Bu, Pamuk Prenses masalında aptal prensin zehirli elmaya aşık olması gibiydi. Kurdun kuzuya, kardan adamın güneşe, suyun ateşe, bir balığın gökyüzüne aşık olması gibiydi. Ne ben küle dönüşmüştüm ne birileri yakmaktan vazgeçmişti.
Acı... sonunda hissettiğimiz buydu.
İliklerimize kadar bir sarmaşık gibi dolanan bir acı hem de.
Sanki... her yer karanlıktı ama çektiği acı dolunay.