Biraz değiştim,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar
Değiştim
Unutamadığım sözlerinin arasında sıkışıyorum,
Bir yanım kendimi kolluyor bir yanım seni
Ben benimle savaşıyorum,
Seninle değil
Sonucu kılıcı kuşananından belli olan bir savaşın,
Mustafa Kemal'i Ağlarken Gördüm
"Ah, Selanik, seni bir daha Türk olarak görecek miyim?" dedi. Baktım, ağlıyordu. O altın sarısı saçlarını okşadım. Yatıştırmaya çalıştım. Ben, Mustafa Kemal'in bütün ortak hayatımız boyunca, böylesine üzüntülü olduğunu görmedim, diyebilirim.
Sayfa 183Kitabı okudu
Ben, coşkun umutlar, hayaller ve esere karşı tutku derecesinde bir sevgiyle dolu olduğum uzun gecelerde, hayal gücümün yarattığı, canlı, yakınlarımmış gibi bağlandığım, birlikte sevinip kederlendiğim insanları düşünürken, hatta alçakgönüllü kahramanımın haline içten ağlarken mutluydum.
Ah ne kadar da güzeldir çocukken haksızlığa uğrayıp, yatağa yatıp ağlaya ağlaya uyuyakalmak! Bir tek ben seviyorum kendimi ve bu yalnızlık o kadar acıklı ki, kendi yalnızlığıma ağlarken benim hıçkırıklarımı ve çığlıklarımı duyan sizler yardımıma geliyorsunuz.
Vecdi Çiçek Açtı
İçimizdeki en aklıselim insan olan annem,
"İyi de dedi, defin işleri var. İmamı çağırmak lazım. Sala verdirelim. Biraz da ağlamaklı gözükün canım. Bu ne el âleme karşı. Millet bilmez bu Vecdi'den ne çektiğimizi, cenazeleri var ama bir zil takıp oynamadıkları kaldı, derler. Hadi Refiye, hadi bacım, ağlayın siz biraz'' diye zorlu görevi attı Refiye
Teyzemle çocuklarına. Başta zorlansa da, çektiklerini anlatmaya başladı, Almanya'da olanları falan. Baktık iyi gidiyor, biz de gaza getirdik, iyice coștu. "Bunun yüzünden gün yüzü görmedim, evlenemedim, kurudum kaldım baba evinde" diye Vesile Teyzem de topa girdi, Baktık, sanki ölen bunun kocası,
tabutun önünde ağlıyor. Anneannem tarlaya ağladı, dedem hapse girdiğine, Sedatla Vecihe babasızlğına; ben bile tutamadım kendimi. Zaten sevgilimden yeni ayrılmışım, acım taze, Vecdi bahanem oldu.
İmam geldiğinde hepimizi çeşitli köşelerde ağlarken buldu. "Başınız sağ olsun" dedi, "Sağ ol dedik, dostlar sağ olsun." " Allah sizlere uzun ömür versin" dedi, "Amin" dedik. Bütün aile hep birlikte ağlayınca salaya gerek kalmadı, sesimiz göğü tuttu. Konu komşu akın akın gelmeye başladı. İçlerinden biri Doktor çağıralım, birer sakinleştirici
yapsınlar, perişan halde insanelcıklar? dedi. Eminim hepimiz içimizden "Yok devenin nalı" dedik. Babam "Atsınlar acılarını, yașasınlar. İçlerine atarlarsa daha fena, sonra çıkacağına şimdi çıksın" diye geri çevirdi doktor teklifini.
"İnsan bilmeden, hani adeta kendinden saklanarak, hüzün duyabilir miydi? Kalp ağlarken, akıl farkında bile olmayabilir miydi?"
Sayfa 147Kitabı okudu
Miray'ın yanından uzaklaştım. Ağlasın o. Ağlar ağlar susar. Gittikçe anneme benziyordum bak, o da ben ağlarken öyle diyordu. Babam yanıma gelmek, susturmak istiyordu ama annem "Şımart-ma şunu, ağlar ağlar susar." diyordu. Miray da öyle yapsın, ağlasın ağlasın sussun. Bana ne? Benim işim başımdan aşmış...
Sayfa 190 - Taze KitapKitabı okudu
Üzerinde durup düşünülmesi gereken cümleler
"Ben uyurken rahat yatağımda, gecenin karanlığında güvercinler ötüyor soğuk bir dalda. Dürüst değilim sözlerimde. Zira ibadet ve sevaba düşkün olsam, Kâbe'ye ant olsun ki güvercinler zikir ve tesbih ederken ben uykuda gaflet içinde bulunmazdım! Hiçbir mükellefiyeti olmayan hayvanlar bile ağlarken ben gözyaşı bile dökmüyorum. Sonra da Rabbime aşırı sevgi ve bağlılık duygusuyla aklımın başımdan gittiğini mi iddia ediyorum?"
Sayfa 29 - Abdürrezzâk es-San'ânî, el-Musannef, 19539; Beyhai, Şuabü'l-İman, 5306. Bk. Hatîb Tebrîzî, Şerhu Dîvâni'l-Hamâse, s.97.Kitabı okudu
"
Ağlarken ben geçmiş, gelecek, dün
Hatırlarken kaçırdım anı
Ben hep böyle ıskaladım zamanı
Sayfa 104 - Erguvan, 2006Kitabı okudu
Ben ağlarken sen gülmek için mi yaratıldın?
Sayfa 154Kitabı okudu
Tek damla gözyaşı dökmedim arkasından.
Güldüm, gülümsedim...
Her gülüşümün bir gözyaşı olduğunu kimse bilmiyor.
Gülerken ağlıyorum ben, ağlarken gülenler gibi...
Ne güzel demiş şair:
~•~
Gece ben uyurken daldaki güvercin aşkından ağlıyordu,
Yalancıyım ben, Allah’ın evine yemin olsun ki,
Eğer aşık olsa idim güvercinler geçemezdi ağlamakta beni.
Kendimi aşık zannederdim Rabbime,
Oysaki hayvanlar bile ağlarken ben ağlamıyormuşum.
~•~
Sayfa 44Kitabı okudu
11. Bu aşk beni fırlatıp attı oysa ne yay var ne ok
Bu aşk beni yedi bitirdi öldürdü oysa ne kılıç var ne mızrak
12. Söyleyin bana haydi durmayın ağlayacak mısınız siz de benimle?
Ben ağlarken o sevgilinin yanında yardım edecek misiniz bana?
