Yüce Allâh; Adem Aleyhisselâmın bedenini Cennet'te yaratarak onu, dilediği kadar, kendi halinde bıraktığı sırada, Iblis, onun çevresinde dolaşmağa başlayıp içinin boş ve kendisine malik olamayacak bir biçimde yaratılmış olduğunu gördü ve anladı da "Ben, bunu kolayca yenebilir, ona, üstün gelebilirim!" dedi.
Melekler, Ådem Aleyhisselâmın, Cennette yerde duran ruhsuz cesedini gördükleri zaman korktular.
Onların arasında en çok korkan da, İblis (Şeytan) idi.
İblis, cesedin yanından geçtikçe "Sen, muhakkak, büyük bir iş için yaratılmış sındır!" derdi. Ayağıyla, ona vurur ve vurdukca da, cesed, testi gibi ses çıkarırdı.
"Her halde, sen, böyle testi gibi seslenmek için değilsin! Muhakkak yaratıldığın şey içinsin! Eğer ben senin üzerine musallat kılınacak, sataştırılacak olursam, muhakkak seni, helåk edeceğim!
Eğer, sen, benim üzerime musallat kılınacak olursan, sana isyan edeceğim!" derdi
İblis, Meleklere de; "Bu, size üstün tutulacak olursa, siz ne yaparsınız?" diye sordu.
Melekler "Biz, Rabb'ımıza itaat ederiz!" dediler.
Iblis ise, içinden "Vallåhi, bu, bana üstün tutulacak olursa, ona, isyan edeceğim!" dedi.
Yüce Allah, Adem Aleyhisselâma, Ruh üfürdüğü zaman, Ruh, Onun cesedi- nin baş tarafından girdi ve cesedin her yerinde eseri ve kan, meydana geldi.
Ådem Aleyhisselâm, aksırınca, Melekler, Ådem Aleyhisselâma: "Elhamdü lil- lah (Hamd olsun Allah'a!) de" dediler.
Adem Aleyhisselâm da "Elhamdü lillah!" dedi.
Başka rivayete göre: Ådem Aleyhisselâm, aksırınca, hamd etmesini, Ona, Yü- ce Allah ilham etti.