kalır.
Daha sonra ayılınca bakar ki, melek ilk şeklinde durmaktadır. Bunun üzerine Hz. İbrahim (as) ölüm meleğine şöyle der: "Eğer o kötü kimsenin, başka hiçbir derdi ve hastalığı olmadan bile senin bana gösterdiğin şeklini görmesi, ızdırap olarak ona yeter."
Sayfa 70Kitabı okuyor
Sekizinci Bürhan (Sekizinci delil,hüccet)
Gel, ey nefsim gibi kendini âkıl zanneden akılsız arkadaş! Şu saray-ı muhteşemin sahibini tanımak istemiyorsun! Halbuki her şey onu gösteriyor, ona işaret ediyor, ona şehadet ediyor. Bütün bu şeylerin şehadetini nasıl tekzip ediyorsun? Öyle ise bu sarayı da inkâr et ve "Âlem yok, memleket yok." de ve kendini de inkâr et, ortadan çık.
Karanliktaki ışık
Lestrade ve getirdiği bilgi o kadar mühim ve beklenme dikti ki üçümüz de şaşkınlıktan dilimizi yutmustuk. Gregson koltuğundan firlarken viskisiyle suyunu devirdi. Kasları gözlerinin üstüne çökmüş ve dudakları kenetlenmiş sherlock homes'a ses cikarmadan gözlerimi diktim.
"Starngersonda mı? " diye mırıldandı hikaye karmaşık bir hal alıyor. Sandaliyelerden birini çekerek öncesinde de gayet karmasikti diye söylendi. Lestrade savaş konseyi gibi bir şeyin ortasındayım sanki.
Sen.. sen eminmisin bu bilgiden derken kekeledi gregson.
Daha yeni onun odasından geldim dedi . Lestrade meydana gelen şeyi ilk ben keşfettim.
Gregson 'ın bakış açısından olayı duyuyoruz diye belirtti holmes ne gördüğünü ve yaptığını bize anlatır mısın acaba..
Sayfa 99Kitabı okudu
ÖYLE BİR HİKÂYE
Sinemadan çıktığım zaman yağmur yine başlamıştı. Ne yapacağım? Küfrettim. Ana avrat küfrettim. Canım bir yürümek istiyordu ki... Şoförün biri:
– Atikali, Atikali! diye bağırdı.
Gider miyim Atikali'ye gecenin bu saatinde, giderim. Atladım şoförün yanına. Dere tepe düz gittik. Otomobilin buğulu, damlalı camlarında kırmızı,
Bu defa ölüm ufak bir şaşkınlık ile soruyor yaşama;
"Acaba sen de ölecek misin?"
Yaşam düşünmeden cevap veriyor;
"İnsanlar nefes almadıkları müddetçe,
Yaşam var olmadığı sürece, ben de zaten ölüyüm. Ya sen ölüm, sen de ölü müsün?" Ölüm, ufak bir tebessüm ile: "Ben hiç yaşamadım ki hep ölüydüm. Kimi zaman beynim, kimi zaman kalbim Ve kimi zaman bütün bedenim... Yani anlayacağın, ben her gün ölü gibiyim. Ölüyüm, ölüyorum."
Kulak misafiri olduk ya ölümle yaşama... Velhasıl hayat kısa, Bazen çok güzel şeyler yaşıyorsunuz Bazen de çok acı gerçekler. Ve bir gün gelecek hiç istemeyeceğiniz bir uykuya, İstemsizce mecbur kalacaksınız. İstediğiniz her şeyi vakit varken yapın. Gülün, eğlenin, yaşayın... Çünkü ölüm var dahası YALAN...
Sayfa 20Kitabı okuyor
Üsteğmen Faruk, cepheye yeni gelen askerleri denetlerken bir yandan da onlarla sobbet ediyor, "Nerelisin?", "Kaç kardeş siniz?" gibi sorular soruyordu.
Gözleri bir ara, saçının ortası kırmızı olan bir delikanlıya takıldı. Delikanlıyı yanına çağırdı ve merakla sordu: "Adın ne senin evladım?"
Delikanlı, hazır ol
Sayfa 32Kitabı okudu
Ne ben benim, ne sen sensin, ne de sen bensin,
Hem ben benim, hem sen sensin, hem de sen bensin Ey Hotenli güzel!
Seninle öyle bir haldeyim ki yanılıyorum,
Acaba sen ben misin, yoksa ben sen miyim?
Sayfa 90Kitabı okudu
"Acayip! Varla yok müsavi olur mu? Mesela ben şimdi varım, yarın yok olacağım. Bu iki hâl arasında fark yok mu?" dedim.
Deli başını çevirdi. Kahkahayı kopardı:
"Vay! Sen varsın ha!" dedi, "acaba var mısın?"
Sayfa 28
Ben bu kader meselesini anlamıyorum" dedim. Hâlbuki
söylemek istediğim şey başkaydı: "Benim kaderimde sen var mısın acaba?" diye sorabilmek isterdim ona. "Şayet yoksan
bileyim. Boş yere senin hakkında hayaller kurmayayım."
"Kaderin ne olduğunu anlatamam" dedi Şems. "Ama ne olmadığını anlatabilirim. Kader, hayatımızın önceden çizilmiş olması demek değildir. Bu sebepten, "ne yapalım kaderimiz böyle" deyip boyun bükmek cehalet göstergesidir. Kader yolun tamamını değil, sadece yol ayrımlarını verir. Güzergâh bellidir ama tüm dönemeç ve sapaklar yolcuya aittir. Öyleyse ne hayatının hâkimisin, ne de hayat karşısında çaresizsin.
"Varla yok eşit olur mu? Mesela ben şimdi varım, yarın yok olacağım. Bu iki hâl arasında fark yok mu?" dedim.
"Vay! Sen varsın ha!" dedi. "Acaba var mısın?"
Sayfa 7 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Neden gitti?
Gelmiş miydi?
Siz diye bir kavram var mıydı ki?
biz dediğin şey acaba ben ve o diğeri ayrı insan mıydı?
insanlar neden gider?
çünkü ya zamanları da olmuştur
Ya da sen artık ilginç değilsindir
sıkıcı olabilir misin?
Bir şeyh dedi bir fahişeye: Sarhoşsun sen.
Her lahza birinin tuzağına düşersin sen.
Dedi: Ey şeyh, ne dersen, oyum ben.
Acaba göründüğün gibi misin sen?
Rüşvet istemekten gurur duyuyor utanmadan
Mississippi' deki açıklamalarının devamında Trump, "Dedim ki, 'Kral Selman, kusura bakma, acaba askeriye için ödemeni rica edebilir miyim?' Kral dedi ki, 'Daha önce kimse bizden para istememişti.' Dedim ki, 'Ben istiyorum: Kral, 'Sen ciddi misin?' dedi. Dedim ki, 'Ciddiyim, güven bana.' Ve ödeyecekler. Burada milyar dolarlardan bahsediyoruz."
