İleri doğru yaptığımız yolculuk, aslında bir geri dönüş yolculuğuydu. Gitmek, dönmekti. Gittiğimiz yol, başladığımız yerin bir adım öncesine vardırıyordu bizi. Bu hikayede, en sonunda başlamadan hemen önceki yerimize dönüyorduk.
MUHAMMED İKBAL -KURTUBA CAMİİ
Pakistan ulusal kimliğinin oluşmasında önemli şairlerden olan İkbal'i Mehmet Akif'le özdeşleştirebiliriz. Yusuf Salih Karaca'nın çevirdiği Kurtuba Cami de kendisinin önemli şiirlerinden biri. İyi okumalar.
Gece ile gündüz zinciri, hadiselerin görünüş tablosudur,
Gece ile gündüz zinciri, hayat ile ölümün aslıdır.
Gece ile gündüz zinciri
Deidameia elbisesini başının üstünden çekip çıkararak yere attı.
"Sence güzel miyim?" diye sordu.
Basit bir cevap verebileceğim için müteşekkirdim. "Evet" dedim.
Vücudu ufak tefek, narin yapılıydı; yalnızca bebeğin büyüdüğü karnında minicik bir şişkinlik vardı. Gözlerim daha önce hiç görmediğim şeye, küçük tüylü bölgeye kaydı.
Sayfa 147 - ithaki yayınlarıKitabı okudu
YAZILIŞ SEBEBİ
Ay gibi parlayan Yusuf (a.s.), Mısır’a köle diye getirilmiş, pazarda satılacaktı. Herkes ona bir paha biçiyor, aşıkları sıraya girmiş müşteri yazılıyordu. Kimisi sandık sandık mücevher, kimisi çuval çuval misk, kimisi top top kumaş hazırlıyordu. Rayiç yükselmiş, fiyat arttıkça artmıştı. Tam o sırada, yüzündeki çizgilerden bütün ruhunun haritası okunabilen iki büklüm bir ninecik korkak adımlarla kalabalığa yaklaştı. Heyecandan sesi titriyordu; “Bana yol açın Yusuf’u (a.s.) almak istiyorum! Sakın beni unutmayın, mezatta pey süreceğim, bana yol açın.” Tam o esnada muhafızlardan biri önünü kesti; “İlahi nine; asillerden ve zenginlerden bunca aşığı varken, Yusuf’u neyle alacak, mezat terazisinin kefesine ne koyacaksın?” Ninecik elini kuşağına attı; “İşte bir kelep ip size, 99.999 ilmek, yaşlı gözlerimin emeği…”
NOT: Bu kitap 99.999kelimedir
Muhafız; “Aklın var mı senin nine? Herkes bunca hazineler yığarken meydana, eğirdiğin şu kelep ile mi Yusuf’a talipsin?” Nine istiyordu ki kendisini meclisten sürmesin muhafız. Yusuf satılırken orada bulunabilsin, onu seyretsin… Ve şöyle mırıldandı; “Bilirim oğul, metaım herkesten aşağıdır amma gönül de Yusuf’u istiyor. Şu ip, elimden gelenin hepsidir; bununla güzeller güzeli Yusuf’u satın alamayacağımı ben de biliyorum. Lakin maksadım odur ki beni de O’nun talipleri listesine yazsınlar, “O da Yusuf’a müşteriydi” desinler. Ben müşteri olayım da, belki de alıveririm
Sayfa 7Kitabı okudu
Boyun büküp eğilenler yalanı yal dolanı yol eylemiş
Zulüm ile düğün dernek bar eylemiş,
Direnenler günü güne diken diken sar eylemiş
Karanlığı dal eylemiş tomur tomur nar eylemiş
Gençliğini dar eylemiş hücreleri kan eylemiş
Duvar duvar yaz eylemiş zincirleri saz eylemiş
Söz eylemiş karda kışta nakış nakış söz eylemiş
Yüreğini söz eylemiş yiğit olan yüreğini söz eylemiş
Ya neylesin zulüm sana sabrı taşan ya neylesin
Dövüşmeyi yâr eylemiş, az eylemiş
''Az Eylemiş'' Haziran 1987, Wuppertal
“Hayalet, bunlar senin çocukların mı?” diye sordu. “İnsanlığın çocukları” dedi hayalet onlara bakarken. Oğlanın ismi Cehalet. Kızın ki ise Sefalet. İkisinden de, onlar gibilerden de uzak dur ama özelikle bu oğlandan çünkü kaderinde kıyamet var, o alın yazısı silinmedikçe ondan uzak dur. Ona yol verme!
Sayfa 63Kitabı okudu
Boğaziçi Köprüsü'nden kopan taksi Etiler'e doğru yol alırken, radyoda Orhan Gencebay'ın Hayat Kavgası şarkısı çalmaya başladı. İbrahim Kurbanların evinin önüne geldiğimizde şarkı henüz bitmemişti. Şoföre parayı saydım, fakat arabadan inmedik. Şoför, soru soran gözlerle suratımıza bakıyordu. İşaret parmağımı dudaklarıma götürerek, "Hışşşş," dedim. Şarkı bitti. Biz taksinin arka kapılarını aynı anda açıp dışarı çıkarken, İbrahim Kurban başını içeri uzatarak durumu şoföre açıkladı: "Orhan Gencebay çalarken arabadan inilmez kaptan."
Sayfa 40
