Toprağında Sırılsıklam...
Sordu, nasılsın??
Fiziken; iyi, ruhen; "kül eviydi"...
İç çekti,
Derin bir son nefes daha çekti; içine...
Tütün sarılır ya hani...
Parmakları sararmıştı tütünden
Tek nefeslik miydi bu cigaralar?
Faik Baysal
Muharrem Dayanç:
"Türk edebiyatında en çok ilgimi çeken bahislerden biri “yazarlar ve anneleri”dir. Konu bu kadar genel değil elbette bahsi biraz daha daraltarak söylemek gerekirse “küçük (hatta çocuk) yaşta annesini kaybeden yazarlar”dır. Başlangıçta Tevfik Fikret (12), Ahmet Hâşim (7), Yahya Kemal (13), Ahmet Hamdi Tanpınar (14), Ziya Osman Saba
hiç söylenmemiş sözler söylemeliyim
el değmemiş,duru sözler sevdiğim için
sevdiğim! şehir giysilerini kıskanır
ve bu yüzden bürünür geceyi
güneş gözlerinden beslenir
ve saçlarını kollar görmek için.
sensizken şehrim,
boş meydanlarında yürüdüm
kalın puntolarla iri laflar ettim
öfkemi saldım iri dişli postallar üzerine.
sevdiğim! Vera.. hangi çocuğu
Sınıftaki Atsız: Öğrencileri, Atsız'ın iyi bir hoca olduğunu, derste açıkça propaganda yapmadığını söylüyorlar. 1950-51 ders yılında Haydarpaşa Lisesi'nde talebesi olan Altan Deliorman şöyle diyor: "Devrenin yarısından çoğunu ders vermekle geçirirdi. Anlatır, öğretirdi. Çok da iyi öğretirdi... Yazılı notlarını açıkça okurdu. Kimin
Çocuğun kirpikli çocuk gözleri vardı.
Yemek yediği iskemlenin önünden inip kediye gitti.
Kedi sobanın yanında kedileşip duruyordu
Yapı Kredi Yayınları/52.baskı
Yıllar sonra unutarak, fotoğrafını, bendeki tek varlığını bir yerlerde unutarak terk etmiştim. Kendimce cezalandırmıştım onu. Yıpranmış bir vesikalıkla hayata kocaman bakmaya çalışan bir çocuk aynı şeymiş gibi... O eski çocuğun ışığı yitik gözleri, artık hiç kimsenin umurunda olmayan bir fotoğrafı ne kadar acıtabilirse işte...
Sayfa 23Kitabı okuyor
"mösyö rakım! şu çocuğun lisanını anlamam ya! fakat bunun gözleri, hal ve tavrı ne demek istediğini bana pekala anlatıyor"
Sayfa 36Kitabı okudu
Duygusal Kısa Hikayeler
Çocuk annesinden bir resim yapmasını istiyordu: "bir balık, ama gözleri kapalı". Anne çocuğu dinledi, bir kasa fişinin arka yüzüne gözkapaklı bir balık çizdi. Ama çocuk resmi kabul etmeyip tekrar "bir balık, gözleri kapalı” istedi. Ben çocuğun isteğinin, annesinin kendi gözlerini kapatarak bir balık resmi yapması olduğunu tahmin ediyordum, ama bu fikri anneye açmaya cesaret edemedim. Çocuk annenin ikinci seferde de isteğini anlamadığını görünce, bir süre yarı açık pencereye yanaştı, trenin rüzgarına karşı şarkı söylemeye başladı. Tesellinin bu çeşidi (dışarıya, rüzgârlı hiçliğe yönelik oluşu) beni o kadar çok etkilemişti ki bir süre Linda’yı hiç düşünmedim.
Sayfa 102Kitabı okudu
bir gün
geleceğim ve bir haber getireceğim
damarlara ışık saçacağım
ve sesleneceğim içerden:
ey sepetleri uykuyla dolu olanlar!
elma getirdim, elma
...kızıl güneş.
" Ruhumun yalnızlığını keşfeden ilk öğretmen o olmuştu. Gözleri hüzünden ve kayıtsızlıktan başka şey yansıtmayan anlaşılmamış çocuğun üzüntüsünü ilk keşfedendi."
Sayfa 25 - CanKitabı okuyor
Tanrı armağanı. Yaz geceleri, içlerinde yıldızlar hışırdayan gizlemler! Çocuğun ardında, pis pis kokan bir koridor vardı, patlamış küçük iskemlesi de altında biraz çökerdi. Ama gözleri yukarıda, dudakları değe değe geceyi içerdi. Bazı bazı bir tramvay geçerdi, kocaman, hızlı. Sonra bir sarhoş şarkı söylerdi, gene de bulandıramazdı sessizliği.
