Vehhabîlik ve Suudî Arabistan
Tarihsel sürecin bu kısa özetinden ve Hanbelîliğin en köktenci fırkası olan Vehhabîliğin ilkelerinden anlaşılacağı üzere, Suudî Arabistan'daki birtakım uygulamalara ve infazlara farklı bakmak gerekmektedir. Örneğin, uyuşturucu kullanımını, alım-satımını büyük günahlardan sayan ve yasaklayan Vehhabîlik, bu günahı işleyenlerin, yegâne infaz aracı kabul edilen kılıçla ve ibret-i alem müessire olarak herkesin gözü önünde boyunlarından vurulmasını öngördüğü için, kralın ya da onun adına bir başkasının bu işlemi durdurması, cezayı affetmesi olanaksızdır. Çünkü bizzat Suudî hanedanı, Arap çölünün Aneze bedevîlerinden eski ve fatih bir aile olarak Vehhabî iktidarını temsil etmektedirler. Otoritelerini dorukta devam ettirebilmeleri için de bu mezhebin "vahdaniyyet" ilkesinden ve kılıç keskinliğinden hiçbir nedenle ödün vermemek durumundadırlar. Bir çöl medeniyetinden modern petrol imparatorluğuna yükseliş sürecinin 250 yıl boyunca daima Vehhabîlikle özdeş olageldiği unutulmamalıdır.
Sayfa 31 - Necdet SakaoğluKitabı okudu
Vehhâbiler kandil gecelerinin İslâm'da yeri olmadığını iddia ederler. Mezar yaptırmaya ve Mevlid merasimi düzenlemeye,câmilerin tezyinatına,namazlardan sonra tesbih çekilmesine,tasavvuf ehlinin yaptığı zikirlere karşı çıkarlar.Cuma geceleri ve günlerinde mutad olan salât u selâmın terkedilmesini emrederler.Asırlar boyu fetvalarla hayâtı nizamlayan milletin elindeki ilmihâlleri yakarlar,tefsirleri yırtarlar,tarikatları da ortadan kaldırırlar.Halkın Müslümanlık âlemine girdiği kapıyı yıkarlar.İctihâd kapısı örfen kapalı olduğu hâlde kendilerini müctehid olarak görürler.Alemin lideri olmak sevdasıyla Vakt-iSaadet'ten sonra ortaya çıkan her ne var ise ortadan kaldırmaya çalışırlar.Müslümanları İslâm'a davet eylerler.Kendilerini Süleyman Çelebi'de bulan Türk milletine Müslüman olarak bakmazlar.
Fath M. Şeker , Osmanlılar ve Vehhâbilik , Sh.12
Sayfa 12Kitabı okudu
İlich Ramirez Sanches:
Kutsal yerlerimiz Mekke ve Medine, Vehhabilik kılıfı altında Amerika'nın ve İsrail'in desteklediği hainlerin yönetiminde. Umuyorum ki ölmeden bu iki şehrin, Kutsal Arabistan'ın münafıklardan ve hainlerden kurtulduğunu göreceğim.
Sayfa 41 - Arzu Özdemir - Hapsedilemeyen Profesyonel Devrimci Bir Ruh: ÇAKAL CARLOS.Kitabı okudu
“Vehhabilik”
“18.asırda Necd bölgesinde Muhammed b. Abdülvehhab’ın faaliyetleri doğrultusunda İslâm’ın ilk kez yıllarına dönmek iddiasıyla Müslümanları kurtuluşa davet eden dini ve siyasi bir mezheptir.”
Kiralık ordu şirketleri; hiçbir şekilde özel oluşumlar değildir; aslında dünya çapında hüküm sürmek isteyen ABD-îngiltere- İsrail gibi ülkelerin kullandığı "paravan şirketlerdir!" Örneğin... Air American, Civil Air Transport, Intermountain, Air Asia, Southern Air Transport vs. CIA tarafından kuruldu. Parayla tutulan askerler Ortaçağ savaşlarının ayrılmaz parçasıydı. Hep yazıyorum; 21. yüzyılda Ortaçağ'ı yaşıyoruz. Tesadüf olabilir mi?
Vehhabilik; kelama/akla karşıdır ve bu Ortaçağ'dır; insamn ve dinin bozulmasıdır. Bu dinsel ideolojinin "serbest pazara yansıması kiralık ordulardır!
Sayfa 337
Kendi doktrinlerini kabul etmeyen tüm İslam mezheplerini "gayrimüslim" görüyordu. El sıkıştılar: Muhammet bin Suud, "Vehhabilik" doktrinini kabul etti. Abdülvehhab, dini otorite olacaktı...
Muhammet bin Suud, siyasi otorite olacaktı... (Abdülvehhab ölene kadar bu "eş başkanlık" sürdü. Ölüm ardından dini ve siyasi iki otorite Suud liderliğinde birleşti. Bugün de bu hâlâ böyledir...)
Sayfa 301
Abdülvehhab Oğlu, adamını İbn-i Teymiyye'de buldu ve onun fıkirleriyle hak
mezhep sahibi Ahmed Bin Hanbel'in ölçülerini, arada hiçbir kimyevi alaka gözetmeksizin
birbirine katarak Nasreddin Hoca'nın «balla sarımsağı karıştırarak yemeyi ben icat ettim ama
ben de beğenmedim!» sözüne eş, yenmez ve yutulmaz bir mezhep yuğurmaya kalkıştı.
İşte tek cümle içinde Vehhabilik!...
Sayfa 120 - Büyük Doğu 18. Baskı 2014Kitabı okudu
Mesela din bahsi: Evet, Türkler müdafaa için kucakladıkları İslamiyeti kırılmak bilmeyen bir cesaret, tereddüde uğramayan bir sadakatle müdafaa ettiler. Fakat bu hususta tenkide ve münakaşaya girişmediler, girişemediler. İşte mesele burada... Halbuki Araplar Rafızilik, Mu'tezililik, Vehhabilik gibi münakaşa neticesinde mezhepler buldular. Halbuki İraniler Bahailik, Şiilik, Babilik gibi fırkalar ihdas eylediler. Biz hiç, hiç düşünmedik, aramadık, yorulmadık, üşendik, ne bulduysak ona kani, ne dedilerse ona razı olduk.
Osmanlida tarikatlar
Devletin Vehhabîlik ve İsmailîye gibi mezhebleri tanımadığı, hoş görmediği, buna karşılık, Dürzîlik ve Yezîdîlik gibi inançları İslâm inanışı dışında gördüğü halde, idarî yönden sabır gösterip, eritme ve sakinleştirme yoluna gittiği biliniyor. Aynı şekilde tarîkatlar için de benzer tavır söz konusudur. Hurufîlik hoş görülmemiş ve 15. asırda mensupları takip, te'dip ve idam edilmiş; Ticanîlik tarîkatı İslâm akîdesine aykırı görülmemiş ve fakat resmen tanınıp himaye görmemiştir.
EpubKitabı okuyacak
