"En büyük mutluluk kişiliktir." İnsan her konuda esas olarak yalnızca kendisinden zevk alır: Benlik pek uygun değilse bütün zevkler safra yayılmış bir ağızdaki lezzetli şaraplar gibidir.
Sayfa 50 - Can YayınlarıKitabı okudu
Tereddütsüz, kaygısız, kararlı, saygılı, dirençsiz ve en önemlisi de suçluluk hissi barındırmayan, kendinden emin bir hayır varlık ve benlik alanınızın en güçlü muhafızıdır.
kitle, katiyen efendisiz yaşayamayan itaatkâr bir sürüdür. itaat etmeye öyle susamıştır ki, kendini efendisi ilan eden herkese içgüdüsel olarak tabi olur.
"Fark etmez...”
“Fark etmez” cevabı hayır diyemeyenlerin yedek cümlesidir. Ne kadar çok kullanırsanız, o kadar yabancılaşmaya başlarsınız kendinize. Bir süre sonra bırakın ne istediğinizi söyleyip ne istemediğinizi açıklamayı, evde kahvaltı hazırlarken bile fark etmez. Öyle de yerim, böyle de...” sonucuna varırsınız ki bu varlık ve benlik sınırlarınızın artık iyice silikleşmeye başlamış olduğunun bir göstergesidir ve aslında acıklı bir sonuçtur.
Benlik duygusunu kaybetmiş insanlar aynı zamanda doğayla olan bağlantılarını da koparırlar. Doğanın hareketsiz nesneleriyle -ağaçlar, dağlar vb.- yaşamsal bağıntılarını yitirdikleri gibi, hareketli nesnelere, yani hayvanlara karşı duydukları sempatiden de uzaklaşırlar. Psikoterapi esnasında, kendini boşlukta hisseden insanlar çoğu zaman eksikliğini duydukları şeylerin doğaya verdikleri tepkide gizli olduğunun farkındadırlar. Büyük bir üzüntüyle, başka insanlar gün batımından etkilendiği halde kendilerinin hiçbir şey hissetmediklerini anlatırlar.
O çiçekler onu gerçek benliğine kavuşturmuştu, o benlik de maviydi, yüzgeçliydi ve benim değildi
Sayfa 59Kitabı okuyor
Endişe bir yanda kendi benlik gücümüzün diğer yanda ise benliğimize yönelik tehlikenin bulunduğu bir savaştır. Kazanan taraf ne kadar "tehlike" olursa, benlik bilincimiz de o kadar teslim olmak zorunda kalır. Ama içimizde kim oldu- ğumuza dair güçlü bir irade gelişmişse tehlikenin üzerimiz- deki tehdidi de o oranda azalır. Ateş devam ettiği sürece bir verem hastası için hala ümit vardır ancak hastalığın son ev- relerinde ateş kesilir yani vücut direnmeyi bırakır ve hasta ölür. Bizler için de son umut, endişeye ve hissizliğe teslim ol- duğumuz zaman ortadan kalkacaktır.
O halde üzerimize düşen, benlik bilincimizi güçlendir- mek ve bunalım anlarında içimizde sığınabileceğimiz bir da- yanak yaratmaktır
Yetişkin hayatta da bizler benliğimizi ilişkiler içinde algayabiliriz. Dolayısıyla, yalnızlıktan hoşlanılmamasının temelinde benlik algılamasını kaybetme korkuları bulunur. Herhangi bir anda yaşamakta olduğumuz gerçekliğe, ancak bir ilişki içinde kendimizi anlayarak ulaşabiliriz. Ne var ki, ideallerin, inançların, ideolojilerin tutsağı olup kendimizi içtenlikle ortaya koymaktan sürekli kaçınıyoruz.
Her yerde ve herkeste aradığım samimilik yerine bulduğum riya, ihtiras ve korkunç benlik kalbimi cemiyetten uzaklaştırmış ve içimde müthiş ve derin bir uçuruma atmıştı.
Her fikir seni büyüsüne takıp sürüklüyor. Bunu bildiğin için, dışarıdan gelen tesirlere kafanla değil, inadınla mukavemet ediyorsun. Bu inat nedir bilir misin? Şahsiyetsizliğin yerini alan kör ve karanlık bir benlik duygusudur. İnsanı saadete de, felâkete de götürebilir.
