Zeynep
@zeynsp
Ruhum hangi acıları toplayıp geldi de matem rengine bürünüyor kuşlarım.
104 okur puanı
Ağustos 2018 tarihinde katıldı
Düştü enginlere ince bir hüzün.
Sayfa 14Kitabı okuyor
Bir kitabı okumaya başladı
İnsanın daha gençken en büyük nimet saydığı şudur; Sevenin iyi bir sevgilisi, sevgilinin de iyi bir seveni olması.
Sayfa 12Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Sevgi, insanlar ve Tanrılar arasında eşsiz bir yer tutan büyük bir Tanrıdır.
Sayfa 12Kitabı okudu
Bir kitap okudu
120 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Zeynep tekrar paylaştı.
Yıllardır kendini bulutlarda saklayan
İllegal bir yağmurum.
Bir yağsam pahalıya mal olacağım.
Zeynep tekrar paylaştı.
bazen
hiç gelmez
beklenen özür
beklendiği anda
nihayet geldiğindeyse
ne istenir
ne de lüzum kalmıştır.
Sayfa 163 - sağalmakKitabı okudu
Zeynep tekrar paylaştı.
İnan ki biliyorum
zor
sanki yarın hiç doğmayacak
sanki bugün
en zor günün olacak
sana söz, atlatacaksın
acın geçecek
hepsi geçer
eğer zaman tanır
izin verirsen geçmesine
o zaman izin ver
geçsin
yavaş-yavaş
tutulmamış bir söz gibi
unut gitsin.
Sayfa 168 - sağalmakKitabı okudu
Zeynep tekrar paylaştı.
Senden bekleneni, sana emredileni ya da seni kurtaracak olanı değil; kalbinin derinliklerinde tasdikleneni yap. İyiliği içselleştir.
Sayfa 41
Zeynep tekrar paylaştı.
Dünyada bir tek insana inanmıştım. O kadar çok inanmıştım ki, bunda aldanmış olmak, bende artık inanmak kudreti bırakmamıştı. Ona kızgın değildim. Ona kızmama, darılmama, onun aleyhinde düşünmeme imkan olmadığını hissediyordum. Hayatta en güvendiğim insana karşı duyduğum bu kırgınlık, adeta bütün insanlara dağılmıştı; çünkü o benim için bütün insanlığın timsaliydi.
Sayfa 149 - YKY
Kendine neden bu kadar eziyet ediyorsun, diyor yanımdaki arkadaşım. Hem artık her şeyin var, beklediğin güzel günler geldi işte. En az kendim kadar onun için de acı çektiğimi hissediyorum. Bu ona giderek derinleşen bir vicdan azabı veriyor, fark ediyorum. Peki onun için de acı çektiğimi neden bilmesini istemiyorum? Bu bencillliğim mi benim, yoksa hiçbir işe yaramayan inceliğim mi, bilemiyorum. Her şeyimin olması ne demek, ne demek beklediğim güzel günlerin gelmiş olması? Oysa biliyorum ki kendi bilinmezliğini, kendi boşluğunu bende görmekten çok ürküyor. Bunları onu kırmak, incitmek pahsına sormak istiyorum. İçindeki boşluğu kanatmak... Ama bu soruları sorarsam onu hiç terk etmemem gerekir, hep yanında olmam... Hazır mıyım buna, emin değilim. Geciken her soru bir haksızlık mührü olarak kazınıyor kalbime.
