"Adım zaten yalnızlık
Kim ne derse desin
Küstahlık olsun soyadım... "
ISYANCI (sert bir şekilde)
Soyadım: Onuru kırılmış; adım: Aşağılanmış, mesleğim : İsyancı, yaşım: Taş devri.
ANNE
Irkım: Insan ırkı. Dinim: Kardeşlik...
ISYANCI
Irkım: Düşmüş ırk. Dinim...
ama bunu siz, o silahsızlanmanızla hazırlayacak değilsiniz: ben hazırlayacağım, isyanımla ve sıkılmış zavallı yumruklarım la ve yaban kafamla.
Sayfa 90 - Versus
- Soyadınız ne peki?
- Bir soyadım yok artık, -kasvetli bir küçümsemeyle yanıt verdi tuhaf ziyaretçi,- hayattaki her şey gibi soyadımdan da vazgeçtim. Unutalım.
Sayfa 171Kitabı okudu
Gel Hanımefendi
Soyadım soyadınız olsun Hanımefendi,
Kalbiniz sadece bana ait olsun...
Yüreğiniz, yüreğime dokunsun,
Gözleriniz yalnızca bana baksın,
Sevda dolu yüreğim, özledim artık,
Gel Hanımefendi...
Sayfa 74 - Mehmet GüvenKitabı okuyor
Herkes bir şey olmak isterken ben hiç olmak istedim. Ne bir adım vardı ne de bir soyadım. Elimde hiçbir şeyim yoktu. Kimseydim, kimsesizdim ve artık bir kimliksizdim.
Ben kim miydim? Bana Bronz derler.
Sayfa 376 - Bronz. (My husband)
Deneyen her 11 kişiden 3ü bu taktiği önermiyor
"1. Hayatında biri var mı? Cevap 'Evet' ise o çok şanslı biri, kıymetini bilsin senin. Cevap 'Hayır' ise 2. soruya geç
2. Hayatında birinin olmasını ister misin? Cevap 'Evet' ise 3.soruya geç Cevap 'Hayır ise maalesef seninle yolumuz burada ayrılıyor.
3. Hayatında olmasını istediğin kişi, ben olabilir miyim? Cevap, 'Evet' ise merhaba, ben Aslı, soyadım şu. Telefon numaram bu. Şu şu sosyal medya hesaplarını kullanıyorum. Yaşım şu. Güvenilir birisi olduğunu hissediyorum ve bu gibi hislerimde de kolay kolay yanılmadığım için senden zarar gelmeyeceğinden eminim. Bu sebeple bu mektubu sana yazdım. Cevap Hayır ise sağlık olsun. Canın sağ olsun. Biz yine burada spor yapmaya, gülmeye, eğlenmeye devam ederiz."
Sayfa 19Kitabı okudu
Kaydet!
Adım var yalnız, yoktur soyadım
Bu diyarda
Öfke kazanında yaşayan
En sabırlı insanım.
Sayfa 8
Biz Ankara’ya geldiğimizde, Niyazi, Pertev Boratav ve Adnan Cemgil dergi çıkarmaya karar verdiler. Daha sonra Behice Boran katıldı. Paramız yok ama yazıları biz yazıyoruz. Yani bunun için para ödenmiyor. Benim de 22 yazım var dergide. Üzerimizde baskı vardı, gericilik yükseliyordu. Ben, “illallah!” dedim ve üniversiteden istifa ettim. Davalar açıldı, hapse girenler oldu, Muzaffer Şerif mesela. Niyazi 1952’de tekrar yurtdışına gitti. Ben gitmek istemedim. Beni arkadaşlar kanalıyla yanına çağırdı. Oğlumu alıp Kanada’ya gittim, ama bir sene ancak kaldım. Duramadım, oğlumu alıp yeniden yurda döndüm. Boşandım. Böylece soyadım da değişmiş oldu. İş bulamıyordum. Değil ahbaplar, akrabalar bile sırt çevirmişlerdi, vatanı satmışız ya da banka hortumlamışız gibi. Neyse, soyadım değiştikten sonra, bir arkadaşım bana Denizcilik Bankası’nda İngilizce tercümanlığı buldu. Beş yıl, oldukça zor şartlarda çalışıp oğluma ve anneme baktım. Sonraki işim, Robert Kolej’de bir hocanın sekreterliğiydi. Aslında yaptığım tahsile göre bir iş değildi, ama çaresiz gittim. Oğlum da o okuldaydı ve bana kızıyordu. Bir süre sonra sosyoloji hocası ayrıldı. Hemen talip oldum. Herhangi bir cezam olup olmadığını sordular. Yoktu. Alındım ve 12 yıl orada çalışıp emekli oldum. Tabii sonra yeniden Anadolu gezilerime başladım.
"Sana kim olduğumu tam olarak söyleyemem," diye yantladı, "Çünkü henüz birkaç saat önce dünyaya geldim, ama soyadım kesinlikle Button."
Sayfa 12Kitabı okudu
Çoğumuz Bu Şakadan Muzdarip Olduk HHDHDHDJSJDKDJJD
"Sana bir sır vereyim mi?"
"Ne sırrı?"
"Doğumunla ilgili sırrı."
"Doğumumla ilgili hiçbir sır yok."
" Olmaz mı? Kimseye söylemeyeceğine yemin edersen söylerim ancak."
"Yemin ederim."
" Söylüyorum o zaman: Sen evlatlıksın. Bizim ailemizden değilsin. Seni bir tarlada, terk edilmiş halde çırılçıplak buldular."
Tila, "Hiç de bile," diyor.
"Annemle babam sana bunu ileride, büyüdüğünde söyleyecek. Bir bilsen nasıl da acımıştık sana, çırılçıplaktın, öylesine cılızdın ki."
Tila ağlamaya başlıyor. Onu kollarıma alıyorum.
"Ağlama. Öz kardeşim olsan ancak bu kadar sevebilirdim seni." "Yana kadar mı?" "Hemen hemen. Ne de olsa Yana benim öz kardeşim."
Tila düşüncelere dalıyor.
"Madem öyle, neden soyadım sizinkiyle aynı? Neden annem beni ikinizden daha fazla seviyor? Siz hep ceza alıyorsunuz, Yano'yla sen. Ben hiç almıyorum."
Ona açıklıyorum.
"Soyadımız aynı çünkü seni resmen evlat edindiler.
Annem sana bizden daha iyi davranıyor çünkü seni gerçek çocuklarından ayırmadığını göstermek istiyor."
"Onun gerçek çocuğuyum ben."
Tila avazı çıktığı kadar bağırıp eve doğru koşuyor.
"Anne! Anne!" Peşinden koşuyorum.
"Hiçbir şey söylemeyeceğine yemin etmiştin. Şaka yaptım."
Sayfa 13 - Can YayınlarıKitabı okudu
Çocukken,soyadım “Mao” değil de “Yu” olduğu için çok üzülürdüm,sülalede soyadı “Mao” olan bir tane bile akrabamız olmadığı için içten içe annemle babamı suçlardım.Elbette o zamanlar bilmiyordum,sıradan halk için “Mao” çok kutsal ama bir o kadar da tehlikeli bir soyadıymış.
Sayfa 34 - Jaguar YayınlarıKitabı okudu
"Tanrı aşkına, nereden çıktın sen ? Kimsin ?"
Aynı mızmız ses, "Kim olduğumu tam olarak söyleyemem," dedi "çünkü dünyaya geleli ancak birkaç saat oldu, ama soyadım kesinlikle Button."
Sayfa 16 - Can YayınlarıKitabı okudu
Seccil! Ene Arabi.
Kaydet! Ben bir Arap'ım.
Kimlik numaram eli bin, çocuklarım sekiz tane
Dokuzuncusu da sonbaharda gelecek,
Bu seni öfkelendiriyor mu..?!
Kaydet! Ben bir Arap'ım, yok benim lakabım
Soyadım öfkeyle dolup taşan bir ülkede,
Taşları çatlatır sabrım..!
- Mahmud Derviş -
Sayfa 94
Gülümsemek Üzerine
Bölüğe yeni yüzbaşı gelmiş, daha gelmeden ünü gelmiş:”Çok takıntılı adamdır, dikkat edin!”Bölük komutanı askerleri toplamış.
“Adım Ahmet KIRÇ, soyadımdaki “R” yi unutanı yakarım!” Herkes stres içinde. Beş gün sonra bir askeri çağırmış.”Söyle, ne benim soyadım?” Asker titremiş ve kekelemiş:
“Ahmet GÖRT!”
Kendisiyle barışık olmayan insanlar dünyada gülümsemezler.
Sayfa 91 - Elma yayınlarıKitabı okudu
Küçük bir çocuk olarak bunun yolunu, kendinizi 'istenen' biri yapmakta buluyorsunuz. Sanıyorum içinizden bir ses: 'Annen baban seni istememiş, kazara olmuşsun ama sonuçta oldun. Hayattasın, bari çalış çabala uğraş da şimdi seni istesinler,' diyor. Benim çocukluğum o sese kulak vererek geçti. Zaten soyadım 'Yardımcı'! Ebeveynlerimin yardımcısı olmak, leb denilmeden Çorum'un tüm leblebi fabrikalarını önlerine sermek.
Sayfa 13Kitabı okudu
