Roma İmparatoru Marcus Aurelius’un 169 yılında sefer sırasında kaleme aldığı eserde Aurelius’un bakış açısından Stoa felsefesini okuyoruz. Bu felsefi düşünce her şeyin doğadan geldiğini ve doğayla uyumlu olduğunu, kişinin mutluluğa erişebilmek için doğanın kendisine verdiği sorumlulukları yerine getirmesi gerektiğini savunuyor. Aurelius kişinin iyilikle görevlendirildiğini ve bu iyilikleri yaparken bir karşılık beklenmemesi gerektiğini zira doğanın kişiye zaten iyilik yapabilme yetisini vererek iyiliğinin karşılığını verdiğini savunuyor.
Kitapta ele alınan diğer konuları; adalet, kader-yazgı, toplum-amaç, ölüm, ahlak-erdem, yönetici ilke ve tanrı olarak sıralayabiliriz. Özellikle ‘’amaç ‘’ üzerinde fazlasıyla duruluyor. Yazarımız kişinin hiçbir şeyi amaçsızca yapmamasını, edindiği amacın da topluma faydalı olması gerektiğini savunuyor ve ‘’Kovana faydalı olmayan arıya da yararlı değildir.’’ diyerek temellendiriyor düşüncelerini. Fakat bunu yaparken sıklıkla tekrara düşüyor bu konuda yazarın kendi felsefesini açıklamaktan çok ikna etmeye çabaladığını hissediyoruz. Kader ve yazgı konusunda ise birkaç çelişkili ifade kullanıyor.
Bunun haricinde kitap sade ve akıcı bir dille ele alınmış. Yazarın savunduğu düşünceye tamamen hâkim olduğunu okurken hissedebiliyoruz. Okumadan önce kısaca yazarın hayatına bakmanızı da öneririm, bu düşünceleri savunan kişinin bir imparator olduğunu bilerek okuduğumuzda bazı düşüncelerinin sebeplerini çok daha iyi kavrayacağımızı düşünüyorum.
Fyodor Dostoyevski, 1821 yılı Kasım ayının 11'inde Moskova'da yoksullar hastanesinde dünyaya geldi. Gözlerini açtığından itibaren elemli yazgısı bir an olsun bile peşini bırakmadı. Babası, ‘’benim oğlum asla yazar bozuntusu olmayacak!’’
