Sait Faik ile tanıştım bu kitapla. Abidin Dino' nun, Sait Faik'i tanımakla yeni bir ada keşfetmiş kadar sevinebilirsiniz sözü bende etkili olmadı maalesef. Sadece bu kitabına özel bir durum mu yoksa diğer kitapları da böyle mi bilmiyorum ama kitabın başlarında konuya gir konuya gir diye okurken, konuya girdikten sonra da tamam acil bitir çünkü çok sıkıldım ruh halindeydim.
Biraz benden kaynaklı biraz da benim dışımdaki sebeplerden kaynaklı kitabı kısa sürede okuyamadım. Böyle olunca kopuklukta ortaya çıkmıştır ama sebep bu değilse bilmiyorum başka. Sanki bir şey eksik gibiydi bir sonraki sayfayı hiç heyecanla merakla çevirmedim. Bu yüzden kötü hissettim. Ha bu, kitap çok kötü, Sait Faik kötü yazardır demek değildir tabiki ama ben bu kitabını içerisindeki birçok güzel cümle ve pasaj olmasına rağmen çok güzel bulmadım. Normla bir kitaptı. Ancak son 10 sayfayı ve özellikle Nevin'in babasına gönderdiği mektubu tenzih ederim. Tek kelimeyle mükemmel olmuş. Nevin karakteri gözümde çok güçlü,modern, kendi ayakları üzerinde durabilen bir kadın portresi canlandırdı. Bundan 50 60 yıl önce böyle bir kadın tasavvur etmek bile zordur sanıyorum. O yüzden bu konuda ki başarısını da teslim etmek gerekir Adalı'nın. Okumasam çok şey kaybeder miydim, bilmiyorum ama eminim ki böyle bir yetenek daha güzel bir şekilde ortaya çıkartılabilirdi. Birkaç kitabını daha okuyup bu düşüncemi test etmek istiyorum ama şimdilik böyle. Şimdiden Sait Faik severlere kusura bakmayın bu söylediklerimden dolayı diyor;
İyi okumalar diliyorum.
