Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Hhh

Hhh
@Hebelelele
20 okur puanı
Mayıs 2018 tarihinde katıldı
-Kediyi çok sevdiğiniz anlaşılıyor. Ama ne biçim sevgi bu. İki de bir “lan” diyorsunuz. + Biz sevdiklerimize ara-sıra böyle deriz. - Ya sevmediklerinize. +Bizim sevmediğimiz kimse yoktur. Belki gönlümüze biraz serin gelenler vardır. -Onlara ne dersiniz. + “Bayım” deriz.
Reklam
Ne yapalım, işte bu günlere de kaldık. Devir döndü Battal Ağam, insan azgınlaştı. İnsan insanlıktan çıkıştı. Bundan sonra biz iflah olur muyuz ola? Bundan sonra herkes kendini düşünüyor. Eskiden bir tek insanın tırnağına taş değse, bir oymağın, bir aşiretin, bütün şu dünyadaki insanların yüreğine değmiş gibi olur, herkesin yüreği sızlardı. Şimdi ya, şimdi herkes birbirisinin ölüsüne basıp geçiyor, basıp geçiyor, basıp geçiyor.
Sayfa 266
“Şimdi lütfen söyleyin bakalım; elinde olmadan deli olanlar mı, yoksa bilerek delirenler mi daha akıllıdır?”

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Savaş
Uçak geçtiği zaman sevinmeyen çocuklar var.
“Önce biraz ağladılar, ama alıştılar şimdi. Aşağılık insanoğlu her şeye alışır!”
Reklam
"Ölü olsam şu an canlı olduğumdan daha değerli olurum"
“ Siz güzeller, bizim gibi güzel olmayanların, güzel dendiği vakit ne hissettiklerini bilemezsiniz.“
Toprağınız toprağım, eviniz evim; burası için, bu diyarın çocukları için bir ana, bir ışık olacağım ve hiçbir şeyden korkmayacağım; vallahi ve billahi!
“Seninle şöyle bir oturup konuşamadık.. Birbirimizi görmeden yaşlanıyoruz farkında mısın?” — Raif Efendi
Reklam
uzayan kısalan saçlardan, sana ait olmayan anlardan, gitmediğin yollardan yorulmadın mı.
"On sekizinci yüzyılda doğru denilen şeylere bugün kimse inanmıyor. Öyleyse bu yüzyılın güzel dediği şeylerden hâlâ tat almamız niçin isteniyor?"
Sayfa 164Kitabı okudu
Yapayalnızım, ama bir kente yürüyen ordu gibiyim.
Sayfa 89 - CanKitabı okudu
Eksilmek için mi bu dünyada telaşını yaşıyoruz. Her ağızdan bir ses çıkıyor, seslerin anlamları aynı olurken benzerlikten niçin aklımızın kılcal damarları sancımıyor. Halimiz vaktimiz yerindeyken ötelediğimiz duygusallıklarımız, tökezlediğimizde niçin kocaman bir kayaya dönüşüyor? Sözlerimiz kendimizi tüketmek için en iyi argümanlarsa, kendimizi doldurmak için neye muhtacız?
Sayfa 27 - izdihamKitabı okudu