Basit zevkler, hayat denen karmaşada sığınılacak son limandır.
Sayfa 32 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Oysa yüreğimde cenneti taşıyordum.
Sözün bütün kanatlarını kırdım. Ey dünya, çok yorgunum. İnsanlar bakıyorlar bana, gözlerinin izi kalıyor yüzümde. Yalnızlığın son burcunu da ekledim içimdeki kaleye. Sessizce uzaklaşıyorum, kimsesiz bir gölge olarak duvar diplerinde yaşamın.
Sayfa 327Kitabı okuyor
Dava'm...
“Benim inandığım ve bağlandığım dava, ilk insan ve ilk yol göstericisinin, dünyayı dolduran inkâra karşı özgür inanç gemisinin kaptanı olan Hazreti Nuh’un ebedi kurtuluş sancağını uygarlıklar başkentine diken, ateş imtihanından geçmiş ve kurban şifasıyla azapların zehrini eritmiş Hazreti İbrahim’in, toplumu yönetecek altın kuralları sütunlar gibi ufkumuzda yükselten ve onları kıyamete kadar tarihin levhası olarak belirleyen Hazreti Musa’nın, ölüleri dirilten, ölü gönülleri diriltici soluğun sahibi Hazreti İsa’nın ve nihayet en büyük insan, en büyük yol gösterici, bütün insanlığa ışık tutucu, fiziği ve fizikötesini aydınlatıcı son Peygamber Hazreti Muhammed (S.A.V.) davasıdır.”
Sayfa 10 - Diriliş yayınlarıKitabı okuyacak
İnsanları hidayete ulaştıracak rehberleri seçen Allah'a hamd....
Ve âlimlerin ziyası, önderi ve ilham kaynağı Habib-i Kibriya Son Peygamber Muhammed Mustafa'ya (sas), ailesine ve arkadaşlarına salat ve selâm olsun.
Yeter artlk
Nerdeyse çıldıracağım
Bir yeşil ötesine geldim durdum işte
Merdivenin son basamağındayım
Bir addım daha atsam
Kimseler tutamaz beni
Bir addım daha atsam karanlıktayım
Hərdən təxəyyülə sərbəstlik verib özümüzü aldadaraq , geri dönən adamın çaldığı qapı zəngini, yaxud pilləkənlərdə tanış adamın ayaq səslərini eşidəcəyimizə inandığımız həmin anlarda , artıq qatarların gedib-gəlmədiyini unutmağa hazır olduğumuz , eyni vaxtda evdə ola bilmək üçün işimizi hər vaxtkı saatda bitirməyə çalışdığımız zaman bütün bunların oyun olduğunu və bu oyunun uzun sürməyəcəyini anlayırdıq . Elə bir an gəlirdi ki, qatarların gəlməyəcəyinin fərqinə varırdıq . O an anlayırdıq ki, bu ayrılıqları yaşamağa məhkumuq və zamanla uzaqlaşmalıyıq . Bunu dərk edincə ən adi məhkumlar olduğumuza inanır və keçmişlə yaşamağa çalışırdıq . İçimizdən kimsə gələcəyə ümid etsəydi belə , bir an sonra dərhal , təbii ki , əlindən gəldiyi qədər bu ümidlərdən imtina edirdi . Çünki xəyallar son dərəcə əzablı olur və ürəyi yaralayırdı . Ona inanan hər kəsi bu aqibət gözləyirdi .
Sayfa 77Kitabı okuyor
Artık sesini duyamayacağım . Olduğum kadını , bir zamanlar olduğum çocukla bir araya getiren onun sesi , sözleri , elleri , tavırları gülüşü ve yürüyüşüydü. Geldiğim dünyayla aramdaki son bağ da koptu.
Thanatos sordu: İsimleri ne?
Bilmiyorum. Sorularıma cevap verecek misin?
Yine uzun bir sessizlik. "Buna son vermeliyiz." Ithan erkeğin tüpünü işaret etti. Suyun üstü buzla kaplanmaya başlamıştı.
Şu anda dinliyorlar, değil mi?
Evet.
Yeniden sessizlik.
Sonra iblis prens Onları görmeme izin ver dedi. Onlar da beni görsün. Aşağıdaki tankta mistiğin gözleri birden açıldı.
Sayfa 432Kitabı okuyacak
Oysa yüreğimde cenneti taşıyordum.
Son sözü söyleyenin tartışmayı kazandığı, daha çok bağıranın haklı görüldüğü, daha çok rağbet edilenin başarılı sayıldığı bir dünyada yaşıyorum.
