SÜRVEYAN HEKİM
“Doktordan satılık araba” diye ilan verirler, çok doğru aslında.
Ne o arabayı kullanacak vakit bulursunuz, ne de düzenli bir hayatınız olur.
Hele bir de cerrahsanız, o uyku denen tatlı şeyle bir türlü buluşamazsınız.
Ben de Güneydoğu’da görev yaparken hem uykudan, hem de arabamdan mahrum kaldım. Zaten kullanmaya vakit
http://www.hakanevrensel.com/guneydogudan-oykuler-3/Kitabı okudu
Sık sık başı ağrıyordu. Çok ders çalışmasına rağmen "anne çok çalışıyorum fakat unutuyorum" derdi. Bakkala birşeyler almaya gönderdiğimde ne alacağını unutuyordu. Not tutmaya başladı, not tutmasa unutuyorum diyordu. Keşke o zaman farkına varsaydım diye kendimi suçluyorum. Biz çok ders çalıştığı için belki zihni yoruluyor diye
Bazen sanki karşısında biri varmış gibi konuşup, çok değişik bir ses tonuyla gülüyordu. Zaman zaman birden öfkeyle bir bağırıyordu ki, neye uğradığımızı şaşırıyorduk. Ben de de panik atak başlamıştı. Yerinden kıpırdarsa, ben aniden çok korkuyordum. Yanımda bir başkası yükses sesle konuşsa, öksürse çok korkuyordum. O sinirlenince elim ayağıma
Merhaba sevgilim!
Halini sormak değil niyetim,
Hayalinden bilirim.
Hala eskisi gibi güzelsin.
Başka baharlar daha mı yaramış ne?
Saçların hala çok siyah.
Bir benim saçlarıma mı kar yağdı?
Sitemkarlığım tuttu gene.
Yaş 28 Yolun Neresi
28 yaşındayım. Bundan mıdır bilinmez cümlelerim yeknesak. Dilimde kekremsi bir tat yüzümse zaten buruşuk... Yaşamak acımtrak ve ıssız. Uykusuz gecelerimi yorganla örrtemezken hep üşütür içimi yalnızlık. Yalnızlık ki kalabalık ortasında bile. Neden niçin ve hatta nasıllar üşüşmekte. Hadi nedeni ve niçini anladık da nasıllara ne demeli? Bir de bu çıktı başıma şu yaşımdan sonra. Nasıllarla haşır neşir , anlamsız cümleler, hayatlar devrik, tıpkı cümleler gibi, en iyi ihtimalle eksiltili...
Üç noktalarımız bir yaşam tarzı, tamamlanmamışlık içimize sinmekte ve ben hala 28 yaşındayım. Rakamla 28 üstelik yazıyla belirtecek kadar yaşlı değilim henüz. Ama biiyorum ki yaşlanınca da bilmeyeceğim çünk ben sorudan bi haber doğmuşum. Nasıllar, nedenler, niçinler her yanımda, örselenmiş ve hapsolmuşum.
28 yaşında olmak kabullenmek, bakkaldan ekmek alırcasına yaşamak belki, sessiz, usulca ve dağınık. Özensiz ve acelesiz. Kayıp hissi hat safhada ve kaçırılan şeyler var, hep soyut. Hep muamma. Cevap yok, sorruda saklı filan da değil. Sorunu kendin seçiyor canını en az yakan yanıtı seçiyorsun ve evet artık daha hafifsin hem de sarkmaya başlayan yanaklarına, yer çekimine yenik yan yağlarına ve bombeleşmeye başlayan göz altları torbalarınla. 28 yaşında sen olabiliyorsun ve anlıyorsun. Artık çok geç. Neyse ki önünde hayıflanacak uzun bir ömür var. Kapa gözlerini ve haykır yaşlı çocuk! Keşke! Keşke! Keşke!
Otelin hazırlık döneminin başlangıcı olarak belirledikleri günden bu yana
bir buçuk ay geçmişti. O zamandan beri de Serhat’la arkadaş olmuşlardı.
Ama Serhat Kuran kursundan yetişmiş, beş vakit namazında ve aklını din
konularıyla bozmuş biriydi, iyi çocuktu ama bu dünyaya sadece
neyin günah, neyin günah olmadığını anlamak için gelmiş
Sayfa 215 - Serhat’ın IŞÎD aşkına dairKitabı okudu
Merhaba Ayşe. Keşke satırlarıma " Seni çok seviyorum ya sen?" diyerek başlayabilsem. Sevilecek bir yanım kalmadığını, hatta nefret edilmeye bile değer olmadığımı biliyorum. Öyle hayalperesttim ki nasıl hayaller kuracağımın bile hayallerini kurardım. Hayalimdeki seni yazardım sonra kağıtlara defterlere, kalbime. Ben seni yazarak
Küçük Bir Anı
Geçen gün üniversitede fakülteye giderken emekçi abiler gördüm, öğrenciler için yani bizim için yapılmış olan
portatif kamelyayı taşıyorlardı ve zorlanıyorlardı, bunu anlamanız için bu insanlara 1 saniye bakıp 5 saniye düşünmeniz
yeterliydi durumu idrak etmek için ama düşümmüyormuydu bu insanlar yoksa çok daha değerli bilgilerle mi meşguldü acaba kafaları
bu kıymetli öğrencilerin bilemiyorum, ben o kadar büyük düşümüyordum belki de neyse gördüm ve yardım ettim, nasıl da mutlu
oldular görmeniz lazım ''bana sen değil siz diyordu bu adamlar, '' karşıya duyduğunuz saygı aynı zamanda kendinize duyduğunuz
saygıyı ve kalitenizi gösterir'' işte böyle güzel insanlardı, belki çok kısa bir süre yardımcı oldum ama gerçekten buna değerdi, keşke
daha fazlasını yapabilsem, yapabilsek bu güzel insanlar için, belki de sadece ''öğrenci'' olsak yeterli ama işte bilemiyorum...
Bu insanları düşünmemiz gerekiyor, bu insanların yerinede sorgulamamız gerekiyor a dostlar, saatlerce sabahtan akşama kadar
inşaatlarda çalışan bir insandan, ve böyle bir kesimden, dünyayı, insanları, bilimi, siyaseti sorgulamasını beklemek ne kadar
mantıklı?
"1976 yılının 22 Aralık gecesi,
o sıralar 28 yaşında olan Anne
gece nöbetindeyken yoğun bakıma
bir hasta getirilmiş.
Beyin tümörü ameliyatından çıkmış
olan bir hasta.
Bir Türk. Kim, biliyor musun?
Belki de biliyorsun.
DerdaKitabı okuyacak
Harry Potter ve Lanetli ÇocukJ. K. Rowling (Robert Galbraith) · Yapı Kredi Yayınları · 20169,6bin okunma
"Öldüğünde başucuna bir çam fidanı dikmistik. Her gelişimde, ne kadar zaman geçtiğini ona bakarak anlıyorum. sayılar benim için bir şey ifade etmiyor. az önce olmasıyla on sene önce olmasi arasında bazen hiçbir fark olmuyor. Çünkü bilirsiniz, takvimlere bakılarak tayin edilen zaman sadece buz gibi bir matematiktir. Oysa özlemekler sayılmaz. Özlemekler bilhassa yalnız kaldığınızda gelir suratınıza kürekle vurur.
Neyse işte çamın boyu biraz daha uzamış. Derdim büyümüş kocaman abla olmuş.olsun...
Bazen olmadık yerlerde görüyorum onu. Öyle bir bakıyor ki içimde civcivler zıplamaya başlıyor. Sarılayım mı biraz diyorum, gülümsüyor. Sonra kaybolup gidiyor işte.
Hayal görmenin en kötü tarafı dokunma isteğini karşılayamamalrı. Çünkü üstünden ne kadar zaman geçerse gecsin mutlu görüntülere rastlamak halen mümkün.
Ölülerin en kötü huyuysa konuşmamaları. Allah,
keşke diyorum hiç olmazsa bu kadarını ayarlasaydı.."
