Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Hayatın duvarlarında yaşadık hayallerle, pişmanlıklarla, sevgilerle, aşklarla, hazlarla; ama hayır insan sadece nefesle yaşar. Bu yaşıma kadar kaç kez düşüp kalktım bilmiyorum ama kalktım önemli olanda bu değil mi? Okudum, yazdım, çizdim elimde bir kalem bir defter aklıma gelen her şey toz duman gibi uçup gitti, sayfalarıma eklediğim en çok
Uzun bir aradan sonra tekrar merhaba arkadaslar
Uzun bir aradan sonra diye basladim bu kitab incelememe cükü bir kitab hakkinda inceleme yazmayali bir hayli zaman oldu. Nedeni ise sadece bu sitede degil daha farkli sitelerde okudugum kitablar hakkinda inceleme yazmaya calisiyorum.
Simdi gelelim ufak ufak kitabi incelemeye.
Ben sahsen kisisel
Uzun zamandır beni böylesine alıp götüren okuma haline bürünmemiştim. İlk defa Pınar Kür okuyorum ki bu kitabı da Sait Faik hikaye ödülüne layık görülmüş.
Kitabın ismi herhangi bir öykünün adı değil ama kitabı bitirdiğimde isabet olduğunu düşündüm. Akışı Olmayan Sular.. Aslında akıp gidebilecekken diğerleri gibi o akışı tutturamayan bazen korkularına bazen çevrenin baskısına yenilen sular, yani insanlar, yani bizler..
İlk öykü; Biraz Daha Ölmek. Pınar Kür'e hayranlığımın uyandığı buruk bir hikayeydi.
En çok Kısa Yol Yolcusu öyküsünü sevdim ve bitirirken ağladığımı fark ettim. Bizzat hissettiğim, düşündüğüm birçok şeyi karakterin de kendine dert edinmiş olması ve bunu okumak ayrı bir keyif verdi. Keyif değil de buruk bir gülümseme bıraktı diyelim.
Leyla İçin Şiir öyküsünü pek sevemedim bazı yerler absürt geldi ve rahatsız ediciydi.
Bunun dışında Son Çizgi öyküsünde ise karakterin sürekli gördüğü rüyanın benim de aralıklarla gördüğüm rüya olması ve aynı şekilde düşündürmesi tuhaftı. Kitaba beni yaklaştıran başka bir detay oldu.
Son öykü Bitmiş Zamana Dair ise anı üzerine yazılabilecek etkili bir hikayeydi, karakterler ve ilişkiler özenle seçilmişti.
Ana tema olarak; kendini arama, var olan düzende kaybolmuşluk, yalnızlık ve özellikle korkular... Belki de bu korkular olmasa bizi çevreleyen çemberin dışına çıkarak bulunduğumuz noktaya bakıp ne kadar sığ ve doyumsuz yaşadığımızı anlayacağız, bilemiyorum. Karakterlerin bazıları bunu tasarlıyor, bazıları daha da ileri gidip bunu deniyor. İyi mi olmuş kötü mü olmuş, okuyup karar verin derim.
Evet serinin son kitabı olan "Tanrıçanın Mirası" bitmiş bulunmakta.
Beklentilerimin biraz altındaydı. Böyle bir seriye böyle bir sonu hiç yakıştıramadım açıkçası. Daha sağlam bir son beklerdim. Ama buna rağmen kitap muazzamdı.
Fantastik kurgu sevenlerin mutlaka alıp kütüphanelerine eklemesi gereken bir seri. İşin içine birde mitoloji girince tadından yenmiyor. Serinin bir diğer eksikliği ise tanrı ve tanrıçaların gerçek adlarını değilde farklı karakter adlarını kulanmalarıydı. Hangisi kim diye bakarken küçük bir kargaşaya yol açtı.
Kitabın dili diğer iki kitapta da olduğu gibi akıcı ve merak uyandırıcıydı. Serinin ikinci kitabı olan "Tanrıçanın Savaşı" bence bu kitabın adı olmalıydı. Çünkü savaş konusu son kitapta daha baskın bir şekilde işlenmişti.
Kitap hakkında bilgi vermek gerekirse ;
Kate titanların elindedir. Ve titanların tanrısı kate 'ye fena halde kafayı takmış durumda. Konsey savaşı kazanmak için hiçte hoş olmayan stratejiler peşinde koşuyor. Fakat kate oğlunu, kocasını ve tanrıları kurtarmak için bazı şeyleri hiçe sayma noktasındadır. Kayıplar verilse de, umutlar yitirilme noktasına gelse de kate 'nin inancı bütün oyunu alaşağı edebilecek noktada. Peki ya kayıplar veren kendisiyse..
Tek solukta okuyup bitireceğiniz bir seri. Her sayfasında heycanınız ve merakınız daha da yükselecek. Aşkın, savaşın, ve tanrıların gizemli dünyasını keşfetmeye hazır mısınız?
O zaman kitaplarınıza sıkıca sarıl ve olinposun büyüleyici topraklarına ayak basın. Mutlulukla kalın. Bol kitaplı günler.
Bazen kırılırız ve parçalara bölünürüz hayat bizim için bitmiş gibi gelir atacağımız her adımda düşecekmişiz gibi olur bu yüzdende yürümek istemeyiz ve yürümeyi unuturuz zamanla, korkarız, küseriz ama öyle bir an gelir ki yada öyle biri girer ki hayatımıza bi bakmışız kırıklarımız toplanmış, parçalarımız birleşmiş ağır ağır da olsa adım atıyoruz, sanki yeniden dünyaya gelmiş gibi
sanki ilk kez nefes alıyormuş gibi.
Bu kitap ta insanın vaz geçmemesi gerektiğini ve her zaman bir yol olduğunu hiç birşeyin tesadüf olmadığını okuyacaksınız çok beğenerek okudum tavsiye ederim.
Kitapta Milli Mücadele dönemi yılları Anadolu'nun ücra köylerinde yaşananlar dillendirilmiş. Kimi zaman köylülerin gelen tehlikeye karşı kayıtsız oluşları beni çok sinirlendirse de okuyucuya en güzel cevabı vermiş yazar; 'onlara öfkelenmeyin çünkü kabahat; senin, benim diyor. Çünkü onları bir kenara atar gibi cehaletin duvarları, zifiri karanlığın içinde bırakan biziz'. Belki de bu tutumumuzun yol açacağı sonuçları anlatmak istiyor yazar. Tıpkı halkla arası açılan Türk aydınını eleştirdiği gibi.
Benim Yaban'dan çıkardığım ders; bu kitap kurgu değil, geçmişte yaşanmış bitmiş şey hiç değil. Bu kitap MİLLİ BİLİNCİN ne denli gerekli olduğunu aşılıyor bizlere.
Sarah Jio'nun bu son romanında da tıpkı diğerlerinde olduğu gibi geçmiş ve gelecek eş zamanlı olarak anlatılıyor. Yine geçmişte yaşanan bir takım olaylar, aile sırları, gizemi çözülmemiş yaşam hikayeleri ve cevap bekleyen soruların sis perdesi günümüzde açılıyor. Mart Menekşeleri ve Böğürtlen Kışı'nda da aynı kurguyu okumuştum. Bu kurgu daha kaç
Bir şekilde karşıya geçmiş olmam,kitabın bitmiş olması, beni mutlu etmekle beraber tedirgin de etti.Çünkü artık şiirle karşılaşmanın,tanışmanın bir sorumluluğu olarak kitabı okumadan önceki tarafta kalan konformist ‘ben’imi ikna ederek, onu karşıya ‘kendim’e götürmem gerektiği inancındaydım.İki uçurumu birbirine bağlayan köprüden onu düşürmeden ‘şiir’e götürmek istiyordum.Kılavuz şarttı ve yol boyunca şiir serbest.Yoksa ilerlemek ne mümkün:
“...Karanlık sözler yazıyorum hayatım hakkında
öyle yoruldum ki yoruldum dünyayı tanımaktan
saçlarım çok yoruldu gençlik uykularımda
acılar çekebilecek yaşa geldiğim zaman
acıyla uğraşacak yerlerimi yok ettim.
Ve şimdi birçok sayfasını atlayarak bitirdiğim kitabın
başından başlayabilirim.”
(Kanla Kirlenmiş Evrak,İsmet Özel,1972)
Yunus'un hikayesidir OD. Yunus u bizim Yunus, Derviş Yunus ve Aslanlı Yadigar yapan yaşanmışlıkları çekilen çileleri ve kaybedilen oğullar ve eş i sitare vardır. Nerden başlasam bilemiyorum ama okuduğum kadarıyla anlayabildiğim ve anlamaya çalıştığım ruhen ve bedenen yaşamaya çalıştığım kadarıyla anlatacağım. Yunus Ucasar adlı bir köyde iki oğlu
dört yıl evvel :) toyota da calısıyordum, ara mola da başladım üç saat olmuş kalktığımda mesai başlamış hatta bitmiş farkedemedim...
Tarık akan ın anıları yer yer çok fazla abartılmış olsa da genel anlamı ile durumu iyi vermiş..
Hele hele yılmaz güney ile YOL ve SÜRÜ anıları harikaydı..
okumaya değer arkadaşlar
Bir insana “Hayatında en sevdiğin kitaplardan birisi hangisidir?” diye sorduğunda alacağın cevaptaki kitabı okursan mutlaka sana bir şey katacağını söyleyebilirim. İşte böyle bir sorudan sonra “Jane Eyre” cevabını aldıktan sonra bu kitap bir insanın kalbine dokunabilmişse elbet okumaya değerdir diyerek açtım İngiliz bir kadın yazarın olan bu
