Suç
Kapının kapanma sesini hatırlıyorum. Artık özgür bir insan olamayacağımı, bir çan sesi gibi duvarlardan sekerek kulağıma gelen yankılı sesle anladım. Arkamdan kapanan bu kapı benim özgürlüğümü irademi yani sahip olduğum her şeyi elimden almıştı. Yüksek perdeden gelen bu yankılı sesi hayatım boyunca bir daha unutamayacağımı biliyordum. Her şeye
Üç Soru
Padişah bir gün kendi kendine düşünmüş; bir işe ne zaman başlanacağını, kimlerle çalışıp kimlerle çalışmamak gerektiğini, hangi işin daha önemli olduğunu bir bilseydim, demiş, hiç başarısızlığa uğramazdım. Bunun üzerine tutmuş, bir işin ne zaman yapılması gerektiğini, bu iş için kimlerin uygun olduğunu, bütün işlerin en önemlisini doğru olarak
"Atmavictu“ yaşam soluğu
Duvarın önündeki yamaçta, dışa doğru çıkmış bir taş vardı. Bu benim taşımdı. Çoğu zaman o taşın üzerine oturur ve zihnimde aşağı yukarı şöyle gelişen bir oyun başlatırdım: "Ben bu taşın üzerinde oturuyorum. O da benim altımda." Taş da, "Ben" diyebildiği ve düşünebildiği için, "Ben bu yamaçta yatıyorum. O da üzerimde
Kim olduğu mühim değil
Sevgili usuyitik, uzun bir aradan sonra tekrar döküldü. Yaklaşık iki aydan bu yana bir iki minik paragraf dışında bir şey karalamamıştı. Taşladığı kişinin kim olduğunu söylemeyeceğim. Önemi yok. Şahsı boş verelim, arızayı konuşalım. Gerçi kendimi zor tuttuğumu söylemeliyim. Yaratıcı öğe dizilimleri ve galiz küfürlerle adını ön plana çıkarmak
Eski Sevgilim Safinaz'a Mektuplar - 2
Pek kıymetli eski sevgilim Safinaz!
Son zamanlarda Pavlov’un köpeği gibi hissediyorum. Telefonum her çaldığında ya da kapım tıklandığında, senin geldiğini zannederek endorfin salgılıyorum. Fakat kapıdaki, genelde aidat isteyen apartman görevlisi ya da bekar olduğum için vebalıymışım gibi davranan ve belki de son arzum olarak gördüğü etli nohudu
Nereden başlayacağım, çünkü bu çok güç benim için. İnsan kendini aklamaya kalksın bocalar, kolay iş değildir bu. Bakınız: Sözgelişi gençlik paraya değer vermez, elinin tersiyle iter, oysa ben hemen parayı öne sürerdim, aklım fikrim paradaydı. Öyle çok sözünü ettim ki gittikçe sessizleşmeye başladı. Kocaman gözlerini açarak bana bakıyor, ses
''Böyle konuşmaya devam edersen görüşmeyi sonlandırmak istiyorum'' dedi.
okudum ama ona bir cevap vermedim.
toplum adına dayanışmanın huzur ve barış ortamının gökten zembille inmiş mutlu aile kurumlarının devamı için hiç bir şey yapmam gerektiğini anlamış bulunuyordum. yoksulluğun savrukluğun inanç dışılığın sembolizmin
Öyle çok sözünü ettim ki gittikçe sessizleşmeye başladı. Kocaman gözlerini açarak bana bakıyor, ses çıkarmadan dinliyordu. Dinleyin, gençlik yüce gönüllüdür, yani iyi kalpli gençler soylu, coşkulu duygulara açık olurlar, ama hoşgörüleri bazen en ufak bir olumsuzluk karşısında küçümsemeye dönüşür. Bense onun açık ve içten olmasını, yüreğini geniş
Sayfa 2788Kitabı okudu
Yumurta
Öldüğünde evine gitmek üzere yoldaydın.
Bir araba kazasıydı. Pek özel bir kaza sayılmaz belki ama yine de ölümcül. Geride karını ve iki çocuğunu bıraktın. Acısız bir ölümdü. Acil servis çalışanları seni kurtarmak için ellerinden geleni yaptılar fakat nafile. Vücudun öylesine darmadağın olmuştu ki, böylesi daha iyi, güven bana.
Ve böylece benimle
Öykü sevenler için, değişik, yeni, tuhaf bir öyküm.
Zil çaldı. Uzun zamandır sesini duymadığım kuşun ötüşüyle irkildim oturduğum tekli koltukta. Hazır koltuk demişken, bütün günümü, hatta neredeyse tüm zamanımı bu koltuk üzerinde miskince oturarak geçirdiğimi söylemem gerek. O kadar amaçsız, o kadar umutsuz olduğumu ancak böyle tarif edebilirim.
Bir Hikayenin Sonu
Hikâye tamamlama etkinliğinde, farklı arkadaşlarımızın oluşturduğu eserin final sahnesini yazmak bana nasip oldu.
#25030370
Bağımsız bir hikâye gibi de okuyabilirsiniz.
Bu arada, burada yazanların gerçek kişi ve olaylarla hiç bir ilgisi yoktur; tamamen hayal ürünüdür.
********
Evden çıkmadan önce
Tek istediğim serbest kalmaktı. Serbest. Başka hiçbir şey değil. Sadece serbest. O zaman da söyledim. Dinlemediler. Benim suçum değildi. Dinleselerdi. Ben söyledim. Açıkça söyledim. Ben yokum, dedim, bırakıyorum, gidiyorum, beni unutun.
Hayır. Yoluma çıktılar. Ölenler oldu. Benim suçum değildi. Gitmek isteyen birini tutamazsın. Tutmaya
Sayfa 15 - Can YayınlarıKitabı okudu
Hayatın Anlamı
Bir araba kazasıydı. Pek özel bir kaza sayılmaz belki ama yine de ölümcül. Geride karını ve iki çocuğunu bıraktın. Acısız bir ölümdü. Acil servis çalışanları seni kurtarmak için ellerinden geleni yaptılar fakat nafile. Vücudun öylesine darmadağın olmuştu ki, böylesi daha iyi, güven bana.
Ve böylece benimle tanıştın.
“Ne… Ne oldu?” diye sordun.