Şehid'in Hayatından...
Belki bir çokları, Muhammed Yusuf Havvâş’ın kim olduğunu soracaklar O, riyasızca İslâm için çalışan, İslâm uğrunda her şeyi feda eden, fedakârlıkları karşısında ne şöhret ne de mevki arayan ve ecrini yalnız Allah’dan bekleyen binlerce gençten biri idi. 1954 yılında henüz 31 yaşında iken İslâm hareketinin binlerce mensubu arasında hapishaneye girdi. Fakat mahbuslar arasında sabır ve celâdeti, derin ve asîl imanı ile birden parlayı vermişti. Bu yüzden 15 yıla mahkûm edilmesi hayretle karşılanmadı. Şehit Muhammed Yusuf Havvâş, hâkimlerin zanlarını boşa çıkarmadı. Çilesi arttıkça ve devam ettikçe imanı arttı. Bu arada ağır hastalıklara yakalandı hapishaneye katlandığı gibi onlar da katlandı. Sıhhî durumunun bozulması ve kötüleşmesi üzerine 1954 yılının Ağustos ayında tahliye edildi. 10 yılı aşan hapis hayatından ve Seyyid Kutub’un tahliyesinden 4 ay sonra Mısır otoriteleri, müslüman kardeşlerden tahliye edilenler gibi onu da göz hapsine aldılar.
Muhammed Yusuf Havvâş 10 yıl sonra hapishaneden, dâvanın hakikatına ermiş, yolunda tecrübe geçirmiş, İslâmî, en güç şartlar altında, en sarp yerlerinden geçerek tanımış ve onu fâni hayatın geçici zevklerine tercih etmiş olarak, çıktı. Bu yüzden ikinci tevkif hamlesinin ilk hedeflerinden biri olmuştu. Fakat bu ikinci tevkifin en acâib tarafı, 1965 ağustosumda tevkif edildikten iki gün sonra tahliye edilmesi ve yine iki gün sonra Mısır İslâm Hareketi dâvası ikinci sanığı ve kafilesinin ikinci şehidi olmak üzere yeniden tutuklanması idi. Biz onun ve kardeşleri Seyyid Kutub ve Abdülfettah İsmail’in neden idam edildiklerini biliyorsak da, bu acâib icraatın sırrını bilemedik gitti...
Sayfa 60 - Cağaloğlu Yayınevi
“Selefiniz Leopold Leopoldoviç hakkında bir şeyler dinlemek ister misiniz?” diye sordu sağlık memuru ve Anna Nikolayevna’ya kibarca bir sigara uzattı, sonra kendisi de bir tane yaktı.
“Harikulade bir doktordu!” dedi Pelageya İvanovna heyecanla parlayan gözleriyle tatlı tatlı yanan ateşe bakarken. Sahte taşlarla süslü bayramlık tarağı siyah
Hareketli, neşeli şarkıları açtım şu akşam vakti.Halbuki arada bir gelip giden bir hüzün uğruyor.İçim başka dışım başka çalıyor heyhat.
Ne bu, yoksa bir teşvik mi? Tebrikler... Erişilmez... Gerçekten iyi bir buluş! Böylesi mega bir cömertlikte bulunabileceğini nasıl düşünebildim? Para dolu çantaların rüyasını gösteriyorsun, uyanınca onları bulacağım... Düşünebiliyor musun... Buraya gelip ipi çekiyorum ve oley!.. Ama, yok.,. Her şey normal, her şey mantıklı... Sadece sahtekârlar, mafyalar, teröristler, kurnazlar, politikanın pezevenkleri... İş adamları üstüne para yağar... Biz zavallı kullara asla... Fuhuş yapmalı, çalmalıyız, ama sonra da bizi cehenneme atarsın! Ama suç sende değil. Bari arada hoş bir jest yap... Yapamazsın, çünkü sen yaratıcı değilsin... Yaratıcılığı kalmayan yorgun yaratıcısın sen...
Sayfa 55Kitabı okuyor
Noksanlık şu demektir: Birbirine ait olanın henüz bir arada olmayışı.
M. Heidegger
Boşluk araftır...
Ruhun arada sıkışıp kalmış. Bunu yapanları bağışlamanın bir yolunu bulmalısın çünkü hırsın seni de yer.
Tek kurtuluşun bağışlamak...
Koşullar uygun olduğunda, hiçbir şey bizi zamanın geçişi ile ilgili derin bir bilgisizliğe gömülmemize ve bu arada yaşımızı bile unutmamıza engel olamaz. Bu olgunun gerçekleşmesinin nedeni, zaman organı diye bir organımızın olmayışından kaynaklanır ve dış verilerden yoksun kaldığımızda geçen zamanı aşağı yukarı bile tahmin edebilme yeteneğimiz körlenir. Bir maden ocağında, gece ve gündüz değişimlerini görmeden umut ve umutsuzluk arasında bocalayarak karanlıkta mahsur kalan bir grup işçi sonunda kurtarıldıklarında aşağıda kaç gün kaldıkları sorusuna, üç gün diye yanıt vermişlerdi. Oysa, on gündür aşağıdaydılar. İnsana, böylesine kötü bir durumda zaman daha da uzun gelir gibi geliyor. Oysa, zaman nesnel zamanının üçte ikisine inmişti. Bu noktadan yola çıkarsak, akıl karıştırıcı durumlarda insanın çaresizlik içinde zamanı olduğundan daha uzun değil, tersine olduğundan daha kısa olarak değerlendirdiği sonucuna varabiliriz.
Sayfa 248 - Galiba, Allah (c.c) insana dünyada ne kadar kaldın diye sorduğunda insanın az bir zaman demesi bundan. Sonuçta dünya hayatı karmaşa ve umutsuzlukla dolu
Sezgi ve düşünce, gözlem ve çıkarım, bu basit 2 adımlı süreç, zihni uyuşukluktan kıpırdanmaya geçirecek dönüştürücü bir anahtardır.
Biri diğeri olmadan çalışamaz; beynimiz harika çıkarımlar yapabilir, ancak duyularımız ve sezgilerimizin yardımına ihtiyacı vardır.
Bu simbiyotik bir ilişkidir; beyin duyu olmadan kördür ve duyular beynin bu meraklı yapısı olmadan tembelleşir.
*Simbiyoz: 2 canlının tek bir organizma gibi birbirleriyle yardımlaşarak bir arada yaşamaları
Sayfa 15Kitabı okuyor
İyi ile kötünün, güzel ile çirkinin bir arada bulunduğu bu dünyada "Ben kusursuz olacağım" demek, en büyük kusurdur.
Feqiyê Teyran’ın son anları.
“Nerdeyse soluğu kesilecekti. Birden, çok uzaklardan bir ses geldi. Fakinin yüzü ışıdı. Ses bir daha geldi, Usta gülümsedi. Onunla birlikte Halilo da gülümsedi. Ses, kendi gözükmeyip de arada sırada sesi duyulan kuşun sesiydi.
Ses, bir daha geldi. Fakinin gözlerinin içi ışılıyordu. Halilo sevindi, Usta diriliyordu. Emir ve ötekiler Faki ha öldü, ha ölecek derken Usta diriliverdi. Herkes şaşkınlık içindeydi.
Ustaysa beklemedeydi, üç kez sesi duyulan kuşun kendisi de gözükecekti. Çok beklemedi, uzaklardan, dağların üstünden, göğün ucundan bir top ışık patladı, ışık hızla bu yana gelmeye başladı.
Işık, öyle bir ışıktı ki bakanı kör edecek kadar keskin bir ışıktı. Yaklaştıkça ışığın parlaklığı artıyordu. Az sonra pencerenin önüne gelmiş ışığın içinden geniş kanatlarını açmış kuş çıktı.
Faki, gözlerini kapamadı. Kuş, gözlerini Fakinin gözlerine dikti. Göz göze geldiler. Faki gözlerini kuşun som kırmızı parlak gözlerinden bir türlü alamıyordu. Birden ortalığa kurşun geçirmez bir karanlık çöktü.
Kuşun sesi çok uzak dağların arkasından geldi. Fakinin başı omuzuna düştü. Halilo yerinden kalktı, Ustasının başını usulca tuttu yastığa koydu, açık kalmış gözlerini kapattı. “
- Okuduğunuz ne? -diye sorardı kız, arada bir.
Yanıtım çok kısa olur ve ben de ona sormak isterdim:
-Bunu bileceksiniz de ne olacak?
Sayfa 58Kitabı okuyor
Dr. Adnan Bütün kabine toplantılarında bulunmaya mecbur oluyor, bundan başka da Mustafa Kemal Paşa’nın çağırdığı hususî toplantılara gidiyordu. Bu günlerde, nadiren gece yarısından önce gelir, bazan da sabahın beşlerine kadar dışarıda kalırdı. Mustafa Kemal Paşa’nın anormal denilecek bir enerjisi olduğu için, sabahleyin uyurdu. Fakat, Dr. Adnan
