"Her konuda böylelerdi. Başkaları ne düşünecek diye korkarak,hayatlarını mükemmel göstermeye çabalıyor ve paralarıyla yapabileceklerinden fazlasını yapmaya uğraşıyorlardı." (S.152)
Willa Carther ne zamandır tanışmak istediğim bir kalemdi. Bu nedenle "Ey Öncüler" kitabı masamın uzerinde yakin zamanda okunacaklar arasinda epeydir beklemekteydi. Vacilando yayinlari #ölmedenönceokunacak1001kitap listesinde yer alan bu kitabı basınca hiç değilse onunla başlamak istedim. Kafamda kurduğum düzeyde beni etkilediğini söyleyemem ama dili sade, kurgusu akıcı bir eserdi. 3 bölümlük kitabın, ilk bölümü Profesor'un 2 kızı ve damatlari arasindaki çekememezlik üzerine klasik aile içi bir kıskançlık hikayesi. Hani diyorsunuz ki, ortada büyük bir mesele var galiba, yazar birazdan o noktaya gelecektir diye beklerken ikinci bölüme geçiyorsunuz. 2. bölüm bence en etkileyici olan kısımdı. Tom Outlander isminde, aileye sonradan dahil olmuş ve onların hayatlarinin yönünü değiştirmiş bu davetsiz misafirin geçmişine uzanan bir yolculuk yapıyorsunuz. 3. ve son bölümde de Profesor ailesinin gereksiz mevzularla zaman geçirip durduğunu fark ederek, içindeki boşluğun doldurulamaz oldugunu anlıyor ve içsel, kısa bir yolculuk yapıyor.
Kafa yormayan, akıcı, zaman geçirmelik bir kitap oldugunu düşünüyorum. Herkese keyifli okumalar dilerim.
Nazım Hikmet Ran’ın olduğu bir roman olsa da biyografik bir eser olduğu düşünülmemeli. Eserde 
