... Şimdi bilmem kaçıncı paralelde
Kuru topraklara yağmur yağıyor
Bir filmin orta yerinde kaç gecedir
Uzanıp elimi tutuyorsunuz
Elimi her sefer bir şey için
Elimi her sefer bir kere tutarsınız
Sonra bütün davalarımla ortalıkta
Sonra olanca kalabalığımla yalnız
Hava ve deniz arasında
Ekmekle barış arasında
inanın hepiniz varsınız
Sonsuz şeyler uğruna mesela
Kırılıp dökülen şeyler uğruna
Kendinizi ne çok aldattınız
Dağlar bildiğince yüksek olsun
Gözden uzak tutamam sizi durun
Yaşamak küçük aldanışlarla güzel
Olümü alın götürün
Yaşamınız boyunca dört beş sefer rastlayabileceğiniz türden, içinde sonsuz bir güvence barındıran o ender gülümsemelerden biriydi.
Eskiye eski demem. Sen benimsin, ben senin;
Güzel adını nasıl kutsadımsa ilk sefer.
Sonsuz sevgi hep girer taze aşk kılığına;
Umursamamak zamanla tozlanıp yıpranmayı,
Hayat hakkı tanımaz hiç bir kırışığına,
Olur en eski çağlar onun sadık uşağı.
Sayfa 108 - Hasan Ali Yücel Klasikler DizisiKitabı okudu
'Nasılsın?' diye soracağım; 'iyiyim!; diyeceğini baştan bilerek... ve 'iyiyim, sen nasılsın?' diye soracaksın; 'ben de iyiyim diyeceğimi baştan bilerek ...
'nasılsın ? 'iyi değilim ya, maddi sıkıntılarım var! kötüyüm, felaket başım ağrıyor! 'daha kötü olamazdım, eşimle bu sefer kötü atıştık, hiç anlaşamıyoruz!' Asla ilk cevap bu değildir. çünkü bu soru, kişiye sadece o anki ruh ve kalp hâlini , kederli mi olduğunu sormanın da ötesinin de genel olarak nasıl olduğunu herşeye rağmen hayattaki gidişinin en durumunda seyrettiğini hedefler onun da ötesinde bir hayat yaşamakta olduğunu kişiye hatırlatma amaçlardir sanki ve herşeye rağmen o cevap çıkar ağızdan : "iyiyim!" Çünkü kişisel hayatını öyle yada böyle düşe kalka ,ine çıka sürdürmekte olduğunu hatırlarsın ...
"Rüya görmedim değil mi? Kainatla birlik olduğumu hissettim! İnanmıyorum! Sence yüksek irtifadan aklımı kaçırmış olabilir miyim?"
"Hayır, gerçek bu; sen "bütünün" bir parçasısın. Kaynağa, içinde yaşadığın sevgiye ulaşmış bulunuyorsun."
"Yapma, beni korkutuyorsun. Söylediklerinden hiçbir şey anlamıyorum."
"Çünkü yine mantığınla açıklamaya çalışıyorsun, oysa yapacağın hiçbir açıklama yeterli olmayacaktır. İçinde bulunduğun bütünlük hâlini hissetmekle yetin. Kötü mü hissediyordun?"
"Hayır! Tam tersine, hissettiğim tek şey tarifi mümkün olmayan bir güçtü!"
"Sonsuz büyüklüğü tatmış bulunuyorsun. Yani zihnini susturmayı başardığın her sefer erişebileceğin, yaratılış ânındaki hâlini."
"Tanrı'dan bahsediyorsun, değil mi?"
"Sen nasıl istersen öyle adlandır."
"Ben inanmıyorum."
"Bir şeye inanma ya da inanmama meselesi değil ki bu. Yaşa! Hayatı deneyimle! Adlandırmak kısıtlamaktır; oysa ben sana çok daha yüce, sınırsız ve sonsuz bir şeyden bahsediyorum."
Sayfa 94Kitabı okudu
Bir günün sonunda arzu
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümâyân,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nâlân;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Tekrârını ömrün eder i'lân.
Kuşlar mıdır onlar ki her akşam
Âlemlerimizden sefer eyler?
Akşam, yine akşam, yine akşam
Bir sırma kemerdir suya baksam;
Üstümde semâ kavs-i mutalsam!
Akşam, yine akşam, yine akşam
Göllerde bu dem bir kamış olsam!
Sınırlı zaman, zamana ve olma haline hep bir burukluk katarken şüphesiz ki zaman ve yaşam sınırsız olsa, en büyük ıstırabımız, bu sefer bu olurdu. Bu sınırsızlıktan nasıl kurtulunacağı olurdu. Hepimizi bazen rahatlatan yegane şey, hayatın sonluluğu ve nihayetindeki ölümün varlığıdır. Ya ölüm olmasaydı? Bu sonsuz hapiste saate bile bakılamasaydı? Geçse de gidecek yeri olmayan, dönüp sıraya giren dakikaların arasında, hep yaşamak zorunda olunup da yaşamaya bir çare bulunamasaydı? Ölüme çare yok ama zaten ölüm bir çaredir. Önemli olan yaşamaya çare bulmaktır.
Sayfa 108
Elimi her sefer bir şey için
Elimi her sefer bir kere tutarsınız
Sonra bütün davalarımla ortalıkta
Sonra olanca kalabalığımla yalnız
Hava ve deniz arasında
Ekmekle barış arasında
İnanın hepiniz varsınız
Sonsuz şeyler uğruna mesela
Kırılıp dökülen şeyler uğruna
Kendinizi ne çok aldattınız.
Bir günün sonunda arzu
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümâyân,
Güller gibi... Sonsuz, iri güller...
Güller ki kamıştan daha nâlân,
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Tekrarını ömrün eder ilan.
Kuşlar mıdır onlar ki her akşam
Âlemlerimizden sefer eyler?
Akşam, yine akşam, yine akşam,
Bir sırma kemerdir suya baksam
Üstüme semâ kavs-i mutalsam!
Akşam, yine akşam, yine akşam,
Göllerde bu dem bir kamış olsam!
Aşktan nefret değil, hatta tiksinti… Hem bu sefer zannederim, sonsuz bir tiksinti…
Sayfa 15 - Can Yayınları
Bir günün sonunda arzu
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümâyân,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nâlân;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Tekrârını ömrün eder i'lân.
Kuşlar mıdır onlar ki her akşam
Âlemlerimizden sefer eyler?
Akşam, yine akşam, yine akşam
Bir sırma kemerdir suya baksam;
Üstümde semâ kavs-i mutalsam!
Akşam, yine akşam, yine akşam
Göllerde bu dem bir kamış olsam!
Sayfa 147Kitabı okudu
“Korku cezadan çok daha fazla ürkütücüdür, çünkü ceza kestirilebilir bir şeydir, ancak korku belirsizdir ve o gerginlik sonsuz bir dehşet duygusu yaratır.”
‘Ah diyorum be adam’ neden biricik eşinle hayata son vermeden önce bizide (Stefan Zweig okurlarını) düşünmedin, keşke hala yaşıyor olsaydın ve bizi şu güzel eserlerinle doyursaydın. Ayrıca bu sefer bizi her zaman bıraktığın üzücü bir sonla bırakmadığın için, sana sonsuz teşekkür ediyorum.
•
"Sonsuz sefer hareketsiz bir seferdir. Seferin kurallarına uymaya ve sıkıntılarıyla yüzleşmeye hazır herkes için yol hâlâ açıktır."
Muhyiddin İbnü'l-Arabî (1165-1240)
•
Anlayışla güşümsedi; aslında anlayıştan da öteydi. Yaşamınız boyunca dört beş sefer rastlayabileceğiniz türden, içinde sonsuz bir güvence barındıran o ender gülümsemelerden biriydi.
Sayfa 46
Gözlerin olmaya çalışacağım, Jorge. Vedalaşırken bana verdiğin nasihate uyuyorum: "Yaz, böylelikle hatırlayacaksın." Bu sefer eksiksiz bir şekilde hatırlamaya çalışacağım. Böylece sen de benim gördüğümü görebileceksin, gizemi örten peçeyi kaldıracak ve hakikate ulaşacaksın. Her zaman hakikati hatırlamak için yazarız. Hakikati tam olarak hatırlayabilmek içinse uydururuz.
Sayfa 9Kitabı okudu
