“𝐔𝐌𝐔𝐓” 𝐇𝐚𝐲𝐚𝐭 𝐀𝐤𝐚𝐧 𝐁𝐢𝐫 𝐒𝐮𝐝𝐮𝐫 𝟏𝟗𝟐𝟖-𝟏𝟗𝟒𝟏 4,5/5
“Umut, yeniden umut! Her yeni can bir umuttu. Her yeni gün bir umuttu”
Ayşe Kulin yazarımız. Bu kitabını okuma şansı buldum. Tek kelime ile BAYILDIM. Yazı dili olsun, kullandığı kelimeler, betimlemeleri beni eski İstanbul’u yaşattırdı. Her sayfayı çevirdiğimde nostalji İstanbul’un kokusu burnuma geliyordu. Cızırtılı plak sesleri, dışarıda oynayan çocukların sesleri ile kulaklarımın pası siliniyordu. Keşke kitapların içinde değil de gerçekten yaşıyor olsaydım.
Kurtuluş Savaşından sonraki Anadolu’yu gözler önüne serdi yazarımız. Kendimi orada çalışan işçilerden biri hissettim. O yazılar etkisiyle. Kitapta Atatürk’ün vefatı hakkında bir bölüm vardı. Tüylerim diken diken oldu. Sanki o mühendisin yanında o radyonun başında ağlamıştım. O bölüm en güzelleriydi.
Kitapta tek sıkıntım karakterlere alışamamak.Karakter isimleri eski türkçeden olduğundan ilk başta hepsi karıştı. Bu kitap benim biraz ‘okumama dönemine’ denk gelince daha çok zorlandım karakter konusunda. Fakat daha sonra alıştım.
O sıcak İstanbul’un bir malikanesinde olan olayları okumadan duramadım. Bir taraftan Bosna Osmanlıdan ayrılmasıyla İstanbul’a gelen Kulin ailesi ( evet otobiyografik eser ) diğer taraftan yeni kurulan Cumhuriyetin, Osmanlı kültürüyle çatışan aileyi okumadan duramadım.
dikkat: Kitap tarihi bilgiler ile dolu. Eğer ilginiz varsa okumanızı tavsiye ederim. Bana göre o kadar kafa karıştırıcı değil. Bu kitaba şans vermeyi unutmayın.