Üzerinde ”EN GÜZELE” yazılı, altından bir elmayı, şölenin yapıldığı salonun ortasına bırakıverdi. Doğal olarak bütün tanrıçalar, bu elmaya sahip olmak istediklerinden uzun tartışmalar oldu. Sonunda üç büyük tanrıça dışında diğerleri çekildiler. Ama kudret tanrıçası Hera, zekâ tanrıçası Palas Athena ve Aşk tanrıçası Afrodit elmaya sahip olmakta
Bask Ülkesi ve Katalonya'da İspanya İç SavaşıMiguel Romero · Yazın Yayınları - Politika Dizisi · 19965 okunma
Bedensel faaliyetleri ve gündeliği hedefleyen zekâları sadece anda yoğunlaşırken özlemlere dolanan hayal gücü, geçmiş masallarından yola çıkıp "şimdi"nin üstünden atlayarak belirsiz uzak geleceği masalsı bir belirginlikle biçimlendirmeye uğraşırdı. Böylece aslında yitirilen, kazanıldığı sanılan "an"dı, şimdi idi.
Sayfa 17 - Can Yayınları
İslam ülkesi olarak Türkiye dünyaya hakim idi.
Sayfa 19 - FideKitabı okudu
7-8 Ağustos 2005 tarihli gazeteler, İstanbul’da yeri yerinden oynatan bir düğün haberini manşetlere çekti. Bu düğün, Peygamber topraklarının ülkesi Suudî Arabistan’ın petrol eski bakanı Zeki Yamanî’nin kızının düğünüydü. Çırağan Sarayı'nda yapılan düğünün patlayan haberi, bakan Yamanî’nin şu isteği veya siparişi idi: Misafirlerine içecek ikram etmek için içki değmemiş 30 bin altın işlemeli bardak istiyordu. Şeyh Yamanî İçki yani alkol değmemiş ama altın işlemeli! Nasıl? Beğendiniz mi? İçki değmesin ama 30 bin altın işlemeli bardağın parası ödensin. Bu içki değmemiş bardak kafadır ki, İslam aleminin kaderini değiştirecek atılım ve uygulamalara öncülük etmiş, işgalciliğin sömürgeciliğin zulmün amansız düşmanı olarak tarihe geçmiş Atatürk’ü, içtiği rakılar yüzünden ‘din dışı’ ilan etmiştir. Çünkü 'içki değmemiş bardak dinciliği'ni bu ‘şampiyon’ Müslümanlara, petrol ve parayı kendine ayıran İngiliz lordları, Allah ile aldatanların zihniyet yapılarını böyle oluşturmuştur.
Nasıl başladı, ne vakit başladı, bilemiyorum. Ama ilk belirtiler, dokuz yaşımda iken patlak verdi.
Misafirlerle bahçede oturuyorduk. Yaşlı bir zat saati sordu. Aksi gibi, kimsede saat yoktu. Eniştem içeri, saate bakmaya koştu. Ben o aralık:
“Üçü yirmi geçiyor” diyivermişim.
Bu tutturuşa, önce kimse şaşmadı. Boğazda, geçen vapurlara bakıp zamanı
Odamda oturmaya devam ediyorduk. Ben bilgisayarımdan bir müzik açtım. Belki biraz kafam dağılır ve olayı anlarım diye düşündüm. Bu sefer şahsıma tutulan ayna başka bir aynaydı. Dünya absürt değildi, dünyayı absürt yapan sanki insanlardı. Dünya absürt değilse, olsa olsa bir imtihan meydanı olurdu. Zira, dünyayı imtihan meydanı yapan insanlar
Prusya Kıralı 2. Fredrik'in ülkesinde elde ettiği başarılara hayret ediyordu. Alman halkının refah seviyesini duymuş olmalı ki, kendisi de Osmanlıları öyle kalkındırmak istiyordu.
Padişah kendince düşünüyordu: "Fredrik başardı... Ben onun kadar niçin başarılı olamıyorum? Ben de halkımı seviyorum. Halkımın iyiliğini düşünüyorum; ama niçin
