Korkuyorum!
-Neden?
Beni çok üzeceksin!
O an bağırmak, sakın korkma demek istedim. Korkma, ben seni hiç üzmem... Diyemedim. Yaralarını görmüştüm çünkü. Belki de daha ilk günden yaralarımızla eşitlenmiştik birbirimize. Bizi birbirimize çeken benzer yaralar ağzımıza sıçacaktı. Herkes iyi bilir birbirlerinin en çok canını yakanlar birbirlerine denk insanlardır.
Sayfa 101Kitabı okudu
Bir insanla tanışma amaçlı konuşmaya başlar başlamaz, daha orta bir şey yokken bile hemen; Ben seni hiç bırakmam! Ben seni hiç üzmem! Hiç pişman olmayacaksın! Söz veriyorum inan bana! kelimelerini kullanan bir insanın güvenilir ve samimi olabilme ihtimali %0 şu cümlelerde ki iticiliği, samimiyetsizliği ve sahteliği artık ne zaman birinden duysam çok net bir şekilde tüm kalbimle hissedebiliyorum. Maalesef çok can sıkıcı bir durum insanlar kendilerini olmadıkları biri gibi göstermek konusunda baya yetenekliler. Yapacak bir şey yok, demekki böyle böyle bu hayatta insanları tanıyarak; insanların sevgi ve samimiyet anlayışlarını öğrenerek ve iyi niyetinin altında ne gibi bir çıkarı olduğunu anlayıp böylece yolumuzu çiziyoruz. İnsanları tanımak yorucu olsa da öğrendiklerimiz bizi bir şekilde hayata hazırlıyor ve insanlara karşı daha temkinli olmamız gerektiğini açıklıyor. Umarım daima samimi ve güvenilir olan ve iyi niyeti ve sevgi anlayışı çıkar üzerine kurulu olmayan insanlarla karşılaşırız. Tek temennim bu.
Şu "ben seni hiç üzmem, kırmam, dinlemekten sıkılmam" cümlesini duyup o cümlenin sahibi ile hala görüşen var mı yaa ?
Ne oldu bu cümleyi söyleyenlere, nasıl ilerliyor sonraki leveller ?
Yok hiç sıkılmıyorum
Sen anlat, ben dinlerim
Ben hep dinlerim biliyorsun
En söz dinleyen evladınım ben
Dinlerim ve istenileni yaparım...
Biliyorsun
Başımın çaresine bakarım ben
Üzmem kimseyi
Sorun çıkarmam
Dert yanmam
Ağlamam
Ne iyi evladım,
Değil mi Anne?
Y. E
“Ne olur affet, bir daha üzmem seni” dediler… Affettikçe mahvettiler.
Ben üzmem insanları. İnsanlar hüzünlensin istemem. Zira hüzünlenen insan Allah’ı hatırlar..
"Korkuyorum!"
"Neden?"
"Beni çok üzeceksin!"
O an bağırmak, sakın korkma demek istedim. Korkma, ben seni hiç üzmem... Diyemedim. Yaralarını görmüştüm çünkü. Belki de daha ilk günden yaralarımızla eşitlenmiştik birbirimize. Bizi birbirimize çeken benzer yaralar ağzımıza sıçacaktı. Herkes iyi bilir birbirlerinin en çok canını yakanlar birbirine denk insanlardır. Acıyla ve yarayla denkleştiğin birine nasıl yalan söylersin?
Sayfa 101Kitabı okudu
Öğrencisiyle geçinemeyen öğretmen mi olur demeyin oluyor:))
Bugüne özelmiş . 🌸🌸🦋
Kül kedisi gibi zarifsiniz
Üzmem ben sizi
Bana değer katan prensessiniz
Rakamların kraliçesi
Acaba beni affeder misiniz?
~~öğrencim (8)~~
Leylim,
Mektubunla da başladın kırmağa beni. Vurmağa beni. Bi bakıma bu da gerekli. Biri gerek sana, provasız vurasın, kırasın diye. Beni seçtiğine iyi ettin. Katlanırım. Üzmem seni, yanıtlayıp çileden çıkarmam hiç değilse.
“Oğlumu üzmeye devam edersen ben de seni üzerim.”
“Sen üzülme ben onu üzmem!” diye fısıldadı Serhad acı çeker gibi.
Bu kadınları da mutlu etmek mümkün değil canım.
Aslında bana kalsa hiçbirinden ayrılmayacağım. Hepsini seviyorum ben. Hepsinin gönlümde ayrı bir yeri var. Birbirlerini kıskanmasalar, ben hiçbirini üzmem de, olmuyor işte ..
Sayfa 267 - doğan kitapKitabı okudu
Ben fikre aidim. Beni çağırdı mı giderim, bir gizli buluşma ayarladı mı gece gündüz beklerim, gün ortasında çağıranım yok. Fikir çağırdığında her şeyden vazgeçerim, daha doğrusu vazgeçeceğim hiçbir şey olmaz, kimseyi kandırmam, fikre sadık kalarak kimseyi üzmem, başka birini üzmek zorunda kalarak ruhum üzülmez. kimse benim varlığımdan benim bile başkasına veremeyeceğim bir açıklamayı söküp almaz: Acaba saadet içinde miyim, umutsuzluk içinde mi, hayatı kazandım mı yoksa kayıp mı ettim?
Sayfa 276Kitabı okudu
19-
Birkaç gün üzredir yaşamak dünyada
Yel oldun farzet çöllerde-su oldun ırmakta
Ben kendimi üzmem geçmiş ve gelecekte;
Bırakmam hem olsun bir dert onlar bana.
Giderim yoluma ve hiçbir şey için üzmem kendimi.
