‘Varolmanın acısını hiçbir şey hafifletmiyor ki. Doğrudan yüzleşildiğinde cesareti kırıyor, maskeyi düşürüyor, kaçındığınızda da sinsice kuyunuzu kazıyor, gölge ediyor.’
Darke üç kısımdan oluşan bir eser. İlk kısımda karakterin hayata karşı nefretini okuyoruz. Kendini tamamen dış dünyaya kapatmış, yaşam belirtisi vermeyecek şekilde kendi dünyasına gömülmüştür. Bazen şimdiki ana bazen geçmişe dönerek ne hissettiğini ne yaşadığını anlatıyor. İkinci kısımda neden bu kadar nefret ve öfke dolu olduğu çözülmeye başlıyor. Son kısım ise ilk bölümün sonucu olarak tamamen kendini açtığı bir bölüm. Genel olarak psikolojik yönü ağır basan bir eser ve Darke bir öğretmen. Bu anlamda edebiyata da psikolojik çözümlemeleriyle oldukça doyurucu yer vermiş. Her insanın kayıplara, acılara, deneyimlere karşı verdiği tepki farklı olmakla birlikte ona ihtiyaç duyulduğu zamanda orada olmaması ya da olması; ikilemde kaldığım bir his bıraktı bende. Detay vermeden, çok severek okudum. Bana kalırsa hayli etkileyici ve muhteşem bir kurgu.
