Kocaman bir ağacın farklı dallarından göğe uzanan birer yaprağız ikimiz. Her ne kadar yolumuz ayrı, yönümüz birbirimizden farklı olsa da amacımız bir… Aynı gök ve yer arasında bir tutam mutluluk için yaşıyoruz, biraz tebessüm, huzurla çekilecek bir yudum nefes için... Hayattaki bütün bu acelemiz, acelemizden ayağımıza dolanan acemiliğimiz, hatalarımız ve hatalarımızdan edindiğimiz bütün tecrübeler… Hepsi güzel bir hayat ve o hayatı sevgiyle yaşayabilmek için…
Sen de biliyorsun ki hiçbir beklentiyi altın tepside sunmuyor hayat. İstediğin şeyler uğruna yapman gereken fedakârlıklar olur bazen. Bazen de ne kadar mücadele edersen et, maalesef emeğinin karşılığını alamazsın. Ama aradan hatırı sayılır bir süre geçtiğinde rüzgârın yönü değişir. Hüznün dağılıp gider, acın diner, bütün kırıkların iyileşir. İşte o zaman rahat bir vicdan kalır geriye. Mühim olan sonucunu asla değiştiremeyeceğin pişmanlıklar biriktirmemek… Ben, iyiliğin ve sevginin üstesinden gelemeyeceği hiçbir şeyin olmadığına inanıyorum. İyi insan olabilmekse göğsünün altında sevgiyi barındıran bir kalp taşımakla mümkün…
Yeni bir yolculuğa çıkana dek, gönlünün hep güzel kalması dileğiyle…”
Aylardır gitmiyordum.Deniz kıyısına gittim.Ben aylardır gökyüzüne de bakmıyorum.Bir eski mavilik işte.Bir gece soluğu.Güneş salk ı mı.Dünya dışı bir dünya.Dönüyor.Su kırılınca köpük oluyor.Beyaz oluyor.Kumlar beşik gibi bir gidip bir geliyor.İnsanlar seviniyor.İnsanlar denize girince bağırıyor.Bilmiyorum.Ben ağladım...
Fakir fukaranın hayatını anlatan zengin yazarlarımıza gece kulüplerinde içtikleri viskileri zehir oluyor. Zengin takımının hayatını gözlerimizin önüne sermeye çalışan meteliksiz yazarlarımız da aslında şu fakir milleti düşündükleri için, küçük meyhanelerinde ağız tadıyla içemiyorlar. Ey şu fakir milletim! Aslında seni anlatmıyoruz. Sefil ruhlarımızın korkak karanlığını anlatıyoruz. İşte onun için sana yanaşamıyoruz. Senin yanında bir sığıntı gibi yaşıyoruz.
Sayfa 51Kitabı okudu
“Alçaklıkların en rezili siyasi alçaklıktır. Buna bir de mezhep ve dini karıştırırsan, bildiğin şerefsizlik çıkar ortaya… İşte şu anda onu yaşıyoruz. Üstelik bunun bedelini, bütün millet ödüyor…”
Sayfa 100Kitabı okudu
Şükür cehalet bitti!
Kimse okumuyor, herkes yazıyor.
Kimse öğrenmiyor, herkes biliyor.
Kimse susmuyor, herkes konuşuyor.
Kimse çekilmiyor, herkes ortada.
Kimse kederlenmiyor, herkes şenlik.
Kimse yere bakmıyor, herkes gökyüzü.
Kimse sevmiyor, herkes arzu ediyor.
Kimse gözyaşı değil, herkes küfür.
Kimse eşik değil, herkes ufukların ötesi.
Kimse gölge değil, herkes ışık.
Tevazu bitti. İncelik bitti. Hatıra bitti. Gönül bitti. Şarkı bitti.
Bir aynalar pazarı ki, yaşıyoruz işte...
Şükrü Erbaş
Şükür cehalet bitti! Kimse okumuyor, herkes yazıyor. Kimse öğrenmiyor, herkes biliyor. Kimse susmuyor, herkes konuşuyor. Kimse çekilmiyor, herkes ortada. Kimse kederlenmiyor, herkes şenlik. Kimse yere bakmıyor, herkes gökyüzü. Kimse sevmiyor, herkes arzu ediyor. Kimse gözyaşı değil, herkes küfür. Kimse eşik değil, herkes ufukların ötesi. Kimse gölge değil, herkes ışık.
Bir aynalar pazarı ki, yaşıyoruz işte...
Sayfa 60 - Aynalar PazarıKitabı okudu
Yaşıyoruz işte kimimiz acılar içinde kimimiz anılar içinde ,
Hayallerin sınırında Yokluğuna yenik düşen umutlar içinde . ..
Belki hayalimiz vardı , Belki hayatımız ...
Ama şimdi ,
Ellerimde kaybolan duam ,
Yüreğimde bitmeyen sevdam ,
Gözlerimde damlayan kavgam ,
İçimde kırılan bir yaram kaldı ...
.........
Bir pansiyon köşesinde cesedimi bulacaklar bir gün. Bir an önce bulsunlar istiyorum da olmuyor işte. Bok var sanki.. illa yaşıyoruz. İntihar süper bir şey aslında.. ama yapabilene.
Gözlerini kapatman hiçbir şeyi değiştirmez. Gözlerin kapandı diye hiçbir şey silinip gitmez. Bu bir yana, gözlerini bir sonraki açışında her şey daha da kötüleşir. Biz işte öyle bir dünyada yaşıyoruz...
Sayfa 195Kitabı okudu
Halbuki orada herkeste "yaşıyoruz ve eğleniyoruz" fikri mevcut ki işte beni ağlatacak kadar güldüren de budur!
Tevazu bitti. İncelik bitti. Hatıra bitti. Gönül bitti. Şarkı bitti.
Bir aynalar pazarı ki, yaşıyoruz işte…
Şükrü Erbaş
Fakat yine de işte yaşıyoruz ve acı içinde bile olsa bu bize bir haz veriyor ve yaşamayı istiyoruz.
