Bilmediğim bir şeyi anladım. Dünyanın sizin içinizi görmediğini, derinin ve kemiğin maskelediği umutlarınızı, hayallerinizi ve kederlerinizi zerre kadar umursamadığını. Gerçek işte bu kadar basit, bu kadar saçma ve bu kadar gaddardı...
Yalnız bir ufak kusuru
Var bu bombanın
Oyuncağını bırakıyor, çocuğunu götürüyor
O kadar olacak artık, hoş görün
Neye yarar yoksa
Bunca teknik gelişme
Bir çocuğu bile
Öldüremedikten sonra. (İsmail Uyaroğlu)
Eksik olan bir şey vardı, insan, kocaman bir boşlukla çepeçevre sarılmıştı.Kendi anlamının yarattığı problemden dolayı acı çekiyordu.İnsan hiçbir cevabı olmayan bir soruydu...
Kitaplar canlıdır, vücutlarınızda yeniden bir araya gelir.Bütün bunları biliyorum çünkü ben bir kitap yiyiciyim.Kitaplardan sofralar kurma sanatında ustayım...
Neden onların gücü var? Çünkü bu gücü onlara siz veriyorsunuz. Ve sizler korkak olduğunuz müddetçe onların gücü hep olacaktır.Tüm bunlar, yani insanlığın bugün korkunç dediği şey, yeryüzündeki on insanın iradesinden ibaret...