Ama bir insanın içi ne kadar uzak olabilir, bunu sende bilemezdin. Herkesin içinde kayıp bölgeler vardır herkesin içinde asla gidilemeyecek karanlıklar vardır. İçimiz tamamen aydınlık değil. Belki bizi ayakta tutan da bu bilinmezliğimizdir, hani o çocuksu yanımız.
Varsayalım ki becerdin ve kaybettin. Hiçbir zaman kalkmayı deneme! "Her düşüş daha güçlü bir kalkış ve dimdik ayakta duruş imkânıdır" gibi bir felsefeyle ayağa kalkmayı asla deneme. Sen düşenin dostu olmaza kilitlen. Kalkmak için herhangi bir çaba sarf etmezsen, düştüğün için bir dost eli de sana uzanıp seni kaldırmazsa nasıl kalkabilirsin ki? Yerini sağlama al. Bu düşüşü hayatın boyunca asla unutma ki bu, her zaman senin kalkma çabalarına engel olsun.
Düştüğün yerde dizlerini döv. Kolunu bacağını kır. Kalkmana engel olan ne varsa hepsini yap! Ruhen kendini zorla! Hayata küs ve küsük kal! Kalksan ne olacak, nereye kadar ayakta duracaksın?.. Zaten amacın yerle yeksan olmaktı, oldun işte. Bir daha yüksel, bir daha düş, bir daha yüksel bir daha düş... uzun iş! Tekrar tekrar aynı zevki yaşamak çok keyifli olsa da uğraşmaya değmez. Ayrıca böyle düşüşlerden sonra kalkmak apayrı bir risktir. İnsanın tüm düşünce yapısı değişebiliyor. Mesela bizim bir arkadaş yaptı böyle. Düştükten sonra kalktı, şimdi top atsan yıkılmıyor. Aldı başını gitti. Karakteri bozuldu, gece gündüz çalışıyor şimdi. Aman Allah korusun, sen olduğun yerde kal ki başına bu tarz felaketler gelmesin!
Olmaz da, hani biri elini uzatır sana. Reddet. Gururunu ayaklar altına almalarına izin verme, Acınacak halde öylece kalakal. Merak etme, tüm dünya birleşse, sana acısa da, sen istemediğin sürece hiçbir güç seni yerinden kımıldatamaz. Dedik ya “İstemek her şeydir!
Peygamberlerimizin namazı üç defa yanlış kılıyorsun dediği adam bana dogrusunu ögret!" dedi.
Bunun üzerine Resul-i Ekrem ona şunları söyledi:
Namaza durdugun zaman tekbir al!
Sonra Kur'an'dan kolayına geldigi kadar âyet oku!
Ardından rükûa var,
bütün organlarin tamamen hareketsiz kalıncaya
kadar öylece dur!
Sonra başını kaldır, ayakta iyice doğruluncaya kadar dur!
Ardından secdeye var, bütün organların tamamen hareketsiz kalıncaya kadar secdede öylece kal!
Sonra başını kaldır, bütün organların tamamen hareketsiz kalıncaya kadar otur!
Namazin bütün rekâtlarında bunu böyle yap!
n 95, 122; Eymân 15; Istizán 18: Müslim, Salât 45; Tirmizi, salat 10 Nesai, Iftitah 7: Tatbik 15; Sehv 67;ibni Mâce, Ikamet /4 Buhari, Ezân 9
Sayıklayan bir ağaç gibiyim Omayra
uğultusu geliyor ta derinden
gövdemin geçtiği masalların
içimdeki deprem ayakta tutuyor beni
geri dönüp vuruyor çalınmış zaman
bak sana korkaklığımı veriyorum
var olmanın bütün varoşlarından
ben yenildim, işte silahlarım
tılsım tamamlandı
sonuna geldim çizgilerini sildiğim
bir büyük haritanın aşkım ölümün sınırında Omayra olduğun yerde kal kımıldama!
Atasözümüzdeki gibi; sen önünü kış tut, bırak yine yaz gelsin. Tedbir al, varken ticaretten biraz parayı sağlam varlıklara aktar ki kötü bir durumda dükkânı kapattığında ayakta kal."
O akşam ilk kez konuştuğum Atatürk'le aramızda şunlar geçti:
— Senin ismin nedir?
— Cemal!..
— Sonu yok mu bunun?
— Var, Cemalettin...
Bunun üzerine Atatürk birden bana doğru ilerliyerek:
— Haaa... dedi. İsimler Kemalettin olur, fakat Cemalettin olmaz. Sen yine Cemal kal ! Dinin Cemali miydin ki, sana bu ismi koydular?
Aradan
Kimseyi sana hak ettigin degeri vermeye zorlayamazsin.Ama onlari bunu yapdiklarina kopekler gibi pisman ettirebilirsin."Keske zamaninda degerini bilseydim".demelerini saglaya bilirsin mesela.Birini yolun sonunu bundan sonrasina keskelerle gitmeye,hatta surunerek ilerlemeye mahkum biraka bilirsin.Yeter ki kendine zarar verme ,ayakta kal.Birini seni yari yolda biraktigina pisman ettirmek o kadar TATLI KI..........................
Sayıklayan bir ağaç gibiyim Omayra
uğultusu geliyor ta derinden
gövdemin geçtiği masalların
içimdeki deprem ayakta tutuyor beni
geri dönüp vuruyor çalınmış zaman
bak sana korkaklığımı veriyorum
var olmanın bütün varoşlarından
ben yenildim, işte silahlarım
tılsım tamamlandı
sonuna geldim çizgilerini sildiğim
bir büyük haritanın
aşkım ölümün sınırında Omayra
olduğun yerde kal kımıldama!