Sınıftaki Atsız: Öğrencileri, Atsız'ın iyi bir hoca olduğunu, derste açıkça propaganda yapmadığını söylüyorlar. 1950-51 ders yılında Haydarpaşa Lisesi'nde talebesi olan Altan Deliorman şöyle diyor: "Devrenin yarısından çoğunu ders vermekle geçirirdi. Anlatır, öğretirdi. Çok da iyi öğretirdi... Yazılı notlarını açıkça okurdu. Kimin
Çocuğun kirpikli çocuk gözleri vardı.
Yemek yediği iskemlenin önünden inip kediye gitti.
Kedi sobanın yanında kedileşip duruyordu
Yapı Kredi Yayınları/52.baskı
Yıllar sonra unutarak, fotoğrafını, bendeki tek varlığını bir yerlerde unutarak terk etmiştim. Kendimce cezalandırmıştım onu. Yıpranmış bir vesikalıkla hayata kocaman bakmaya çalışan bir çocuk aynı şeymiş gibi... O eski çocuğun ışığı yitik gözleri, artık hiç kimsenin umurunda olmayan bir fotoğrafı ne kadar acıtabilirse işte...
Sayfa 23Kitabı okuyor
"mösyö rakım! şu çocuğun lisanını anlamam ya! fakat bunun gözleri, hal ve tavrı ne demek istediğini bana pekala anlatıyor"
Sayfa 36Kitabı okudu
Çocuk annesinden bir resim yapmasını istiyordu: "bir balık, ama gözleri kapalı". Anne çocuğu dinledi, bir kasa fişinin arka yüzüne gözkapaklı bir balık çizdi. Ama çocuk resmi kabul etmeyip tekrar "bir balık, gözleri kapalı” istedi. Ben çocuğun isteğinin, annesinin kendi gözlerini kapatarak bir balık resmi yapması olduğunu tahmin ediyordum, ama bu fikri anneye açmaya cesaret edemedim. Çocuk annenin ikinci seferde de isteğini anlamadığını görünce, bir süre yarı açık pencereye yanaştı, trenin rüzgarına karşı şarkı söylemeye başladı. Tesellinin bu çeşidi (dışarıya, rüzgârlı hiçliğe yönelik oluşu) beni o kadar çok etkilemişti ki bir süre Linda’yı hiç düşünmedim.
Sayfa 102Kitabı okudu
bir gün
geleceğim ve bir haber getireceğim
damarlara ışık saçacağım
ve sesleneceğim içerden:
ey sepetleri uykuyla dolu olanlar!
elma getirdim, elma
...kızıl güneş.
" Ruhumun yalnızlığını keşfeden ilk öğretmen o olmuştu. Gözleri hüzünden ve kayıtsızlıktan başka şey yansıtmayan anlaşılmamış çocuğun üzüntüsünü ilk keşfedendi."
Sayfa 25 - CanKitabı okuyor
Tanrı armağanı. Yaz geceleri, içlerinde yıldızlar hışırdayan gizlemler! Çocuğun ardında, pis pis kokan bir koridor vardı, patlamış küçük iskemlesi de altında biraz çökerdi. Ama gözleri yukarıda, dudakları değe değe geceyi içerdi. Bazı bazı bir tramvay geçerdi, kocaman, hızlı. Sonra bir sarhoş şarkı söylerdi, gene de bulandıramazdı sessizliği.
Daren'ime Acıma Seansı
Kaç kez bu şekilde istemediği şeyler yapmıştı? Bir noktadan sonra kolaylaşıyor muydu? Küçük bir çocuğun kırgınlığını taşıyan gözleri kolaylaştığını söylemiyordu. Orada tükenmişliği görüyordum. Ama sönmemek için direniyordu.
Sayfa 20 - DarenKitabı okuyor
Parmaklıkların ardında her gündoğumunda
Bir çocuğun gözleri gülümser yüzüme...
Çocuğun cenneti, gözleri şefkatle ışıldayan bir annedir.
Ona bakarak, ikimizin diyebiliyorsan bu, dünyevi hakikatlerin yerle bir olacağı farklı bir âlemin müjdecisi olabilirdi ancak. O âlemin iklimi sürekli sıcaktı ve gölgeliklerle bezeliydi. O âlemin sınırları kalbin ruhla, ruhun bedenle, bedenin kalple bir bütün olup, o bütünlük içinde dolaşabildiği, raksettiği, hem dünyevi hem uhrevi gerçekler
Duru mavi gözleri bir çocuğun tertemiz gözleri gibi. Hayranlıkla, sevgiyle bakıyor.
Sayfa 121Kitabı okuyor
Uluğ Bey
Bu çocuğun oyuncakları gökte. Bütün çocuklar yere bakarken o göğe bakıyor. Yorgun düşüp gözleri kapanana kadar sayıyor yıldızları. Ve bir gece sarayın bahçesinde oynarken ağabeyinin bakışlarını gökyüzüne fırlatıyor coşkuyla: "Bu benim yıldızım!"
Sayfa 73 - Şule Yayınları, 22. BaskıKitabı okudu
Hayati Baki
her şey tükenir bir çocuğun gözleri hariç
ey güneşin gözlerindeki çocuk. ey umut
suçsuz çocukluğumuz ulandı yorgun gençliğimize
kuş şaşırır kin öldürür çocuk bilir ışığını
çok geç öğrenilmiş bir sevdadır ayrılık
sevmeyi denemeye dayat yüreğini.
