zhr
@Zehraisik
“Ben bir gerçeğin saklısındayım şimdi ve senin hayatın benim sana demediklerim kadar noksan...”
120 okur puanı
Şubat 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Tamam. Yorgunsun. Allah şahit, bilenler şahit, çok yorgunsun. Yaşanmakta olan bütün acılar gibi yaşanmış ve yaşanacak olan bütün acıların da kalbinin üzerine çöreklendiğini zannetmekten yorgunsun. Böyle bir yükü bu kalp taşımaz, biliyorsun. Ben de biliyorum. Ama, kaldır bu acıları benim kalbimin üzerinden Rabbim, diye bir dua da etmiyorsun..
Sevmek zor geliyor. Alışmamışım yoruluyorum. Her an sevdiğimi düşünemiyorum. Bazen atlıyorum. Boşluklar oluyor. Bunları boş sözlerle doldurmaya çalışıyorum. Oysa ben her an sana bakmak, bir sözünü kaçırmamak; bir kıpırdanışını, yüzünün her an değişen bütün gölgelerini izlemek, her an yeni sözler bulup söylemek istiyorum. Her mevsimde, her gittiğimiz yerde, insanlarla ve insanlarsız, aşkın değişen yansımalarını görmek istiyorum. Bütün bunlar beni yoruyor. Sen orada duruyorsun ve beni seyrediyorsun sadece. Senin için sevmek, su içmek gibi rahat bir eylem. Ben, her an uyanık olmalıyım.
Ben sizin gergedanlaştıramadıklarınızdanım.
"Teslim olmuyorum!"
Sizin gibi korkmuyorum yalnız kalmaktan.
Okur Takip Önerileri
Evlilik bekleyebilir, eğitim beklemez!
Çünkü bir toplumun, kadınları eğitimsiz olduğu sürece başarıya ulaşma şansı yoktur.
Sevgi; insanın içinden çıkan sessiz çığlıklardır. Bazen bunu, sevdiğiniz insanlar bile duymaz..
Bütün sevgilerini, zaten sahip oldukları çocuklara verip tüketen ana-babaların, yeni çocuk yapmalarına izin verilmemelidir.
Hasreti çeken gülü bağrına basıp koklayacak, ayrılığın dikenleriyle bağrında açılan çiziklere derman vurmaya başlayacaktı.
Ve tanımadan, hiç tanımadan sev insanları!
Değişmenin ebedî olduğu yerde
Güzeldir hayat!
Birine altı çizili kitaplarınızı vermek, yaralarınızı emanet etmektir bir bakıma.
Yapabilirseniz ona kitapların ne kadar harika olduğunu öğretin. Ama aynı zamanda ona gökyüzündeki kuşların, güneşteki arıların, yemyeşil tepelerdeki çiçeklerin ölümsüz gizemini düşünmesini sağlayacak sessiz zamanı da tanıyın, diyordu.
"Ona başarısız olmanın kopya çekmekten çok daha onurlu olduğunu öğretin."
Bakışlar, sözler, yaşananlar bile unutulabilir belki ama koku daima hatırlanır. Koku hatırlandığı anda, unuttuğumuzu sandığımız şeylerin aslında hâlâ orda olduğunu görürsünüz.
Acılar da acılaşıyor gittikçe, sanki,
Bir azarlanmayla ölümünü düşünen çocuklar gibi...
Krezüs "Dünyanın en mutlu insanı kim?" sorusunu kendisine yöneltirken onunla geçirdiği günlerin lezzetini de hatırlamış olmalıydı. Peki ama böyle mutlu bir şehrin sahibi olmak, o mutlu insanların başında bulunmak acaba mutlu olmaya yeter miydi? Mutluluk herkesin istediği ama pek azının bulabildiği bir şeydi.
Can çekişmek nedir, bilir misin İrfan? Can çekişmek, aşka kavuşamamaktır. "Aşka sâhib olan ölmez mi?" dersen, ölen hayvandır; aşk ölmez!
Gereksiz şeyler kimsenin bilmediği yerlere atılır.