Ve ben yıllar süren emeğim için dua ediyorum. Bütün hayatım için dua ediyorum. Biliyorum, dünyada anlamsız yaşamadım. ( Yukka Yarvinen - Tatlı Kralı )
Sayfa 156Kitabı okudu
Belki de harika bir roman yazmak için yeterince yaşlı değilim. Belki yeterince şey öğrenmedim, yeterince yaşamadım. Belki sebep etrafta dolanarak boşa zaman harcıyor ve kendime fazla önem veriyor oluşum. Öyle ya ,ben bir sanatçıyım ve düşüncelerimi toparlamak için bu Yunan adasında olmak ve diğer insanlardan farklı yaşamak zorundayım.
Sayfa 55Kitabı okudu
“Her ikimiz de ölümü çok erken tanımışız,” dedi Breuer düşünceli
bir biçimde, “ve her ikimiz de erken yaşlarda acı bir kayıp ya
şamışız. Kendim için konuşacak olursam ben hâlâ bunu üzerimden
atamadım. Ama sizinki, siz bu kaybmıza ne diyeceksiniz? Sizi
koruyan bir babanızın olmaması nasıl bir şey?”
“Beni koruyan mı yoksa bana baskı yapan mı? Bu bir kayıp
mıydı acaba? Bundan emin değilim. Ya da şöyle demeli: Bu
durum, çocuk için bir kayıp olarak görülebilir, ama adam için
değil.”
“Bunun anlamı?” diye sordu Breuer.
“Bunun anlamı sırtımda babamı taşıma yükünü yaşamadım hiç,
onun yargılarının ağırlığı boğazıma çökmedi, benim yaşama hedefim
onun tutkularını gerçekleştirmek biçimini almadı. Babamın
ölümü bir nimet, bir özgürlük olarak da görülebilir. Onun geçici arzuları
asla benim yasam haline dönüşmedi. Kimsenin daha önce
geçmediği kendi yolumu kendim keşfetmek üzere tek başma bırakıldım.
Bir düşünün! Ben, Deccal, sahte inançlarla cinleri kovabilir,
her başarım karşısında sitemle acı çeken bir vaiz-babayla yeni
hakikatler arayabilir miydim? Tüm o yanılsamalara karşı yürüttü
ğüm mücadeleyi kendi şahsına bir saldırı olarak görecek bir babayla?”
“Ama”, diye araya girdi Breuer, “ona ihtiyacınız olduğunda sizi
korumuş olsaydı, yine de Deccal olmak zorunda kalır mıydınız?”
"Annem üzülmesin diye, kendime bir oda bile tutmadan on yıl o iç karartıcı odamda yaşamadım mı? Babam benimle övünsün diye can sıkıntımı yürürlükten kaldırıp üniversiteyi bitirmedim mi? Her sözünüze başımı sallamadım mı? Neymiş efendim? Hiçbir işin sonunu getirmemişim. Siz başlamayı bile göze almadınız. Benimle içinizden gelerek hangi yaşantıma katıldınız? Benimle yaşanmazmış. Ne biliyorsunuz? Ben bile kendimle yaşayamamışım. Bu sözünüze gülmek isterdim."
Nasıl yaşadım onca yıl bu evde? Duvara resim asmak gelmedi mi içimden?
Ben ne yaptım; kötü resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım, kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım, kötü yazarım korkusuyla hiç yazmadım.
" Ben çok yaşamadım, okudum."
Sayfa 55Kitabı okudu
"Neden ben bugüne kadar gerçek aşkı hiç yaşamadım? Herkes bana henüz hiç âşık olmadığımı söylüyor. Yoksa, ben yabani, özürlü bir insan mıyım?
Sayfa 18 - Bordo-Siyah
Etrafımda yürüyen bedenler görüyorum. Sadece bedenler. Büyük alış-veriş merkezlerinin önünde bekleyen kalabalık, duraklarda akıllarından ne geçtiğini bilmediğim insanlar... Özeller mi? Hiç bir fikrim yok. Ama ben özelim. Özelim çünkü onlardan değilim. Özelim çünkü hiçbir zaman o davranışları, o bakışmaları, o tartışmaları yaşamadım. Evet eksiğim. En büyük eksiğim kalabalıkta. Kocaman bir yalnızım. Omuz hizalarımda bedenler. Benden habersiz, telaş içindeler. Derimin altına gizleniyorum hemen. Bedenime yalvarıyorum. Gösterme beni kimselere. Seni tanımazlar. Seni tanısalar da dönüp bakmazlar zaten.
Evet, yaşamak! dedi Henriette. Ama gerçekten yaşamak. Benim hayatım yalanlarla doludur. Her gün tek tek sayıyorum bu yalanları, bu düzenbazlıkları! Ben nasıl ölebilirim? Hiç yaşamadım ki! Hiç bir zaman gidip, susuz bir toprakta birini beklemedim!
Sayfa 203
Hiç uçurtma uçurmadım ben
Kumdan kaleler yapmadım hiç
Sokaklarda oynamadım
Kardan adam yapamadım
Çocuğum ben ama
Çocukluğumu yaşamadım.
Sayfa 157Kitabı okudu
Oğuz Atay
Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım. Bana acımayın. Ben kötüyüm; sizlere karşı kötü duygular besledim içimden. Beceriksizliğimden uygulayamadım kötü düşüncelerimi. Sizleri kıskandım, küçük gördüm, bayağı buldum: bana yapılmasını istemediğim kötülükleri sizlere yapmak istedim.
Artık yoksun... Sen ve ben yokuz... Hiç olmadık... İçim kırılmadı...
Seni yaşamadım ben...
Doğan KitapKitabı okudu
İstesen olağanüstü olabilirsin. Dünyada mutluluk verebilecek tek şey, taze, şiir dolu,
insanı hülyaların dünyasına çeken bir aşk olabilir ancak! Ben böyle bir aşk yaşamadım daha! Gençliğimde, editör kapılarının eşiğini aşındırmaktan, yoksullukla boğuşmaktan vaktim olmadı...Sonunda gelip buldu beni o aşk, el ediyor, çağırıyor... Niye kaçayım ondan?
Sayfa 24Kitabı okudu
