herkes sır küpü…
Her bir evin her bir odasında ayrı bir sır vardır ve bunların içlerinde çarpan her bir yürek de hemen yanı başındaki yüreğin bile bilmediği ayrı bir sır taşır içinde!
Siz kar tanelerini incelediniz mi?
Hani her biri narin, hafif, bir de bem beyaz.
Benim bir kar tanem var, onu yazayım bir az.
Kondu avcuma sessiz-sessiz, kar tanem..
Ama ısıttı içimi, kalpte bıraktı bir iz...
Kar tanesi dedim dimi?
Kar çiçeğim o benim. Hercaisi benim..
Terk etmem Hercai misali, veririm tüm sevgimi..
Yeter ki baharım olsun.. Genzime kokusu dolsun..
Benim sinim yangın dolu bir sır küpü...
En özelim, en gizlim, en zarifim olsun..
Ben seni bir kış gecesinde buldum ama,
Beraber bahar Güneşlerinde açılalım sabaha.
https://1000kitap.com/_serhildan Ne dersin? Kar tanem olur musun?
Kitabsever
Her insanın diğer insanlara göre bir sır küpü ve esrar perdesi olması ne kadar da düşündürücü ve muhteşem bir hakikattir...
Şehirdeki binlerce göğüste çarpan binlerce kalbin her birinin kendisine en yakın kalbin dahi bilemeyeceği sırlar taşıdığını düşünürüm.
Beni hep böyle hatırla
Sabaha ne kaldı şurada
Ömrüme dokunan eller
Ellerimi tutan eller
Kaybolurum sen unuttukça..
Hatırla kalbim
Bize bir şarkı söylerdi yağmur abla
Hatırla kalbim
Kilitli sır küpü evler
Kim bilir ne incindiler
Müzeyyen’in sesi nasıl güzel
Hatırla kalbim..
(Hüsnü Arkan - Hatırla)
youtu.be/rm4264Tnxuw
Beni zaman kuşatmış, mekan kelepçelemiş;
Ne sanattır ki, her şey, her şeyi peçelemiş...
Perde perde veralar, ışık başka, nur başka;
Bir anlık visal başka, kesiksiz huzur başka.
Renk, koku, ses ve şekil, ötelerden haberci;
Hayat mı bu sürdüğün, kabuğundan, ezberci?
Yoksa göz, görüyorum sanmanın öksesi mi?
Fezada dipsiz sükut, duyulmazın sesi mi?
Rabbim, Rabbim, Yüce Rab, âlemlerin Rabbi, sen!
Sana yönelsin diye icad eden kalbi, sen!
Senden uzaklık ateş, sana yakınlık ateş!
Azap var mı alemde fikir çilesine eş?
Yaşamak zor, ölmek zor, erişmekse zor mu zor?
Çilesiz suratlara tüküresim geliyor!
Evet, ben, bir kapalı hududu aşıyorum;
Ölen ölüyor, bense ölümü yaşıyorum!
Sonsuzu nasıl bulsun, pösteki sayan deli?
Kendini kaybetmek mi, visalin son bedeli?
Mahrem çizgilerine baktıkça örtünen sır;
Belki de benliğinden kaçabilene hazır.
Hatıra küpü, devril, sen de ey hayal, gömül!
Sonu gelmez visalin gayrından vazgeç, gönül!
O visal, can sendeyken canını etmek feda;
Elveda toprak, güneş, anne ve yâr elveda!
Necip Fazıl Kısakürek✨
"Abdal (derviş) halini alan bülbül, (gül karşısında) hayrete düşmeye görsün; artık onun gözüne her bitki esrar (sır küpü) olarak görünür."
Kırk üç hane. Kırk üç kırık sır küpü…
Sayfa 30Kitabı okudu
“Aşk öyle bir ateş ki, yandığı zaman Maşuk’tan başka her şeyi yakar.”
Yaradılışın özü ve de mevcudiyetimizin sebebi aşk değil midir? Âlemlerin rabbi Allah, “Ben gizli bir hazine idim bilinmeyi, sevilmeyi istedim,” demiş ve kâinatı yaratmıştır. İnsanoğlunun çoğalması yüreklere düşen aşk ateşi ile süregelmektedir ve de kâinata değin gerçek aşkı
Visal
Beni zaman kuşatmış, mekân kelepçelemiş;
Ne sanattır ki, her şey, her şeyi peçelemiş...
Perde perde verâlar, ışık başka, nur başka;
Bir anlık visal başka, kesiksiz huzur başka.
Renk, koku, ses ve şekil, ötelerden haberci;
Hayat mı bu sürdüğün, kabuğundan, ezberci?
Yoksa göz, görüyorum sanmanın öksesi mi?
Fezada dipsiz sükût, duyulmazın sesi mi?
Rabbim, Rabbim, Yüce Rab, âlemlerin Rabbi,sen!
Sana yönelsin diye icat eden kalbi, sen!
Senden uzaklık ateş, sana yakınlık ateş!
Azap var mı âlemde fikir çilesine eş?
Yaşamak zor, ölmek zor, erişmekse zor mu zor
Çilesiz suratlara tüküresim geliyor!
Evet, ben, bir kapalı hududu aşıyorum;
Ölen ölüyor, bense ölümü yaşıyorum!
Sonsuzu nasıl bulsun, pösteki sayan deli
Kendini kaybetmek mi, visalin son bedeli
Mahrem çizgilerine baktıkça örtünen sır;
Belki de benliğinden kaçabilene hazır.
Hatıra küpü, devril, sen de ey hayal, gömül!
Sonu gelmez visalin gayrından vazgeç, gönül!
O visal, can sendeyken canını etmek feda;
Elveda toprak, güneş, anne ve yâr elveda! 
Necip Fazıl Kısakürek
youtu.be/FkDCHCAYko4?si=...
O visal, can sendeyken canını etmek feda
Mahrem çizgilerine baktıkça örtünen sır;
Belki de benliğinden kaçabilene hazır.
Hatıra küpü, devril, sen de ey hayal, gömül!
Sonu gelmez visalin gayrından vazgeç, gönül!
O visal, can sendeyken canını etmek feda;
Elveda toprak, güneş, anne ve yâr elveda!
Necip Fazıl Kısakürek