Seyyale
@Seyyaleokur
Oku şayet sana hisli bir yürek lazımsa.
8 okur puanı
Nisan 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Kitaplarla, resimlerle, güzel şeylerle dolu olan, insanların alçak sesle konuştukları, kendilerinin ve düşüncelerinin temiz olduğu bir havayı solumak istiyorum.
Sayfa 70
Dilce susup
bedence konuşulan bir çağda biliyorum kolay anlaşılmayacak
kanatları kara fücur çiçekleri açmış olan dünyanın...
Sayfa 101
Keşke bir kitap okumuş, bir kedi sevmiş olsaydınız. Belki bu kadar kirletmezdiniz dünyayı...
Okur Takip Önerileri
"Ama solunan hava, yüzülen su, oturup kalktığın insan, yürüdüğün yol seni değiştirir."
Sayfa 88 - Dergâh Yayınları
Her gün yeni baştan yaşamak mümkün olacak mı dersin? Bir gün öncesine korkak bir bezirgânlıkla sarılmadan yaşayabilecek miyiz? Yoksa,yarından korktuğumuz için,düne köle gibi bağlanacak mıyız? Yaşarsak göreceğiz Olric. Yaşamaktan korkmazsak göreceğiz. Ve dünyaya göstereceğiz. Onlar görmese de göstereceğiz. Gösterdiğimizi bileceğiz.
Sayfa 351
Bir insan diğerine çok şey anlatmak istese bile,
"Sana söyleyeceğim hiçbir söz yok" diyebilir.
Seni senden çalmışlar.
Ne derin yalnızlık...
"Ve insan en çok göğe vurgun
Sonra zifiriliğe,
Şiire,
Ve hep Allah'a.."
Sevgili dost,
Fotoğrafta, pozitif görüntüler, negatif görüntülerle basılır. Sıkıntılar bunaltmasın seni.
Lütfen gülümse fotoğrafın çekiliyormuş gibi her an.
Sayfa 195 - Şule yayınlarıKitabı okuyacak
Taşırsın yeryüzüne ebedi tohumları Ben ise kuruyacak bir suyun mahkûmuyum
Avuçlayıp öpüyorum kumları
Bir kara delikten bakarken hayat Meydan okuyanlar kim bu serâba Söyle bana hindiba
Timaş yayınları
At vuruldu; içim paramparça rüveyda...
Vücudumuzdaki hücreler oksijene ihtiyaç duyarlar, bu yüzden nefes alırız ve nefesimiz kesilirse yaşayamayız. İşte bunun gibi, kalbin de teneffüse ihtiyacı vardır ve kalbin nefesi Allah'ı "anmaktan" başka bir şey değildir.
Sayfa 17 - Timaş yayınlarıKitabı okudu
Dünyayla ve insanla hemahenk olabildiğimiz anlara ihtiyacımız var. Bir çocuğun yüzündeki gülümsemeyi, bir dostun sesindeki hüznü, bir ağacın tomurcuklandığı zamanı fark edebilmemiz gerek. Bir örümcek ağının yakaladığı toz zerresi gibi dikkatimizin de yaşantıyı yakalayabilmesi, yaşantı parçacıklarını bir araya getirmesi, onları bellek ve duyguyla ilişkilendirerek anlamlandırabilmesi gerekir.
Sayfa 115 - Kapı Yayınları
İnsan neden okur? Bir dizeye yahut bir cümleye tesadüf edersiniz, dersiniz ki "İşte bu tam da benim yaşadığım ama adını koyamadığım o duyguyu anlatıyor!" Yalnızlığınız bir anlığına uçar gider. Başka ruhlarla aranızda bir akrabalık bulursunuz. Çoğalır ve iyileşirsiniz.
Sayfa 10 - KAPI YAYINLARI
Şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana yarabbi.
Taşınacak suyu göster,
kırılacak odunu
kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde
