Ağlamamak için dudaklarını ısırdığını, bahar geldiğinde,suların kalın bir buz tabakası olup toprağı örttüğünü,sanki demirden olan bu kabuğu tepinen atların toynaklarının bile kıramadığını... unutmamıştı.
JULIET
Bırakın da ağlayayım doya doya,
Böyle acı bir kayba.
LADY CAPULET
Böylece kaybı hissedebilirsin ancak,
Ama kaybına ağladığın dostu hissedemezsin.
JULIET
Ama kaybı hissettikçe,
Elimde değil ki o dost için ağlamamak.
Sayfa 91Kitabı okudu
Paralel evren günlükleri
Giderken ardına bakmamak lazım
Bırakırken ağlamamak
Ve en önemlisi;
Gidip de geri dönmemek lazım...
-'Raide Morte'
Sevil Arslanoğlu
Yıllar sonra için dolu
Gitmişsin o yerlere
Kimseye belli etmeden
Gözlerin beni aramış
Duvardaki ayna
Ne gençliğini
Ne de beni sana vermemiş
Odan bomboş ve soğuk
Masamızda yabancılar
Gözlerin dolmuş
Ağlamamak için zor dayanmışsın
Korkak ve ürkek olmuşsun
Anılar üzerine hücum etmiş
Ve arkana bakmadan koşarak uzaklaşmışsın.
Geçmişten izlere zor dayanmışsın.
Gündüz geceye sormuş;
-senin yerine geçebilir miyim?
Gece cevap vermiş;
-Ağlama sesine dayanabilecek misin?
Gündüz yanıtlamış;
-Peki sen sabahları ağlamamak için direnen insanların iç sesine dayanabilecek misin?
"Ben hayattayken, insan yüreği taşıdığım günlerde gözyaşı nedir bilmezdim. Çünkü acıların kapıdan içeri alınmadığı Sans-Souci Sarayı'nda yaşardım. Gündüzleri bahçede arkadaşlarımla oynar, eğlenirdim; geceleri de büyük salondaki dansı ben açardım. Bahçenin çevresinde çok yüksek bir duvar vardı ve bu duvarın arkasında neler var, diye sormak benim aklımdan bile geçmezdi; çevremdeki her şey öylesine güzeldi! Saraylılarım, Mutlu Prens, derlerdi bana. Gerçekten de mutluydum, zevk ve sefa mutluluksa eğer. İşte böyle yaşadım ben, böyle öldüm. Ölümümden sonra beni getirip buraya, öyle yükseğe koydular ki kentimdeki tüm çirkinliklerle kötülükleri gözüm görüyor; yüreğim kurşundan olduğu halde ağlamamak elimde değil."
Sayfa 11
Mutlu Prens
Saraydakiler Mutlu Prens derlerdi bana, gerçekten de mutluydum, eğer zevk içinde yaşamak mutluluksa. Öyle Yaşadım ve öyle öldüm. Sonra da, ben öldükten sonra heykelimi buraya, böyle yükseğe diktiler; şehrimin bütün çirkinliğini, şehrimdeki bütün yoksulluğu görebileyim diye ve kalbim kurşundan da ağır olsa ağlamamak elimden gelmiyor.
Sayfa 3Kitabı okudu
Turgut Özben arkadaşı Selim Işık'ın intiharını gazetelerde öğrendikten sonra onun geçmişini araştırarak, onu daha iyi tanıma gayesiyle neden hayata tutunamadığını arştırmaya başlar. Kitabın ruhunu, Oğuz Atay'ın dilini anlamak için en başta Kafka ve Dostoyevski, sonra Gorki, O.Wilde, Goethe, Çehov gibi yazarları okumuş olmakta yardımcı olacaktır. Kitabı yarıda bırakmamak için sebatla ve sabırla mütemadiyen okumak önemli. Sayfa dörtyüzlere gelip te Selim Işık için ağlamamak arkasına da bat dünya bat beter ol dememek içten bile değil. Bu kitap tutunamadığı halde kederle çırpınanlara gelsin. 
Oğuz Atay 
Fyodor Dostoyevski 
Franz Kafka 
Ahmet Hamdi Tanpınar 
Halid Ziya Uşaklıgil
bana ağlamamak yaraşır
bize ağlamamak
