Mahalle Kavgası
Ben oldum olası kavgayı sevmedim. Elimden ve ayağımdan geldiğince hep kaçındım, kaçtım. Ne yalan söyleyeyim, iyi de kaçarım hani. Şöyle kavganın olabileceğini sezinleyim anında pırrr…
Arkadaşımla caddenin sonundan bizim eve doğru uzanan sokağa dönmüştük. Gözle görülebilecek kadar bir uzaklıkta iki adam –el kol hareketlerinden anlaşıldığı
Tarih boyunca çobanlar ve çiftçiler hayvanlarına büyük sevgi gösterdiler ve onlara iyi bakmaya çalıştılar, tıpkı köle sahiplerinin kölelerini sevip onlara iyi bakmaya çalıştıkları gibi. Kralların ve peygamberlerin kendilerini çoban olarak göstermesi ve bir çobanın sürüsüne özen gösterdiği gibi halkına özen göstereceğini iddia etmesi tesadüf değildi.
"Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim. Sen bana, dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin."
Sayfa 164 - kültür yayınlarıKitabı okudu
Düşünüyorum da; insan yaşamının ne çok 'eğer', 'saydım/seydim'lere bağlı olduğunu, tesadüf ve rastlantıların yaşamımızı nasıl yönlendirdiğini görüyorum. Bir de o ufak tefek, küçük kararlarımızın, hayat akışımızı nasıl irice etkilediğini...
Aldırmadan geçilir’i yapabilen kimseyi tanımıyorum.
Birbirlerini uzun zaman sevdiklerini sandıktan sonra bir tesadüf sonunda görünce, ya hiç aldırmadan geçilir ya da o insanla geçirilen, boş yere harcanan zamana acınır, belli belirsiz ama içten bir kin duyulurdu. O yüzden dostluk çok daha güzel bir kelimeydi...
Sayfa 22Kitabı okudu
