Umudun bittiği yerde, “yoldayım.”
Bugün her zamankinden daha farklı, uyanmadım. Dünüm ya da bir önceki günüm nasılsa o monotonlukla çıktım yataktan. Ne bir eksik bir fazla. Yer soğuktu, çıplak ayakla daha hissedilir oluyormuş, birde beden yeni yataktan kendini çıkarınca, bütün vücuda bir titreme, bir kendini soğuğa alıştırma süreciyle boğuşuyor. Olsun, alışıyoruz sonra her şeye
Temanın Ayırdıkları
Bir yerlerde tembel yazar bol diyalog kullanır diye bir şeyler okumuştum sanki, ya da şimdi uydurdum. Ne olursa olsun etkinliğe bir şeyler yazmam gerektiği düşüncesiyle böyle bir şeyler karaladım.
“Hay aksi, sırası mı şimdi bunun. Tam da… Olacak iş mi. “
“Belki de sigortalar atmıştır sadece”
“Olabilir, bakmak lazım aşağıya”
“Evet, bakmak
"TOZA SOR"
Öncelikle birlikte bitiremesek de bana eşliği için 
Samet Hızır'a sevgilerimle :))
Ahhh, Arturo Bandini'cim kitap boyunca kişiliğinin derin sularında yüzdüğümü hissettim biliyor musun? Yaşadığım bu duygunun asıl sebebi pdr okuduğum ve artık insanlara çok daha farklı bir gözle baktığım (derinlemesine görmek
Prens Mustafa | Şubat ayı hikaye yazma etkinliği
Loş ve yarısı boş bir odanın tam ortasında oturuyordu. Dizelerini gövdesine yapıştırmış çenesini dizlerine yaslamıştı. Önünde duran sıvası dökülmüş duvarı seyrediyordu. Sadece bir kaç dakika da o kadar çok anlam çıkarmıştı ki, en çokta kendi yaşamına benzetmişti onu. Kirli beyaz bir duvarın tam ortasında kocaman bir delik...
Kafasını önündeki
Kumandayı Öldürmek
(Hikayemiz; Ahmet isimli özel sektörde çalışan bir baba, Neriman isimli ev hanımı olan anne, Özlem ve Samet adlarında çocukları olan bir ailede geçmektedir.)
-Canım ben geldim.
-Hoşgeldin Ahmet. Nasıl geçti günün?
-Hoş bulduk. Yorucu bi gündü. Şu bizim patronla yine tartıştık.
-Sende amma çok tartışıyon patronunla. Bi gün kapı dışı
Ahh nasıl güzel söyledin. . .
Sadece sesler onlar; her sabah yedide kafama çakılan yüksek ökçeler, sekizde çocukların ısrarlı ağlamaları, sonra geceleri inlemeler, iç geçirmeler ve ete inen yumruklar… Kaç ay olmuştu, buraya; bu sadece bir koltuk, bir masa, iki sandalye, bir yatak, perde ve halıdan ibaret olan eve taşınalı?
Böyle söyleyince aklıma takıldı, benim neden iki
“Seni Sevdiğimi Göreceksin Sevmediğim Zaman”
Şiir, her zaman için barışın bir parçası olmuştur. Şair, barıştan doğar.
Tıpkı ekmeğin undan doğması gibi. Katiller, onu yakmak, öldürmek ve parçalamak için şairi arar.
Hüzünlü bir parkın ağaçları arasında, katilin biri, 
Aleksandr Puşkin ’i yaralayarak ölümüne sebep olmuştu.
Çılgın atlılar, 
Sandor Petöfi ’nin cesedini çiğneyerek geçmişti.
İspanya’da
26. Bölüm
“Ömer! Seni bırakıp gidiyorum. Bunun bana ne kadar acı geleceğini, hayatta senden başka hiç kimsem olmadığını bilirsin... Senin de benden başka kimsen olmadığını biliyorum. Buna rağmen seni bırakıp gideceğim... Emine teyzelerin evinden çıkıp senin arkana takılarak geldiğim günden beri bunun böyle olacağı hakkında içimde garip bir korku vardı...
Sayfa 227 - 228 - 229 - 230 - 231Kitabı okudu
