Hangi yıldızdır bilmem, gözlerin
Kayar da üzerime Rüveyda
Önce tuhaf bir deprem yayılır bedenime
Sonra açılır önümde ıstırap vadileri
Silik renkleriyle adımlarıma
Çözülmeye yüz tutan bir mazi mühürlenir
Mezardan çıkarma törenleri hadi hadi ya, toprağa verme törenlerini bile dünyada kaçırmak istemeyen La Garduiia: kahkahasını böğürürcesine patlattı. "Onların silik yüzleri Çinli yüzlü gibidir bizim için, hepsi birbirinin aynısı."
Sayfa 12
Yıldızlar yanıyor. İçim buruk ve anılar hatırlanmak için çok eskiler. Yakın değilim yeryüzüne, ayaklarım değmiyor soluk mezar çiçeklerine. Karnımda bacaklarım, annemin hatırasından bürünürcesine çekilmiş göğsüme. Huzur, korku; adı ne bilmiyorum. Hangisi itti beni ufak, dengesiz, anlamsız bir c'ye? İçimi akan bir lav bürümüşse de donuk gözlerim. Kahve ve sarıya çalan silik beyazlar var. Sıradışı değilim hiçbir uzuvum ya da tam bir benle. Zira parçalanmış bir gecede çiçek açmasını bekliyorum. Oysa bu topraklar o kuytu mezarlarla bezenmiş. Hırsla yağsa bile yağmur kurumuş bu gri kemiklerde yeşermeyecek mavi umut. Çıplak, cılız çalılar serpiştirilmiş tepelere yine de her bahar hasadı bekliyorum. Lakin gördüğümden de küçüktü cehennem
zira her soğuk taşta adımla sarsılıyorum.
... herkesin sevdiği insanların genellikle biraz silik, yumuşak, kimseyi kızdırmamak için ellerinden geleni yapan insanlar olduğunu görmüştüm...
Sayfa 119Kitabı okuyor
Arkadaşımdan alıntı
tek seni mi aşındırdı zaman?
tek senin mi köşelerin kaldı.
korkardın yeni bir sabahtan,
bitiverecek korkusuyla yeni bir histen. silik insan yüzlerinden, yıldırımlı anlardan.
ama en çok dökülmekten.
böyle kelime kelime,
anlayış dilenmekten.
Hangi yıldızdır bilmem ,gözlerin
Kayar da üzerime Rüveyda
Önce tuhaf bir deprem yayılır bedenime
Sonra açılır önümde ıstırap vadileri
Silik renkleriyle adımlarıma
Çözülmeye yüz tutan bir mazi mühürlenir
Sayfa 10
Hareket ediyorum, lakin hareket nedir bilmiyorum. Yaşamak istiyor değilim. Kim olduğumu, hatta var olduğumu hakkiyle bilmiyorum. Bende dalgalanan bu varlık tezahürü, bu bir gölgenin silik ve yakalanmaz hareketleri, işitiyorum ki bunlar kendilerinde ebediyen ağır bir mesuliyet taşıyorlar; deniliyor ve hatta kan pahasına bile yokluğu ele geçiremem; çünkü o artık benim için yok olmuştur. Demek ki hayata mahkum oldum, ebediliğe mahkum oldum! Nasıl ve ne hakla? Bunu önceden ne bilmiş, ne de istemiştim.
Sayfa 18Kitabı okudu
...Ölümden ürkmeleri tuhaf olur, tutumları ile çelişkili düşerdi. Sanıldığı kadar önemsenecek bir olay değildi yaşamak! Yaşamak kadar nasıl öleceği de önemli idi kişinin. Ezilerek horlanarak silik bir ömrü uzatmaktansa, kişiliğinin bayrağını çekerek onurlu bir ölümle ölmeyi seçtikleri için ölüm korkusunu yenmişler, silebilmişlerdi yüreklerinden...
Sayfa 211 - Cumhuriyet Kitapları, 13. Baskı: Nisan 2010Kitabı okuyor
Çok şey biliyormuş gibi konuşuyorsun. Ancak fazlasıyla silik birisin. Ağzından çıkan sözler beni şaşırtıyor, sanki biri bu sözleri kulağına fısıldıyor gibi. Kimbilir, belki de birinden ilham alıyorsun.
Sayfa 145Kitabı okudu
“Biraz silik olmuşlar.” Kızının tablolarını eleştiriyordu Robert.
“Sonsuzluk hissini, yalnızca silik olanlar veriyor,” diye cevapladı Agnes.
Posta pulları bugün kimimiz için geçmişte kalmış silik bir anı, kimimiz için, "Bir zamanlar mektup yazardık," diye biraz da hüzünle hatırladığımız bir nostalji, kimimiz için çok değerli koleksiyon parçalarıdır. Ama tarihçiler ve devletler için pullar, kültürel ve toplumsal anlamları olan değerli tarihî belgelerdir aynı zamanda.
Sayfa 13
Makamınız ne olursa olsun, hitabet yeteneği ve belirli bir kültür düzeyinizin olmadığı her yerde silik kalırsınız.
Hayat hikayemde önemli bir şey yok, başımdan ilginç olaylar geçmedi. Ne yüksek bir mevki sahibiyim, ne de sağlam bir diplomam var. Okulda hiçbir zaman örnek bir öğrenci olamadım, başarısızlıklar her yerde buldu beni. Nerede çalışırsam çalışayım silik, unutulmuş bir memurdum; şefleri memnun edemedim. İstifa ettim mi seviniyorlardı... Bırak gitsin, yaramaz! Çevrem böyle görüyordu beni, haklıydılar belki de.
