Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
248 syf.
·
Puan vermedi
“Huzursuz bir ruhum var benim. Bu dünyada yersiz yurtsuz kalmaktan belki.” Tarık Tufan, “huzursuz ruhların” sözcüsüdür bana göre. Kitaplarındaki bütün o yalın anlatımına rağmen kelimeleri ağır bir balyoz misali iner kafanıza, yutkunamamanın verdiği bir yumru gibi oturur göğsünüzün tam orta yerine. Çok sevdiğin bir yazar olmasının yanı sıra ne zaman nefes almak istesem kitaplarına sığındığım bir yazardır Tarık Tufan. İnsan nefes almak için acı ile keder ile bezenmiş kelimelere sığınır mı hiç? Sığınıyor işte... Dün gece de öyle bir anda başlayıp yine bir solukta bitirdim “Beni Onlara Verme”yi. Kitabın isminden kaynaklı olarak sanırım kitabı her elime alışımda Ahmet Kaya’nın bolca hüzün ve keder dolu sesi kulaklarımda çınlıyor ve o kapaktaki isim sanki kitabın içindeki tüm kelimelerin kaderiymişçesine her satırda acıyı, hüznü, kaybedişleri, terk edilişleri, ölümleri hissediyorum ruhumun bir yerlerinde. Ya da belki de kelimelerin içi öyle acıyla, hüzünle dolurdur ki bu taa kitabın ismine kadar taşmıştır.
Beni Onlara Verme
Beni Onlara VermeTarık Tufan · Profil Yayıncılık · 20174,746 okunma
Yeterince eğitim kuruluşları , hastaneler, kreşler, ihtiyar yurtları, tiyatrolar, evler bulunmamasının (Federal Alman Cumhuriyeti ' nde yaklaşık bir milyon yersiz yurtsuz ve gecekondularda oturan insan vardır), yaşadığımız çevrenin temiz olmamasının nedeni, iş gücümüzün (ömrümüzün) ve hammadde kaynaklarımızın (kömür, petrol, gaz topraktan çıkan her şey) planlanmış israfıdır.
Reklam
Yersiz yurtsuz ben, yalnız insan, Bozkırkurdu, küçük burjuva dünyasından nefret eden ben, yalnız insan, her vakit gerçek burjuva evlerinde kalıyorum. Ne saraylarda, ne proleterya evlerinde oturuyorum. Hep son derece sıkıcı, kusursuz ve alabildiğince bakımlı bu pek soylu küçük burjuva evlerini yeğliyorum.
... Küçücük beyni ağır veya hızlı çalışan Şehirli, köylü, yerli, yersiz-yurtsuz olsa da, Her yerde bir gizemin hışmına uğrar insan, Ve ancak titrek gözle bakar hep yukarıya. ...
Tanrı yok; ne insan soyu, ne dünyada yaşam, ne evren, ne cennet ne de cehennem var, hepsi tuhaf ve ahmakça bir rüyadan ibaret. Sizden başka hiçbir şey yok. Sizler de beyhude sonsuzluğun içinde amaçsızca salınan sapı silik, işe yaramaz, yersiz yurtsuz bir düşünceden fazlası değilsiniz!
Sayfa 71
"Varlığın fakirleştiği, bilginin araçsallaştığı ve anlamın kaybolduğu bir dünyada insan, 'yersiz yurtsuz' bir varlık hâline gelir."
Reklam
Bizim zamanımızdan önce hiçbir zaman bu kadar çok insan yersiz yurtsuz bırakılmadı.
Sayfa 60
Tek bir insan haksızlığa uğradığında , İlk özgürlük kısıtlandığında , İlk haksız tutuklama kararı çıkartıldığında , İlk masum asker hapse atıldığında , İlk atanamayan öğretmen canına kıydığında İlk kez bir üniversiteye dışarıdan rektör atandığında İlk kadın cinayeti cezasız kaldığında İlk siyahi nefessiz bırakıldığında , ilk köle ticaretinde İlk mülteci suda boğulup karaya vurduğunda Silah lobileri istediği için ilk savaş başladığında Petrol ve diğer doğal kaynaklarıyla bilinen ülkelere birileri illa ki "demokrasi götürmek" istiyor diye ilk masum yavru anasız , babasız, yersiz yurtsuz , vatansız bırakıldığında, ilk istilada İlk darbe ilk savaşta gıda ve sağlık üzerinden ilk oyun kurulduğunda Biyo politik savaşlar yüzünden insan sağlığı ilk kez gıda terörü ve ilaç lobisi tarafından tehdit edildiğinde, tohumumuzla , yiyeceğimizle suyumuzla ilk oynandığında ve bu sebeplerle ilk kaybı verdiğimizde biz hepimiz kaybettik demektir. Hemde toptan! Çünkü Ubuntu!
... gerçekten söylediğim kişiyim: toplumdışı bir insan, yersiz, yurtsuz, serseri.
Sayfa 119Kitabı okudu
Tanrı yok; ne insan soyu, ne dünyada yaşam, ne evren, ne cennet ne de cehennem var, hepsi tuhaf ve ahmakça bir rüyadan ibaret. Sizden başka hiçbir şey yok. Sizler de beyhude sonsuzluğun içinde amaçsızca salman sapı silik, işe yaramaz, yersiz yurtsuz bir dü­ şünceden fazlası değilsiniz!
Reklam
Zekeriya Yürük
Yaşamın bu kadar hızlı değişimi, insanın varoluşunu ortaya koymaktaki becerisini köreltip, boşvermişlik duygusunu güçlendirir. Bu durum, insanî edimleri önemsizleştirir, toplumsal bağları zayıflatır. Yersiz, yurtsuz ve köksüzleşen bu insan, doğaya ve kendine yabancılaşır...
"Bilmiyorum nasıl oluyor, ama yersiz yurtsuz ben Bozkırkurdu, küçük burjuva dünyasından nefret eden ben yalnız insan, her vakit gerçek burjuva evlerinde kalıyorum, benim eski bir duygusallığım bu."
Geri128
435 öğeden 421 ile 435 arasındakiler gösteriliyor.