Ben öldükten sonra sizi ağlarken görmeyi doğrusu çok isterdim. Biraz ölseydim, biraz da sizin bana ağlamanızı seyretseydim. Tabi Bilge pişman olacak, ama iş işten geçecek. Beni çok arayacak..
Umarım hiçbir zaman gökyüzüne bakmaktan vazgeçmezsin, gök gürültülü zamanlarda bile. Gece her şeye biraz daha şahit galaksiler ve yıldızlar…
Umarım hiçbir zaman küçük ve güzel ayrıntıları kaçıracak kadar büyümezsin.
Unutma, güneş her zaman her hareketini izliyor, ay bütün sırlarını biliyor.
Unutma, en çok ağlarken yalnız olmadığını unutma...
Ben kendimi biliyorum. Hayır, öyle değilsin, demeyin boşuna.
Ben, herkesin söylemek istediği ama içine attığı sözlerim.
Ben, hilekârım, yalancıyım, düzenbazım.
Ben kimsenin duymak istemediği ama gece olunca kendilerine itiraf ettiği sözlerim.
Ben, hepinizin boşa harcadığı zamanım. Boşa geçen zamana dönüp baktığınızda, genç olmak istediğiniz o pişmanlık dolu anım.
Ben, sizlerin gizlediğiniz, sakladığınız, üstüne duvar örüp arkanızda bıraktığınızım.
Ben, bir tartışmada aklınıza gelmeyen sözleri, gece kendinize söylediğiniz zekânızım.
Ben, yarın size ne olacağını gösteren gelecek zamanım.
Ben, sizin yapmak istediğiniz ama yapamadıklarınızım.
Ben, sizin aynadaki aksinizim.
İçiniz kan ağlarken, dudaklarınızdaki sahte gülüşüm.
Ben, sizin yalanınızım.
Ben, içinizde kanayan yarayım.
Ben, sevişirken, bir başkasını hayal eden tarafınızım.
Ben, ilgilenmiyor gibi yaptığınız ama kıskandığınızım.
Kıskançlıkla, acımasızca başkasına attığınız çamurum ben.
Ben, geleceğiniz için, bugününüzü sattığınız her şeyim.
Ben sizin her şeyinizim,
Ben sizin hiçbir şeyinizim…
Dokuz YayıneviKitabı okudu
“Ben ağlarken, sen gülmek için mi yaratıldın?”
Sayfa 175Kitabı okudu
`Antisayaç`
Ölülerimizi “sık kullanılanlara” ekliyoruz.
Ölülerimize ölülerimiz ekliyoruz.
Şans eseri yazmıyorsa adımız bir sayaçta
Birhan, ben bunu hep “antisayaç” olarak okudum
Yani sayılamayan, sayılmasın hiç aman
Sahi biz kaç darbeden sonra ölülerimiz oluyoruz.
Erkek ve kadın, iki farklı hayvan.
Ve kuraldır öldürür hayvanlar âleminde güçlü olan.
Mesele bu
Sayfa 36 - Metis
Gizli tutarak sevdim ahımı hicranımı.
Yıllar yılı gönlümü hayaliyle avutarak sevdim.
Her şarkıda hatırlayarak sevdim.
Çocuklar gibi bağlanarak sevdim.
Hasretini ateş yutar gibi içime çekerek sevdim.
Ümitlerimi rakıma meze yaparak sevdim.
Cama vuran her damlada hatırlayarak sevdim.
Anılarla yaşayarak sevdim.
Hayatıma küse küse sevdim.
Tutunduğum
Ağlarsam kanarım!
Söylenmemiş tüm sözleri ağlasaydım kanardım,
biliyorum. Ben ağlarken sessiz sözcükler Akar gözümden. Ancak ağlarsam kanarım ancak kanarsam ağlarım
Sayfa 21Kitabı okudu
“Karanlık çökünceye kadar orada öyle durdu, ben de onu bekledim. İçeri girdiğimizde ağlamış olduğunu gördüm, Yüzündeki kirler dalga dalgaydı. Şaşılacak şey, ağlarken sesini hiç duymamıştım..”
"Ben ağlarken sen gülmek için mi yaratıldın?"
Sayfa 199Kitabı okudu
Herkesin bir sona ihtiyacı var, iyi ya da kötü!
Sabah Gökmen’in ağlamasıyla uyandım, odamın tam karşısındaki banyonun önünde kıyafetlerini çıkartmaya çalışıyordu ablam. Bir taraftan da sallayıp silkeliyordu kolundan.Uyku sersemi yarım açık olan kapıdan görüyor olsam da tam
olarak anlayamamıştım olup biteni.
Gökmen, “Anne anne” diyerek ablama sarılmaya çalışıyordu, onun vurduğu yerlerinin
Sayfa 244Kitabı okudu
Ben ağlarken sen gülmek için mi yaratıldın?
Sayfa 152 - salkımsöğüt yayınları
Çoktan unuttum sandığım bir rüyanın gölgesi
son gençliğime vurmuş bir süre önce fark ettim
önceleri şey sanırdım her şey kendiyle müsemma
ağarmaz derdim saçlarım kesilmez hiç soluğum
hepsi olurmuş meğer gölgelerini gördüm hepsinin
sahi diz kapağıma bir kedi çizdim dün gece
sonra sevmediğim ne varsa yaptım hepsini bir bir
birama şeker attım seni ağlarken düşündüm
anneme bağırdım biraz kendimden nefret ettim
daha kötü şeyler de yapacaktım ama yoruldum
yoruldum ve yıllanmış battaniyeme sığındım
Ben küçükken battaniyemin altını dünya sanırdım
babam bağırdıkça anneme
babam ne zaman bağırsa anneme battaniyeme sığınırdım
-Allah beni kahretsin dün anneme bağırdım-
demem o ki kafamıza çekecek bir battaniye oldukça
gözlerimizi de yumarsak doğmamış gibi sıkıca
belki bir süreliğine her şey yoluna girer
vasiyetimdir ölünce ne kadar param varsa
hepsiyle battaniye alsın kefen yerine yanımdakiler..
Beatrice'nin ölümü üzerine şunları söyler:
Ben bu ıssız şehirde hala ağlarken, memleketin bütün hükümdarlarına şehrin halini yazdım. Başlangıç olarak, peygamber Yeremya'nın şu sözünü aldım: "O şehir nasıl da tek başına kaldı şimdi!"
Sayfa 107 - KronikKitabı okudu
Ben ağlarken yanımda yoksan, ben gülerken gölge yapma.
Çocuklara gülmek daha çok yakışır
Gülerken senin kadar güzel, ağlarken senin kadar çirkin bir çocuk görmedim ben...
Sayfa 21 - KorkutKitabı okudu
