Televizyon yayınlarını alamadığımız ve internet çekmediği için çılgın dünyamızda ne olup bittiğine dair haberleri ancak haftada bir uğrayan vapurun getirdiği gazetelerden öğreniyorduk. Gazetelerde savaşların, fakirliğin, haksızlıkların arttığı yazıyordu. Ama bunlar ada halkını ancak uzay savaşları kadar ilgilendiriyordu; her şey öylesine uzaktı adadan.
Meğer yanılıyormuşuz. Kötülüklerden uzakta değil, çılgınlığın tam göbeğinde yaşıyormuşuz.
Sayfa 14 - Doğan EgmontKitabı okudu
****Dominik Cumhuriyeti'nin bitip Haiti'nin başladığı sınırda yolcuları uyaran şöyle bir tabela var: Kötü geçiş, Öteki tarafta siyah cehennem var ; kan, açlık , sefalet hastalıklar...(140 syf )
**** Savaşların saygın nedenlerle çıktığı söylenir. Uluslararası güvenlik, ulusal onur, demokrasi, özgürlük, düzen, uygarlığın gereği ve Tanrı'nın isteği.
metis yayınları
Özel Günler Üzerine
"Gerçek", Siz Ona Alıştığınız için "Öyle"dir
“Hocam, benim için özel günler bir şey ifade etmiyor demenize ve Anneler Günü’ne böyle anlamsızlık yüklemenize üzüldüm. Bence özel günleri yok saymak çağımızın entel hastalığı.” dedi. Diyebilir, hakkıdır. Madem öyle düşündü, ben de “özel günlerin” benim için niçin bir şey ifade
Televizyon yayınlarını alamadığımız için çılgın dünyamızda ne olup bittiğine dair haberleri ancak haftada bir uğrayan vapurun getirdiği gazetelerden öğreniyorduk. Bu sakin gezegenimizde, şaraplı bir öğle yemeğinden sonra hamakta içimiz geçmek üzereyken yarı kapalı gözlerimizle okuduğumuz haberler, öteki gezegendeki çılgınlığın artmakta olduğunu gösteriyordu. Ama itiraf etmeliyim ki bunlar bizi ancak uzay savaşları kadar ilgilendiriyordu; her şey öylesine uzaktı bizden.
Sıradan kötülük tırmanıyor. Bu ülkede görmeye alışık olmadığımız oranda şiddet ve kötülük görüyoruz. Vandallık, barbarlık ve zalimlik merhametin topraklarını talan ediyor. Artık kendi hikâyelerimiz emzirmiyor bizi, Hollywood hayal endüstrisi beyin hücrelerimizi işgal ediyor. İnsan tabiatının özde merhametle dokunduğunu söyleyen Doğu öğretilerinin
Bir Yere Gideyim Derken Hiçbir Yere Varamamak....
Neden bu hayatta Jane Austen'in tek derdi evlenmek, aile kurmak, saygın görünmek olan hayatın yüzeysel hevesleri peşinden koşan bir kitap karakteri olarak doğmadım da, Vedat Türkali'nin kendiyle beraber tanımadıkları da dahil olmak üzere, bir çok insanı düşünen onlar için endişelenen, onlar kadar bir çaba harcayamasa da içinden o insanların
Günümüz kültür endüstrisinin en popüler ve etkili dallarından biri şüphe yok ki spordur.Kendi kendinize, " Şu günlerde pek çok insan ve özellikle de erkekler için hayata bir parça anlam kazandıran nedir?" şeklinde bir soru soracak olsaydınız "Futbol!" yanıtını vermeniz fena olmazdı.Belki onların birçoğu bu kadarını itiraf etmeye razı olmayacaktır; ama spor ve Britanya özelinde futbol, insanların yüzyıllar boyunca uğruna ölmeye hazır olduğu, dini inanç,ulusal egemenlik,kişisel onur ve etnik kimlik gibi soylu değerlere tekabül eder.Spor, kabilesel bağlılıkları ve rekabetleri, sembolik ritüelleri, masalsı efsaneleri, ikonik kahramanları,
epik savaşları, estetik güzelliği, bedensel gerçekleşmeyi, entelektüel tatmini, olağanüstü gösterileri ve derin bir aidiyet duygusunu kapsar. Ayrıca televizyonda olmayan bir insani dayanışma ve bedensel dolaysızlık da sağlar. Bu değerler olmasaydı muhakkak ki birçok yaşantının içi boş olurdu.Bugün insanların afyonu olan şey din değil, spordur.
Sayfa 40 - Ayrıntı Yayınları
