"Sanat daima bireysel olanı hedefler. Ressamın tuvalinde hapsettiği görüntü belli bir ortamda, belli bir günde ve saatte bir daha hiç görümeyecek renkler içinde gördüğü şeydir. Şairin söylediği gibi kendisine ve sadece kendisine ait olan ve bir daha asla geri gelmeyecek olan ruh halidir.
Yaşamak neye yarar? Hayat tekdüzedir, alelade bir hareket, asla doymayan bir arzu. Arzular aldatıcı, hiçbir keyif katışıksız değil, hazların ana kaynağından öyle bir acı yükseliyor ki hoş kokuların ve çiçeklerin ortasında boğazımıza düğümleniyor.