yıllardır ayak başladığımız,terk ederken bin bir gece masallarındaki bin bir acıyı arkamızda bıraktığımız ülkeye geri dönmekten bahsediyordum,orada ne kadar kalacağımızın bir önemi yoktu.önemli olan,o toprağa geri dönmekti...
En emin olduğum şey geride kalanlara bıraktığımız tek şeyin sevgi olduğu.
Çünkü ölüm karşısında ciddiyetini yitirmeyen tek şey sevgidir. Çünkü sevgiyi daha ciddi kılan şey ölümün ta kendisidir.
Ben doğduğum günkü kadarım
Sense bir ölüm sonrası güzelliğinde
Basaraktan geçeceğiz yeniden
Yeniden yeniden yeniden
Daha öfkeli
Yenikken bıraktığımız ayak izlerimize.
Sayfa 623 - YKY
Kısa bir süre önce geride bıraktığımız yüzyıldan alınacak önemli bir ders şuydu: İdeolojiler gelip geçici, dinlerse kalıcıdır. Bununla birlikte, asıl kalıcı olan şey inançlardan ziyade aidiyetlerdir; ama inançlar, aidiyet kaidesinin üstünde yeniden yapılanır.
" Yaşlandığımız için oyun oynamayı bırakmıyoruz. Oyun oynamayı bıraktığımız için yaşlanıyoruz. "
Hava kararana kadar top peşinde koşar dururduk. O zamanlar maç yapmak, terli terli su içmek ve bahçelerden erik çalmak gibi eğlencelerimiz vardı. Hiç sıkılmazdık. Her şey daha sonradan tatsızlaştı. Top oynadığımız arsayı inşaat için dikenli tellerle çevirdiler; Musti'nin sigaraya başladığı, benimse hem sigaraya başlayıp hem Ayşen'e âşık olduğum yıldı. Önce tuğlalar ve tahtalar ve keresteler ve demirler yığıldı öbek öbek. Kale kurduğumuz taşlar, kum tepelerinin altında kaldı. Kazmalar, kürekler, elekler yayıldı sağa sola. Sonra da en irisinden iki kangal bağladılar çantalarımızı bıraktığımız ağacın altına. Daha da kimse giremez oldu Yıldızların oraya. Bizim maçlar kömür deposunun ardına, yukarımaaledeki küçük arsaya taşındı. Herkes o tarafa gitti. Tek ben gitmedim. Gidemedim. Daha doğrusu canım istemedi. Gerçekten tuhaf bir dönem geçiriyordum. Babamın deyimiyle büluğ çağına girmiştim. Bıyıklarım yeni yeni terliyordu. Sesim çatallaşmıştı ve sürekli içim sıkılıyordu. Hem uzaktı yukarımaale, her gün gitmesi dertti. Hepsinden önemlisi: Ayşenlerin evi, eski arsanın tam karşısındaydı. İkindi vakitleri balkonda çamaşır asıyordu Ayşen. Bazı günler mandalın teki elinden kayıp aşağı düşüyordu; işte o bazı günlerde gidip onunla konuşacak oluyordum, gidip konuşacaktım. Elbet o çamaşırlar tekrar kirlenecek, tekrar asılacak ve o tahta mandallar Ayşen'in ince parmaklarından tekrar aşağı düşecekti. Biliyordum. Birgün mutlaka, yerçekimine yenik düşmüş o mandalla cesaretim aynı düzlemde buluşacaktı.
Sayfa 76 - Yapı Kredi Yayınları (İki Oda, Bir Salon, Yarım Hayat)Kitabı okudu
Her akşam uyutup üstünü örttüğümüz o küçük çocuk, tohumu toprağa bıraktığımız koca bir ağaca benzer.
Gün gelir, tohum çatlar, içinden öğretmenler, mimarlar, avukatlar, doktorlar çıkar…
SERİN ANILAR
Serin anılar
orada bizden uzak
tekrarlanmazlıkları içinde
küller içinde
iz içinde
hiç çekip gitmeden hayatımızdan
ve artık hayatımızı hiç önemsemeyerek
kendi gökyüzümüzde hep duran
ve bazen ışıyan solgun yıldızlar
kaybolduğumuz yollara bıraktığımız işaretler gibi
serin anılar
aytaşları kadar soğuk
kül ve uzak
Sayfa 54 - 11 Mayıs 1994Kitabı okudu
Geçti Bor'un pazarı ...
"Belki de onu çok yalnız bıraktığımız için fark edemedik , anlayamadık , engelleyemedik."
Bu fani dünyada hiç kimse kalıcı değildir. Eninde sonunda bir gün hepimiz terk edeceğiz. Önemli olan, giderken bıraktığımız isimdir
Dünyanın her yerindeki kökünden koparılmış, yeniden köklenmiş, köksüz göçmen ve sürgünlere ve anılarımıza kök salmış, geride bıraktığımız ağaçlara...
Sayfa 15Kitabı okuyor
Sokrates ölüme mahkum edildikten sonra, baldıran zehri içmesine 15 dakika kala flüt çalmayı öğrenmeye çalışıyormuş..
Henry Ford'un söylediği gibi, öğrenmeyi bıraktığımız gün yaşlanırız.
Farkında mısınız ?
Okulumuz bittiği gün, öğrenmeyi bırakıyoruz..
18 yaşında yaşlanmaya başlıyoruz.
30'lu yaşların ortasında ölüyor, 70'lerde ise gömülüyoruz.
Oysa bilgi edinme hedefi , ömür boyu sürmeli..
Bayrağı gönderden çek indir - bayraklar bitti bayraklar artık el bezi
Koşun çocuklar koşun yetişin, sahile vuran bir devlet gibi
Biz de dünyadan ayrıldık, artık önümüz dört mevsim ilkbahar
artık ardımız ortak kullanıp bıraktığımız adımız kadar şaibeli
Sayfa 18Kitabı okudu
Açıkta bıraktığımız fotoğrafları değiştirdikçe şimdiki zamana dahil oluruz. Bu yeni kurgu bize tercihler yapmayı, yeni öncelikler belirlemeyi ve bir dönüşüm hareketine başlamayı sağlar. Geçmişin katmanları varlığını sürdürse de onlar bir kenara kaldırılmış, içselleştirilmiş olur ve güncelin görünürlüğüne yer açılır.
Sayfa 54 - Türkiye İş Bankası
